Collem Fingalis ex adverso sub nube, Et ejus ingentem passum euntem deorsum in nebula. Semivisus in flammâ magnorum armorum ; Hoc modo (exiit) se-movit extrà princeps; Hastâ longa se-protrudente è nube, Semiviso ejus clypeo et coruscante. Cum ejus cano capillo surgente ad ventum Processit sursum ingens fremitus populorum In circuitum larvæ è præcipitio montium, Et credente quod cernitur forma Semi-nigra inter concertationem mugituum, 1 Mac Dhuthno thréin is bard caoin Chòna. Sheas iadsa, gach fear dhiubh gun fheum Chum sinne o shùilibh an righ; Cha do bhuadhaich linn strì nan raon. Bha sruthan beag a' taomadh sìos, "Shil Mhorni," thuirt righ nan sluagh; Nuair dhirich ar ceum gus an triath, Filius Duthnonis strenui et bardus blandus Conæ. Sub ingenti arbore ipsius sine memoria certaminis. Haud parta est à nobis certatio camporum. Erat rivulus parvus se-fundens deorsum, [cum hasta, "O semen Mornæ," dixit rex populorum; "Dermid, venator rufarum-(caprearum) fuscarum, Quare estis adeo (tetrici) tenebrosi hâc horâ Ut rupes super præcipitiis clivorum Stillantes atram aquam in suo latere? In matutino-(tempore) rufis capreis sub venatione, Et ipse cursu-premens saltus rufarum-(caprearum) Quare est semen (quod frangit hastas) frangendi hasTam longè hic infrà sub obscuritate ?" [tarum Cum ascenderunt nostri passus ad principem, Ejus oculis conversis ad clivum Moræ, * Cum meus animus non se-flecteret. Bha 'dheoir gu dlù a' dol sìos Mu ghorm-shùileach òg na fiall chòmhradh. Mac Chairbre nan rosg gorm, Ard righ nan sgiath leathan's nan sonn An cearb nan ceòtha gus na ruaidh. Aig carraig no ri fuaim nan sruth, E'ga cheileadh o Bholga nan triath, Tha còmhnuidh an ceud thall' a shinns're: Innis da gu 'n togas an t-sleagh, Erant ejus lacrymæ frequenter euntes deorsùm Sedes venti, et earum capite sub nebulâ ; Ad earum tergum se-obliquans in valle Est caliginosa ante eam expansio quercuum, Filius Carbaris oculorum cæruleorum, ï Ab Ullina rufarum et magnarum regionum. [canus; Est ejus auris (attenta) ad vocem Condanis, qui est Se-reclinantis deorsum in luce languidâ ; Est ejus auris ad eum; sunt hostes principis In Temora sonituum haud parcorum. Venit ille foràs de tempore in tempus In limbo nebularum ad rufas-capreas. Quando despicit sol in vallem, Non cernitur ille ex adverso super præcipitio Ad rupem nec ad sonitum rivorum, Se-celans à Bolga heroum, Qui habitant in primo domicilio ejus majorum: |