Eiridh m'osna am maduinn gun fheum,
Mo dheoir mar shileadh speura ard
A' tuiteam mall o ghruaidh na h-oiche.
Bu chrann àillidh mi, thréin nan seòd,
Oscair chorr, le geugaibh cùbhraidh,
'Nuair thàinig bàs, mar ghaoth nan tòrr;
Fo'sgéith thuit mo cheann fo smùr.
Thàinig earrach caoin fo bhraon;
Cha d'éirich duilleag fhaoin dhomh féin.
Chunnaic digh mi fo shàmhchair thall;
Bhuail clàrsaiche mall nan teud.

Chunnaic digh mi, 's mi cumhadh fo ghràdh.
C'uime cho truagh tha làmh-gheal nam beus?
Cheud ainnir o Lotha nan sìan,

An robh Oscar gu trian do luaidh

Anns a' mhaduinn mar dhearrsa o ghréin,

Lån àille do mhiann fo chruaidh?

Caoin am fonn na mo chluais féin,

A nighean Lotha nan sruth fiar,

An cual' thu guth nach 'eil beò sa' bheinn,
An aisling, ann do chadal ciar,

'Nuair thuit clos air do shùilibh mall

Air bruachan Mòrshruth nan toirm beura?
'Nuair thearnadh leat o sheilg nan carn,
An làtha ciuin ard ghrian sna speura?
Chuala tu barda nam fonn.

'S taitneach, ach trom do ghuth,

'S taitneach, a Mhalmhìna nan sonn;

Surgunt mea suspiria in matutino tempore (inutiliter) Et meæ lacrymæ instar guttarum cœli ardui [sine usu, Cadentium lentè e genâ noctis.

Fui arbor pulchra ego, strenuissime heroum, Oscar eximie, cum meis ramis fragrantibus, Quando venit mors, sicut ventus tumulorum; Sub ejus ala cecidit meum cæruleum caput sub pulVenit ver blandum sub imbre;

Non ortum est folium tenerum mihi ipsi.

[verem.

Conspexerunt virgines me sub silentio ex adverso;

Percusserunt citharas lentas chordarum.

Conspexerunt virgines me lugentem sub amore.

Quare tam tristis est manus candida leporum (chari-
Prima virgo Lothæ (nimbosæ) nimborum, [tum)?
An fuit Oscar, perpetuo tuæ laudis (thema)
In matutino tempore sicut radiatio solis,

[turâ ?

Plenus pulchritudinis? tuæ deliciæ sub durâ-armaBlandum est tuum carmen meæ ipsius auri,

Nympha Lothæ torrentium flexuosorum,

An audivisti tu vocem quæ non est viva in monte, In somnio in tuo sopore obscuro,

Quando cecidit quies super oculos lentos

In præcipitiis Moruthi murmurum placidorum?

Quando descendebatur à te à venatu molium-saxea

In die tranquillo ardui solis cœlorum?

[rum,

Audivisti tu bardos (canoros) modorum.

Est jucunda, at est (mosta) gravis tua vox,

Jucunda est, Malvina, filia heroum;

Leaghaidh bròn am bochd anam, tha dubh.
Tha aoibhneas ann am bròn le sìth,
'Nuair shuidhicheas ard strì a bhròin;
Caithidh cumha na tursaich gun bhrigh ;
Gann an lài an tìr nan seòd,

A nighean Thoscair, a's àillidh' snuagh.
Tuitidh iad mar dhithein sìos

Air an coimhid grian neartor na soillse,
'Nuair luidheas an dealt air a' chiabh,

'S a throm cheann fo shìan na h-oidhche. Eisd-sa ri mo shean sgeul, digh;

Tha mo chuimhne air òige nam buaidh.

Fo ghuth an righ ghrad thog mi siuil. Bhuail mi Croma nan tòrr o chuan, Croma, an Innis-fàile nan sluagh, Ard thalla nan seòd's nam buadh, Tùr ghlas mu iomall na tràigh, Baile Chrothair, am mòr thriath, Laoch a bhuadhaich, 'na òige, thar dàimh; Thog an aois a làmh m'an liath.

Shin Rothmar a lann thar sonn;

Las fearg, a bha trom, air Fionnghal.

Gluais, Oisein, gu còmhrag a null; Tha mo charaid am òige fo iorghuil."

Chuir mi suas am bard le fonn ;

Thàinig e gu talla nan sonn.

Shuidh Crothar measg armaibh nan triath;

Ghéill a shùil; bu ghlas a chiabh.

(Solvit) liquefacit luctus miseram animam, quæ est Est gaudium in luctu cum pace,

[(tristis) atra.

Quando subsidit arduum certamen (luctuosum) luctûs;

Consumit dolor lugubres sine fructu (inutiliter);
Angusti sunt eorum dies in terrâ fortium,

O filia Toscaris, cujus venustissima est forma.
Cadunt illi ut flores deorsum

In conspectu solis validi lucis,

Quando jacet ros super ejus comas,

Ejus gravi capite existente sub nimbo noctis.
Ausculta tu meam priscam historiam, o virgo;
Est mea memoria conversa ad juventutem victoriarum.
Sub vocem regis continuò elevavi vela.
Appuli ego ad Cromam tumulorum ab oceano,
Cromam, in Inisfalla exercituum (populo abundante),
Arduum domicilium heroum et victoriarum,

Turres canas circa extremitatem littoris,

Urbem Crotharis, magni principis,

[nis ;

Herois qui victoriam-reportavit, in juventâ, de adveAt levavit senectus ejus manum circa canum virum. Extendit Rothmar ejus manum super fortem virum; Exarsit ira, quæ erat gravis, in (super) Fingale.

Move-te, Ossiane, ad certamen huc;

Est meus amicus in meà juventâ sub duello.”

Misi ego sursum bardum cum cantione;

Venit ille ad domicilium heroum.

Sedebat Crothar inter arma principum ;

Deficiebat oculus; erat canus ejus capillus.

An gaisgeach liath air maide thall,

A leadan m'a cheann ag aomadh mall;
Mhùch e fonn air àm a dh'fhalbh;

Bhuail forum ar n-arm a chluas;

Ghluais Crothar, shìn e mach a lámh;
"Ceud fàilte do, shár mhac nam buaidh,
Oisein!" thuirt an laoch, a' còmhradh;
"Thréig spionnadh lámh Chrothair am blár.
Na 'n togain féin an lann gu dòghruinn,
Mar an là thugh Fionnghal a nall
Buaidh ri Srutha nan gleann fiar!
B' esa ceann nan daoine féin;
Bha Crothar gun bheud fo chliu.
Dhomhsa thug e moladh nan treun.
Chuir e copan na sgéithe air chùl,
Sgéith Chalthair, a dh'aom an còmhrag
Fo 'n righ, 's e 'n comhstri nan lann.
Faic ard i ri balla na mòrchuis;
Ghéill mo shùil; tha Crothar dall.
Bheil do neart mar neart nan triath?

Sìn, Oisein, do ruighe do 'n liath."
Thug mi mo ruighe do 'n righ féin;

Ghlac an treun aosda mo lámh;

Bhris an osan o spàirn a chléibhe; Thuit deura le 'ghruaidh gun tàmh. "Is làidir thu, a mhic an tréin;

Ao-coltach do ghleus ri triath Mhòirbheinn. Co esa tha coltach ris féin