Circa regem confestim surrexerunt principes feri; Prehenderunt illi omnes hastam cum ferociâ; Flammavit eorum oculus sine verbo in eorum ore, Eorum animo surgente altè strenuis.

Super clypeo audiebatur stridor telorum ;
Capessiverunt illi omnes montem sub eorum caput;
Steterunt viri in obscuritate cani
Super culminibus fuscis noctis
Rumpentes murmur carminum lenium

In flamine recente clivorum.

Plena et tarda erat luna super undâ,
In loricâ canâ venit princeps bellatorum,
Fuscus filius Ronæ à curvo-saxeto dumorum,
Egregius venator aprorum fuscorum.

Erat oblectamentum viri cymba fusca
Surgens sursùm super oceanum navium;

Quando expergefaciebat Cromthormod suam sylvam

In terrâ insidiarum et hostium.

Non erat metus in animo Duronæ.

"Fili Comalis, an tendam ego meos passus

Per noctem? A clypeo plagarum

An circumspiciam ego hostes omnino

In silentio sub umbrâ cœlorum,

Regem Lochlinis sine misericordiâ, sine benignitate, Eximium Suaranum, hostem ferocem advenarum, Fundentes ex adverso carmina sìmul

Saxo Lodínis frigidarum larvarum?

Non sine effectu sunt verba eorum lenta

Ri Loduin nan Gaul treun.

Mar till mac Roinne, a thriath,

Bhean bhanail tha triall na h-aonar,

An àite tachairt do gharbh shruth nan sliabh,
O Chruailinn tha sìos a' taomadh.

Air gach taobh tha cruach agus carn,
Gorm-choille, beur ard, as beuc' cuain;
Tha sùil mo mhic air eoin nan tonn
Faoin sheachran nan tom an òige.

Thoir ceann an tuirc do cheann nan daoine;
Innsear dha nach b' fhaoin mo shòlas,
Nuair thàinig neart riabhach nan cnoc
Air gorm-shleagh nan torc an Uthorno.
Innsear dha mo ghniomh 'sa chòmhrag;
Innsear air chorr dha mar thuit mi.”

"An dì-chuimhn' air m' aithreachaibh treun

Cha d'thàinig mi féin thar caoil:
'Am a chunnairt b'e àm am beum;
Cha robh iad gun fheum an aois.
Cha 'n 'eil an dùbhra dona donn

A' dùnadh trom mu chiabhan m'òige:
A thriath Chramo chruailinn an aonaich,
Is leams' an oiche, 's leams' an cunnart."
Shìn an righ gun dàil a cheum
Thar Turthoir nam beuc-shruth fuar,
Chuir sìos a thoirm garbh le beud,

Raon Ghorm-mheall na cheò féin gun tuar.

Bha ghealach air eudan nan carn,

Ad Lodinem peregrinorum strenuorum.
Si non redeat filius Ronæ, o princeps,

Ejus uxor honesta est ambulans (sola) in solitudine,
In loco ubi concurrunt asperi torrentes clivorum,
A Crualine qui sunt deorsùm se-fundentes.

Super quòque latere sunt collis et saxetum, [oceani.
Viridis sylva, acutum-cacumen arduum, et mugitus
Est oculus mei filii ad aves undarum

Inaniter pererrantis colliculos in juventute.
Da caput apri capiti populi ;

Dicatur illi quod non erat vanum meum gaudium,
Quando venit robur maculosum collium
Super cærulam hastam aprorum in Uthorna.
Dicatur illi meum facinus in certamine;
Dicatur præsertim ei quomodo ceciderim ego.'
"In oblivione meorum patrum strenuorum
Haud veni ego ipse trans freta:

Tempus periculi erat illud tempus plagarum,
Haud erant illi sine vi in senectute.

Non est obscuritas vilis fusca

Se claudens gravem circa cirros juventutis :
O princeps Cramocrualinis (jugosæ) jugi,
Est mihi nox, est mihi periculum."

Tetendit rex sine morâ suum passum

Trans Turorem mugientium fluminum frigidorum, Qui mittebat deorsùm suum murmur raucum cum Campo Gormalis* in nebulâ ipsius sine colore. [damno, Erat luna super facie saxetorum ;

* existente hìc subintelligitur.

'S na meadhon cruth àillidh na snuadh;
Cruth àillidh nan ciar-chiabh ard,
Oigh Lochlin an uchd bhàin o stuadh.
Bu liònor, 's bu ghearr a ceum,
Duan briste gun bheud 'sa ghaoith.
Dh'éirich a ruighe geal gun fheum;
Am bròn na h-anam 's i baoth.

"A Thorcuil-torno nan ciabh glas,
Am bheil astar do chas mu Lula,
Do ghath teine mar eibhle dol ás
Aig sruth a tha cas fo dhùbhra?
C'àit' an do ghabh thu tuinneas thall,
Athair òigh bhàin nan ciar chiabh?
Chi mi triath Lula nam beuc

Cuir nan cleas mu chiar chruth Loduinn,
Nuair a dhùineas an oiche mu speur.
Thu ceileadh na ré fo sgéith mòirchuis:
Chunnaic mis i dorcha as donn;

Bha teine nan tonn ann do chiabh,

'S tu snàmh uam mar shiubhal nan long.

C' uim' nach cuimhne do 'n t-shonn air m'fhiamh?

A righ nan torc riabhach gun ghìomh,

Seall-sa sìos o thalla Lòduinn

Air ainnir fo bhròn na h-aonar."

"Co thusa; 's caoine guth fo dhùbhra ?"

Thionndaidh i cùl ris an t shonn.

"Co thusa, san oiche fo chùram ?"

Dh'aom i dlù ri còs nan tonn.

Et in eorum medio forma pulchra venustatis,
Forma pulchra fuscorum cirrorum arduorum,
Virgo Loclinis sinus candidi à fluctu.

Erat frequens et erat brevis ejus gradus,
Carmine interrupto, sine defectu, in vento.
Surgebat ejus lacertus candidus sine vi,

Dolore (existente) in ejus animo et ipsa amente.

66

"O Torcultorno cirrorum glaucorum,

An est iter tuorum pedum circa Lulam,

[guentis,

Tuo radio ignis (existente) instar prunæ se-extinAd fluentum quod est præceps sub umbrâ?

Quo loco cepisti tu habitationem ultra (hunc orbem), Pater virginis albæ fuscorum cincinnorum ?

Specto ego principem Lulæ mugituum

Committentem ludos circa fuscam formam Lodinis, Quando se-claudit nox circa cœlum.

Te celante lunam sub clypeo fastûs,

Vidi ego eam tenebrosam et subfuscam ;

Fuit ignis undarum in tuis cirris,

Te præternatante instar motûs navium.

Quare non est memoria bellatoris super meo metu ? O rex aprorum maculosorum sine trepidatione,

Despice tu deorsùm ab aulâ Lodinis

In virginem sub luctu in solitudine."

[tate ?"

"Quis tu, cujus est blandissima vox sub obscuri

Vertit illa tergum ad bellatorem.

"Quis tu in nocte sub curâ?"

Descendit illa propinquans ad cavernam undarum.