Neart do-aill nam fuaim ard:

Mu 'n ear an solus gluaiseam féin
A thachairt nan ceud mu Bholga.
B' fhuasach, ge h-ìosal an treun
Mac Dubh-shùil nam beud Borbail."

"Cha'n ann gun chomhara," thuirt Foldath, "Ghluais mo cheuma fa chòir nan triath: An soillse bhuaileadh leam an còmhrag Le Cairbre an comhstri nan sliabh. Ach dh'éirich a chlachsa gun deoir; Cha robh bard do righ Eirinn air uaigh. 'M bi sòlas aig naimhdibh 'n fhir mhòir Air caoineach is scòrrbheinn nan cruach? B'e mo charaid fhéin a bh'ann;

'S iomadh focal, air àm bha dìomhair,
A lùb sinn mu shàmhchair nan gleann
An còs Mhòma nan ard thriath,
'Nuair bha thusa do bhalachan faoin
A'leantuinn air raon nan cluaran.
Le gaisgeachaibh Mhòma ri m' làimh
Bheir mi mach fo lann na naimhde,
O dhùbhra dùint' an cruachan féin.
Tuitidh Fionnghal gun fhonn air sliabh,
Righ nan leadana liath o Shelma."

"Am barail leat, fhir a's laige lamh,"

Thuirt Cathmor fo sgàth feirge;
"Am barail leat gu 'n tuit an sonn
Gun iomradh no fonn an Eirinn?

Copiis vastis sonituum arduorum :

Circa [orientem solem] ortum in luce me movebo ipse
Ad occurrendum eorum centuriis circa Bolgam.
Fuit terribilis, quanquam humilis, strenuus
Filius Duthulis [damnifici] damnorum Borbaris.'

"Non sine signis," dixit Foldathus, [principum : "Perrexerunt mei passus in [occursum] vicinitatem In luce [irrui ego] ictum est à me in certamen Cum Carbare in conflictu clivorum.

At surrexit ejus saxum sine lacrymis;

Haud fuit bardus regi Iernes super ejus sepulchro.
An erit lætitia hostibus viri magni

Super musco et scopulosis-montibus præcipitiorum?
Fuit ille meus amicus ipsius qui extitit;
Plurima verba, in tempore quod fuit arcanum,

Quæ interplicuimus nos circa tranquillitatem vallium
In caverna Momæ arduorum principum,

Quando eras tu puerulus vanus

Sequens super agro carduos.

Cum bellatoribus Momæ ad meam manum
Traham ego in aciem sub gladio hostes,
Ab umbrâ clausâ suorum collium ipsorum.
Cadet Fingal sine carmine super campo,

Rex capillorum canorum à Selma."

[manus,"

"An opinio est tibi, vir cujus est languidissima

Dixit Cathmor sub specie iræ ;

"An opinio est tibi casurum esse heroa

Sine fama aut cantu in Ierne?

Na'm biodh na barda fhéin an sàmhchair

Mu chloich air tràigh do righ Shelma,
Bhriseadh fo 'n anail an rùn,

'S bhiodh anam fo chliu do 'n righ.

• 'S ann 'nuair thuiteas tusa sa' bhlàr,
A dhi-chuimhneas barda am fonn.
Dorcha gruamach thusa féin,

Ge d' tha ruighe nam beum an còmhrag,
Mar mhòr thional dòruinn nan speur.
An dì-chuimhn do Chathmor righ Eirinn
An tuineas caol gun leus an uaigh?
An dì-chuimhn domhsa féin an Cairbre,
Mo bhrathair garg nach treig mo luaidh?
Chomharaich mi dealra an t-sòlais
Bha siubhal le mòrchuis nan gnìomh
Air 'inntinn sìos fo niala dubh,
'Nuair a thill mi le cliu o shliabh
Gu Atha nan sìan is nan sruth."
Mòr, fo fhocal ard an righ,
Gu fhine féin a ghluais gach treun;
Iad ag aomadh mu chrualaich na frìth,
Dealradh faileis an strì nan reulta,
Mar thonna an cala nan scorbheinn
Fo ghaoith an comhstri na h-oidhche.
Ri daraig shin an righ e féin,
Sgiath bhallach nam beum an gruaim
Ri carraig air làimh do 'n ard-threun.
Sheas coigreach nam beus o chuan,

Si forent bardi ipsi in silentio

Circa saxum in littore regi Selmæ,

Erumperet sub eorum anima eorum amor,
Et esset animus sub famâ regi.

In horâ quâ cades tute in prælio,
Obliviscentur bardi suum cantum.

Es ater torvus tute ipse,

Quamvis sint tui lacerti plagosi in conflictu,
Sicut magnus concursus cladium cœlorum.
An oblivioni est Cathmori rex Iernes

In habitatione angustâ sine flamma in sepulchro ?
An est oblivioni mihi ipsi Carbar,

Meus frater ferox cui non deerit mea laus?

Notavi ego coruscationem lætitiæ

Quæ ibat per magnificentiam facinorum

Super mentem sub nubibus atris,

Quando redii ego cum gloria ab clivo

Ad Atham nimborum et torrentium."

Magnus sub verbo arduo regis,

Ad nationem suam movit-se quisque strenuus;

Illis inclinantibus-se circa

saltûs,

[larum,

Et coruscatione eorum umbrarum in certatione stel

Instar undarum in sinu scopulosi-montis

Sub vento in concertatione noctis.

Juxta quercum extendit rex se ipsum,
Clypeo maculoso plagarum in torvitate
Ad rupem prope ad manum arduo heroi.
Stabat peregrina morum ab oceano,

Gath soluis a rùin fo chiabh,

O Lumon nam sliabh 's nan ruadh.
Is fada thall a chualas guth

O Fhonnar nan cruth's nam fonn,

Le gnìomhaibh trom an àm o shean.
Chailleas air uairibh na dàin

An toirm Lùbhair nach gann fuaim.
"Thuinidh Crothar," thuirt am bard,
"An Atha nan alda gorma.

Le mile craobh o shlios nan carn

Dh'éirich talla nan ard chuirm,

An sin bha tional baoth an t-sluaigh
M'an cuairt fleagh righ a's guirme sùil.
Co esa measg triath nam buadh

Bu choltach ri Crothar fo chliu?

Las gaisgich am fianuis an triath ;
Bhris osna gu dìomhair o òigh
Laoch cliùthar Alnecma nan sliabh,
Ceann fineacha ciar nam Bolg.

Bhuail e sealg an Ullin chaoimh
Air faobhar caoinich nan Druim-ard..
O choille sheall ainnir nan laoch,
Nighean Chathmhìn, m'an luaidh na baird,
Gormshùil ghlan bu chaoine làmh,

Bhris a h-osna gu dìomhair mu 'n t-sonn. Bha aomadh gruaidh ainnir nan triath Measg seachran a ciabha donn.

Choimhid ré ro' oidhche,'s i làn,