Tribus clypeis qui non erant nudi, nobis coram,
Inter eundum ad erectionem saxorum super tumulo,
Quæ transmitterent memoriam bellatorum sub gloriam.
Juxta flexuosum flumen musci Cronæ ipsius
Dissipavit Fingal, arduus bellator, advenas;
Fugerunt peregrini præ ejus gladio omnino (αTαTES),
Instar asperi maris se-illidentis in littus.

Venimus nos ad planitiem ejus famæ ;

Descendit nox à tergo saxetorum;

[obscuritatum;

Dilaceravi ego quercum à declivitate pulverulentarum

Elevata est flamma inter vaporem culminum.
"Despicite deorsum, mei proavi strenui;

Despicite deorsum à vestris aulis ipsorum,
Quando excitabit fama de novo vestram prolem,
Lucebunt heroes telorum super vento."

Ex lapidoso-alveo Cronæ selegi ego saxum,
Inter modulos cum viribus bardorum;
Sanguine hostium Fingalis sub ejus pressu
In musco atro-glauco rivulorum.

Sub illo constitui ego seorsim à se mutuò
Tres umbones ex clypeis advenarum,

Cum caderent alternè et surgerent

Moduli nocturni ab Ulline (fortunato) felicitatis.
Posuit Toscar suum pugionem sub tellurem,

Et loricam atro-cærulam chalybis duræ ;

[solum,

Levatum est circa saxum arduum pulverulentum

Ad vocandum ad famam annos laudum.

A nighean chòineach sruth nan carn
Thu 'g éirigh an aird ann am chòir;
A chlach o chladach ata thall,
'Nuair chaillear sìol Shelma nan tòrr;
Labhair-sa ri laigse nan daoine.

Air aghaidh, 's an oiche fo sprochd
Luidhidh dubhailtach bochd, tha triall,
Do choineach a' caoineadh gun lochd,
A tilleadh mu rosg nam bliadhna.
Eiridh còmhraig threun fa chòir,
Righre gorm sgiathacha' tearnadh gu cath,
Làn ghealach a' dubhadh fo 'n scòrr

Air raona nan seòd 's nam flath.

Brisidh e o 'aisling chiar ;

Druididh madainn air triall na h-oidhche;

Chithear uaighe nan treun air sliabh,

Treuna gasda nan gnìomh an soillse.
Labhraidh e mu chloich na raoin,
Agus freagraidh an aois r'a iarraidh :

"So an liath-chlach thog Oisean nach faoin, Sàr cheannard, mu 'n d'aom na bliadhna."

Ghluais mall o Chaolabhain am bard

O Charull, do 'n annsadh dàimh,
G'ar cuireadh gu cuirme nan ard,
Aite tuinigh geal-làimhe na bàigh,
Gaol-nan-daoine nan sàr thriath.
Shoillsich Carull measg aois a chiabh,
'Nuair chunnaic e sìol a chairde,

O filia muscosi fluenti saxetorum

Surgens in altum me coram;

O saxum à lapidoso-alveo qui est ex adverso,
Quando peribit semen Selmæ tumulorum;
Alloquere tu ignaviam virorum.

Super faciem in nocte sub dolore

Decumbet (tristis) nigrescens pauper, qui iter-facit, Tuo musco plorante sine noxâ,

Et retroagente circa ejus cilia annos.

Surgent certamina strenua sub ejus observationem,

Reges cærulo-clypeati descendentes ad conflictum,
Plenâ lunâ nigrescente sub scopulo

Super campos bellatorum et clarorum-virorum.
Erumpet ille ex somnio fusco;

Properabit matutinus radius super iter noctis;
Cernentur sepulchra strenuorum super clivo,
Strenuorum eximiorum facinorum in luce.

Loquetur ille de saxo planitiei,

Et respondebit senectus ejus quæstioni: [languidus, "Hocce (est) canum saxum quod erexit Ossianus haud Egregius dux, circa quem se-inclinârunt anni.” Processit lentè à Colamone bardus

A Carrule, cui erant cari advenæ,

Ad nos invitandos ad epulum culminum,

Loci habitationis candidarum manuum benignitatum, Golnandones eximiorum procerum.

Enituit Carrul inter vetustatem suorum capillorum, Cum vidit semen suorum amicorum,

Mar dhà gheug òg air an t-sliabh,

Air chrannaibh do 'm miann na h-arda.

"A chlann nan treun mòr," thuirt Carull,

'Thug sibh làithe chaidh thairis a nuas,

'Nuair a thearnadh leam sìos o thonn mara Air Selma nan darag ri stuadh.

Bha Dubh-mhac Chèir-ghlais fo mo ruaig,
Fear còmhnuidh gaoith luath air chuan;
Ar n-aithreacha nan naimhde cruaidh,
Thachair sinne aig Cluai nam bruach;
Theich esa o m' lann air fairge,
Mo shuilsa leantuinn 'na dhéigh.
Mheall an oiche mi gun fhàire;
Thàinig mi gu talla an righ,

Gu Selma nan làn bhroilleach òigh.
Thàinig Fionnghal, bu chòrr, le 'bhaird;
Thàinig Conlaoch, làmh bàis nan ceud.
Tri làithe bha cuirm anns an ard;
Chunnas gorm-shùil làn na h-Eirinn,
Nighean nan triath mòr, Roscranna,
Solus àille shìl Chormaic nam beum.
An di-chuimhn' cha do thréig mo cheuma;
Thug righ nam beum dhomh a sgiath;
Sud ard i an talla nan teud,

A' cur cuimhne air àm nan triath.

A chlann nan treuna mòr o fhairge,

Thug sibh làithe chaidh thairis a nuas.

Sicut duos ramos novos super clivo,

Super arboribus quibus sunt desiderium culmina.* "O proles strenuorum magnorum," dixit Carrul, "Deduxistis dies qui iverunt † trans desuper,

Quando descensum est à me deorsum ab undâ maris
In Selmam quercuum juxta fluctum.

Erat Niger filius Carglassis sub meâ consectatione,
Vir habitationis venti celeris super oceano;
Nostris patribus hostibus (acribus) duris,
Occurrimus nos apud Clutham crepidinum;
Fugit ille à meo telo super mare,
Meo oculo sequente eum ponè.
Decepit nox me sine matutinâ luce;

Veni ego ad aulam regis,

Ad Selmam plenis sinubus virginum.

Venit Fingal, qui erat eximius, cum suis bardis;
Venit Conlochus, manus mortis centuriarum.

Tres dies fuit epulum in altâ aulâ ;

Visus est cæruleus oculus plenus Iernes,
Filia principum magnorum, Roscranna,
Lux pulchra seminis Cormaci plagarum.

[passus ;

In oblivione haud (abierunt) reliquerunt eum mei Dedit rex plagarum mihi suum clypeum;

Ecce sublimem illum in aulâ chordarum,

Mittentem memoriam super tempus procerum.

O proles strenuorum magnorum à mari, [deorsum. Deduxistis vos dies qui (præterierunt) iverunt-præter