Ach feith-sa ri Cairbre, a thréin, O shruth nan gleann tha fada thall." Bha 'g éirigh an sìth nan carn; Air an taobh bha ciar shruth nam frìth, Daraga leathan fo choinneich m'an cuairt Tri lài bha fleagh air Moiléna; Measg chiabhaibh bha taomadh trom: At expecta tu Carbarem, strenue, [usum Meum filium ipsius cum plagâ telorum ; "Venimus nos ad domicilium regis; Quod erat surgens in (tranquillitate) pace saxetorum; Super eorum latere erat fuscus rivus saltuum, Et prișca signa cursûs rivulorum, Quercus spatiosæ sub musco circumcirca, Et betulæ nutantes sub vento. Semicelata in sylvâ tumulorum Roscranna (celebrabat) tollebat laudem bellatorum. Tres dies fuit convivium super Molenâ ; Erat virgo venustatum mihi innatans, Vidit Cormacus me caligantem in Ierne; Dedit ille sinum sine defectu meæ manui. Venit illa cum suis oculis blandis Inter capillos qui fundebantur graves: Est inclytus, Folan, ille ipse, A bhuaileas beum an neart a shluaigh; Tha na barda le dàn 'na dhéigh An tìr fhada nan treun nàimhde. Ach es' a bhuaileas cath 'na aonar 'S gann do'n àm tha aomadh a gnhìomh : Mar sin bha focail ard an righ Gu taitneach cur sìos an luaidh. O uaigh an ard thréin o Dhun Lòra. Mar thaomas garbh bhruaillean nan nial Qui (edit) percutit plagam in viribus sui populi; In terra longinqua strenuorum hostium. Cras in sinu mortis: Est ejus fama in unâ cantione inani. Est ejus nomen in uno campo, sine memoriâ Præter expansionem uniùs sepulchri sub gramine.' Illo modo fuerunt verba ardua regis Jucundè mittebant deorsum laudem. Cecidit somnus blandus et languidus sub sono, Rediit Carrul cum suis bardis ipsius A sepulchro ardui herois de Dunlora. Haud attinget monitio matutini-temporis strenuum Super lecto sine scintilla magni viri: Fili Carthonis capillorum fuscorum, Non audies tu conculcationem rufarum-caprearum Ad angustum domicilium tui sepulchri super planitie. Ut funditur asper tumultus nubium Circa lucem præeuntem offuscationi noctis, Quando lucescunt illæ usque ad tertiam (partem) Super mari nimborum resplendente; Sic fuit conventus Iernes Mu Chathmor ag éirigh an soillse. An talla farsuing nam fial chlàra, Cha'n ann gun fhios a dh'iadh a shùile Air ainnir nan ùr chiabh àillidh. A' togail gun chial a shleagh, Gu 'chobhair thàinig fo ghorm-sgiath Mòr Chathmor nan triath, a chaisgeadh naimhde. Chunna' Sùilmhall a thriall An treas là a bhriseadh o chuan, Mu chunnart Chairbre, ceann nam Bolg Thog Cathmor a shiuil an Clùba; Bha na gaotha an cùl nan tìr thall. A shùile 'g iadhadh mu ard thalla Chonmhoir; Bha 'osna ard an còmhnuidh. Fo ùrachadh gaoith air a' chuan |