'S bha anam gu ciar am bròn.

Dh'iarr e air gach gaisgeach treun
Ma seach bhi riaghladh na Comhraig.
Chaidh, ach thill iad fo bheud
O'n nàmhaid as beinn na comhstri.
O charraig féin, fo chóineach ghlas,
Theiring Treunmor nan gorm sgiath;
Tharruing gu leathan sa chomhraig,
As ghéill anns a charraid na dàimh.
M'an cuairt do 'n triath an sliabh a bhlàir,
Thionail na sàir le aoibhneas mòr.

Mar aiteal, is taitneach 'sna raoin,
Bha guth cumhachd gu caoin o Shelma.
Bhuail na triatha leo féin an còmhrag,
Gus an d'éirich 'sa chomhstri cunnart;
An sin a bha àm do 'n righ

Chuir ceann air an strì le chruaidh."

"Cha'n ann gun eòlas dhuinn féin," Thuirt Cromghlas nan geur lann, "Chaidh sinns're nam beann fo ùir. Co e bheir còmhrag san t-sliabh, As righ nam beann ard air chùl? Tha ceathach thall air iomadh tom; Buaileadh sonn's gach cruaich a sgiath;

Thig tanas an duibhre gu lom,

A sheòlas gu comhstri an triath."

Dh'fhalbh, as ghabh gach triath a thom; Chuir baird nam fonn am beachd air triatha.

Et fuit ejus animus fuscè in luctu.

Petivit ille à quoque bellatore strenuo
Vicissim ut regeret certamen.

Iverunt, at redierunt illi sub damno

Ab hoste et monte concertationis.

Ab rupe sua ipsius sub musco glauco,
Descendit Trenmor cærulorum clypeorum;
Traxit (copias) latè in certamen,
Et cesserunt in discrimine advenæ.
In circuitum principi in clivo prælii,
Coierunt egregii cum lætitiâ magnâ.
Instar auræ, quæ est jucunda in agris,
Fuit vox auctoritatis blandè à Selmâ.

[tamen,

(Irruerunt) percusserunt principes secum ipsis in cer

Donec surrexit in concertatione periculum;

Tunc fuit tempus regi

Imponere caput (finem) certationi cum suo duro-ferro."

"Non sine notitiâ nobis ipsis,"

Dixit Cromglas acutorum telorum,

"Iverunt proavi plagarum sub tellurem.

Quis ille qui dabit certamen in clivo,

Rege montium altorum (seposito) ad tergum?
Est nebula ex adverso super plurimis colliculis ;
Percutiat bellator in singulo præcipitio suum clypeum;
Veniet spectrum in obscuritate ad nudam-planitiem,
Quod diriget ad concertationem principem."

Ivit, et cepit quisque princeps suum colliculum; (Intenderunt) miserunt bardi cantuum aciem-oculo[rum in principes.

Bu labhra na caismeachd nan sonn
Toirm an Duibh o chopan ciar,
'S e togail a sgiath 'sa chòmhraig.
Mar thoirm mhòr o uisge thall
Thàinig sìol Thoirne anall;
Bha Starno an eudan còmhraig,
As Suaran o innis nan stoirm.
Sheall gach laoch o dhonn sgiath,
Mar shàmhla ciar aig cloich Lòduinn,
Nuair sheallas e o chùl na gealaich,
'S i dubhadh fo eallach 'san speur,

As dealan tanais sgaoilte 'san oich'.
Thachair aig Turthor na suinn,

Mar bhruailleinn thonn air druim a chuain.
Bha beuma beucach dlù ri chéile;
Am bàs a' leum thar tréin 'san t-sliabh,
Mar nial do chlacha-meallain garbh,

As gaoth mhòr na cearb ag éirigh ;
Na sianta mar thorrunn a' falbh,
'S muir dhorcha le spairn a' beucail.
A strì Thoirne, 's duibhe gruaim,
C'uim' an cuirinn an duan do chreuchda?
Tha thu 'san àm a chaidh suas,

A tha gun tuar do m' léirsinn.
Thàinig Starn' anall le còmhrag,

As Suaran mòr le chearb do'n strì.

Cha robh do lann gun bhrigh 'sa chomhstri,

A Dhuibh mhic Roinne o'n Tuath thìr.

Fuit clarior monitione bellatorum

Sonitus Nigri ab umbone fusco,
Tollentis clypeum in certamen.

Instar fremitûs ingentis ab aquâ ex adverso

Venit semen Thornæ huc;

Fuit Starno in fronte certaminis,

Et Suaranus ab insulâ procellarum.

Prospexit quisque bellator à suo subfusco clypeo,
Sicut simulacrum fuscum apud saxum Lodinis,
Quando prospicit ille à tergo lunæ
Nigrescentis sub onere in cælo,

Et fulgure spectri disperso in nocte.
Occurrerunt ad Turorem bellatores,

Sicut tumultus undarum super dorso oceani.
Fuerunt ictus fremebundi frequentes inter se ;
Morte transiliente strenuos in clivo,
Instar nubis ex lapillis-grandinis crassis,
Vento magno in ejus limbo oriente;
Nimbis instar tonitrûs abeuntibus,

Et mari tenebroso cum luctamine remugiente.
O certatio Thornæ, cujus est aterrima torvitas,
Quare (traderem) immitterem carmini tua vulnera?
Es tu in tempore quod ivit sursùm,

Quod est sine colore meo visui.

Venit Starno huc cum certamine,

Et Suaranus magnus cum suâ alâ certaminis.
Non fuit tuum telum sine vi in colluctatione,
O Niger fili Ronæ à septentrionali terrâ.

Theich Lochlin thar an uisge thall;

Bha triath' nan lann air call an smaointe.
Thionndaidh iad am mòr rosg mall

Air teicheadh o'n charn do'n t-sluagh.
Chualas stoc Fhionnghail o'n chruaich;
Thill sìol Alba o ruaig sa' ghleann.
Bu lìonor mu Thurthor nan stuadh
A thuit gaisgich gun tuar fo lann.

"A thriath Chrathmo," thuirt an righ, "Mhic Roinne, shealgair nan torc ciar; Gun bheud cha do thill thu o'n strì, A gharbh iolair a' tearnadh o'n t-sliabh. Bithidh Lanshùil an urla bhàin

Fo aoibhneas aig a h-uisge féin,

Le Ceann-daoine, òg mhac do ghraidh, 'S e 'g iadhadh mu Chrathmo fo'n bheinn." "'S e Cùlghorm," fhreagair an sonn, "An ceud fhear chaidh null do dh'-Alba; Culghorm, ciar mharcaich nan tonn

Thar gleannaibh crom an t-sàil.

Thuit a bhrathair le làimh an laoich,

As dh'fhàg e faoin a thalla thall;

Ghabh tuinidh an Cruailinn an fhraoich
Am measg sàmhchair nam baoth charn.
Thàinig a shiol amach 'nan àm
Gu comhstri nach gann 'sa bhlàr;
Thuit iad an comhstri nan lann;
'S leamsa lot shinns're bu shàr,