E. REQUIEN, (DAVAN DIÉU SIEGUE!) Bon REQUIEN, quand, seren, galoi e la bouco risènto, me fagueia coumo acó: « An! lèu, pichó, entamenem aquesti CAPELAN », ai! ai! noun pensave, segur, que quand li-z-auiéu acaba, noun poudriéu vous dire: Tenè, Mèstre, veli-zaqui. » Ai! ai! noun pensave que me foudreié veni, en dóu, per paga un dèute d'amitié e de recounissènci, pausa su vosta toumbo glouriouso, aqués paure |