'Nuair sheasas na gaisgich san strì, Eiridh neart nan dàn gun mhùig; Mu shìneas iad air laigs' an cruaidh,

Is fuil nan truagh m'an cuairt do 'n lainn,
Cha togar le bàird an duan,

Cha'n fhaicear an uaigh no 'n carn.
Thig coigrich a thogail tùir,

Is cuiridh iad an ùir thar làimh;
Chithear claidheamh meirg san smùir,

Fear ag aomadh o chùl ag ràdh,

6

' Bhuin na h-airm do sheoid, tha fuar;

Cha chualas an luaidh 'sna dàin.'
Thigsa, Fhrothail, thar an t-sliabh,

Gu fleagh nan triath an innis nan stuadh;
Thigsa, ainnir an fhuilt chiar,

Ghaoil gaisgich nan sgiath o thuath;
Thigibhse gu cuirm nan laoch,

'S bithidh aoibhneas a' glanadh ar gnùis.”
A shleagh 'na làimh, 's a cheum treun,
Ghabh Fionnghal dha féin an sliabh.
Dh' fhosgail dorsa Charraig nan ceud;
Fhuaradh cuirm nan slige fial;

Dh'éirich suas fuaim mhaoth nam fonn ;
Bha sòlas an talla nan sonn.

Chualas guth Ullin nan duan,

Is cruit Shelma, mu 'n cromadh an cuan.

Bha Utha fo aoibhneas 'na chòir;

Dh'iarr i duan tuirseach a bhròin ;

Quando stant bellatores in certatione,

[rum,

Si extendant illi ad imbecillitatem suum durum-fer

Surget vis carminum sine nebulâ ;

Sanguine miserorum circa eorum tela,

Haud tolletur à bardis eorum carmen,

Haud cernetur eorum sepulchrum aut saxea-moles. Venient peregrini erecturi turres,

Et mittent eorum pulverem (funereum) super manum; Cernetur gladius (rubiginosus) rubiginis in pulvere, Et vir inclinans-se à tergo dicens,

'Pertinebant arma ad bellatores, qui sunt frigidi; Non auditæ sunt eorum laudes in carminibus.'

Veni tu, Frothal, trans clivum,

Ad convivium principum in insulâ fluctuum;

Veni tu, virgo crinis fusci,

Amor bellatoris clypeorum à septentrione;
Venite ad epulum heroum,

Et erit lætitia purificans vestros vultus."

Ejus hastâ in ejus manu, et ejus passu gnavo,
Capessivit Fingal sibi ipsi clivum.

Apertæ sunt portæ Carrigæ centuriarum ;
Inventum est epulum concharum hospitalium;

Ortus est sursùm sonus tener modorum;

Erat lætitia in aulâ heroum.

Audiebatur vox Ullinis carminum,

Et cithara Selmæ, circa quam curvatur pontus.

Erat Utha sub gaudio eo coram;

Postulavit illa carmen lugubre doloris;

Deoir ag iadhadh mu rosg mall,

Nuair labhair Cridh-mòr nan caomh-dhàn,
Nighean Rinmhail nan geur lann,
Ghabh tunaidh aig sruth na Lòtha.
Ge b'fhada, bu chaoin an duan;

'S bha gheug ghasd o thuath fo aoibhneas.

CRIDH-MOR.

Co thig cho sàmhach o'n aonach,

Mar nial o 'n iar, 's a thaobh sa' ghréin?
Co dha 'm bheil an guth cho caoin,
Cho labhara ri gaoith sa' bheinn,

'S e taitneach mar chaol-chruit Charuill?
'S e mo sheòd, 'na shoills', a th'ann,

Sàr ghaisgeach nan lann fo bhròn.

'S dorcha tuar do mhala thall;

Am bheil Fionnghal an triath gun deò?

C'uime tha do ghruaim 's do bhròn, a Chonaill?

CONALL.

'S beò an triath o iul na seilg;

Thill laoch na feirg mar sholus còrr;
Tha grian air sgiath nan cop gun mheirg,
E féin 'san leirg mar sholus mòr.
'S labhara guth 'oigridh thall!
Tha carraid nan lann a' triall.
Am màireach thig an Dearg a nall
Chur còmhrag air clann nan triath,

Lacrymis circumeuntibus ejus cilia lenta,

Quando loquebatur Crimora blandarum næniarum,
Filia Rinvalis acutorum telorum,

Quæ capiebat habitationem ad flumen Lothæ.
Quamvis erat longum, erat blandum carmen;
Et erat ramus speciosus à boreâ sub lætitiâ.

CRIMORA.

Quis venit adeò tacitus à jugo-montis,

Sicut nubes ab oriente, et ejus latere in sole?

Quis cui est vox ita blanda,

Æquè clara ac venti in monte,

Et jucunda instar tenuis crottæ Carrulis?

Est meus heros, in suâ luce, qui adest,
Egregius bellator gladiorum sub luctu.

Est tenebrosus color tui supercilii ex adverso;
Estne Fingal princeps sine halitu?

Quamobrem est tua tetricitas et tuus dolor, o Connal?

CONNAL.

Est vivus princeps à viâ venationis ;

Rediit bellator iræ sicut lux eximia;

Est sol super clypeo umbonum sine rubigine,

Ipse in clivo instar lucis magnæ.

Est clara vox ejus juventutis ex adverso!

Est

pugna telorum se-movens.

Cras veniet Darg huc

Commissurus prælium cum prole principum,

Clann an righ, a's glaine cruaidh,

Sìol stormail nan creuchd 's nam buadh.

CRIDH-MÒR.

Chunnaic mi, Chonaill, a shiuil

Leathan mar liath-mhùig nan tonn;
Bu mhall gu tràigh a bha'n iul;
'S lìonor laoch aig Dearg nan long.

CONALL.

Càirich sgiath d'athar ri m' thaobh,

An sgiath chruaidh chopach bh' aig Rinmhal;
An sgiath mar ré làn nach faoin
A' siubhal ro' speur fo iorguil,

'S i dubh agus ciar 'na tuar.

CRIDH-MÒR.

Càireamsa gu luath an sgiath,

O nach do thearuinn triath nam buadh.

Thuit e le Cormar san t-sliabh ;

'S maith gu 'n tuit thu féin, a Chonaill.

CONALL.

'S maith gu 'n tuit; ach togsa m' uaigh, Chridh-mhòir nam buadh. Biodh liath-charn

Is meall dhe 'n ùir air taobh nan stuadh,

A chur m'ainm 's mo chliu ro'àm.

Aomsa do rosg dearg fo dheoir,