Ejus certaminibus circumeuntibus ejus gloriam.
Animus pusillus, sicut limbus vaporis,

Est habitans circa lacum sine vento.

Non procedit ille circa præcipitia magna,
Præ metu ne veniat eo coram, cum sit debilis,
Flamen obliquum ab extremitate montium;
Est ejus habitatio in medio rupis
Propellentis telum spectri mortis.
Est nostra juventus, o bellatores strenui,
Instar proavorum suorum sub famâ

In eorum juventâ inter contentionem plagarum.
Ceciderunt illi cum decore in tellurem.

Est Fingal ipse in obscuritate lentâ

Annorum (præteritorum) ultrà. Ne cadam ipse,
Ut quercus transversa in rivum qui est angustus;
In ejus propinquitate sunt vestigia venatoris,
Illâ extensâ et marcidà sub aspero vento;

Ut cecidit arbor hæc ipsa !

Cum ille fistulat-ore et prosilit inter abeundum.
Tollatur sursum cantus, in altum,

Cantus lætitiæ o bardi Morvenis.

Imponatur oblivio tempori quod abiit;

Sit quisque animus circa asperum certamen.
Sunt stellæ despicientes de nube,

In tranquillitate euntes deorsum ad undam.
Cito veniet earum radiatio ad occidentem

Ostendens usque ad tertiam partem hostes Cormaci.
Folan, mi fili, cape tu meam hastam ;

Gluais gu Mòra nam mala ciar;

Biodh do shealladh aig astar nan sliabh ;
Coimhid gu 'n trian ar naimhde;

Coimhid astar Chathmoir na fial.

Cluinneam fuaim tha fada thall,

Mar charaig nan carn tha tuiteam sìos
An gleannaibh fiar nan ciar fhàsach.
Buail-sa an sgiath air an àm,

Mu 'n d'thig iad a nall ro' 'n oidhche,
Eagal tuiteam do chliu na Mòirbheinn.
Tha mis am aonar an so, a thriath;

Na tuiteadh mo chliu an ciar na h-aoise."
Chualas ard guth caoin nam bard;

Tha aomadh an righ air sgéith Thréinmhoir;
Thuit cadal mu shùilean an tréin,

Samhla còmhraig ag éirigh 'na inntinn.

Tha 'n sluagh fo chadal balbh m'an cuairt.
Tha Fillean dubh-ruadh ri naimhdibh;
Tha 'cheuma air cruachaibh nan stuadh;
Chuala sinne air uair a sgiath.

Perge ad Moram supercilii fusci;

Sit tuus prospectus ad iter clivorum;

Inspice usque ad tertiam partem nostros hostes;
Inspice iter Cathmoris hospitalitatis.

Audio sonitum, qui est longè ex adverso,
Instar rupis saxetorum, quod cadit deorsum
In vallibus reductis fuscorum desertorum.
Percute tu clypeum de tempore in tempus,
Priusquam veniant illi
per noctem,

Præ metu ne cadat gloria Morvenis.
Sum ego solus hic, o
solus hic, o princeps ;

Ne cadat mea gloria in opacitate senectæ."
Audita est altè vox blanda bardorum;
Est inclinatio regis super clypeum Trenmoris ;
Cecidit somnus circa oculos strenui,
Imagine pugnæ surgente in ejus mente.
Est populus sub somno mutus circumcirca.
Est Folan atro-rufus versùs hostes;

Sunt ejus passus super præcipitiis undarum ;
Audiebamus nos interdum ejus clypeum.

TEMOR A.

CARMEN SECUNDUM.