Carminis III. Argumentum. Ossianus nonnulla in universum præfatus Fingalis hostilisque exercitûs situm describit. Exinde sequuntur Starnonis et Suarani colloquium, et Cormanis et Finæ historia. Starno suum proponit exemplum filio Suarano, suadetque ut Fingalem, qui solus in vicinum se receperat collem, furtim aggrediatur. Suarano facinus detrectante, ipse se operi accingit, victusque à Fingale capitur. Ob crudelitatem graviter verbis castigatus dimittitur. CATH LODUINN. DUAN III. v. 1-17. CIA às tha srutha na bh'ann? C'uin' a thaomas an t-àm tha falbh? Thus', a thuineas am measg nan sgiath, Thig sios o'n bhalla am chòir; PRELIUM LODINIS. CARMEN III. v. 1-17. UNDE sunt flumina eorum quæ fuerunt? In nebulâ quæ est tarda et non parca, [verunt; Est meus obtutus in lineas (virorum) quæ se-inclina- Ad tempus, quod est honorificum eorum à tergo. O cithara à Conâ nimborum, Veni deorsum à muro in meam vicinitatem; |