Page images
PDF
EPUB

Aig sruth Chròna mòthar mall;
Mar bhruaich bha e anns an duibhre;
'S grad a leum e sìos ro''n ghleann :
Mu chabar bha dealan na h-oiche,
Chithear soills' air taobh nan sliabh ;
Bha samhla na bha, a' boillsgeadh
Leth-fhaicte o Chròna nan nial.

DEARSA-GRÉINE.

'S e fuathas a bhàis a bh' ann;

Thuit righ nan lann's nan sgiath 'sa chòmhrag. Eirich, a Chaomh-mhal' air a charn;

Fhuair Caracul buaidh sa' chòmhstri;

Eirich, a nighean Sharno fo dheoir;
Thuit òg do ghràidh, am fear treun;
Chithear tannas an t-sàir 'sa bheinn.

MILSHÙIL-CHAOMHA.

Shuidh Caomh-mhal' an sud na h-aonar,

Dà chaol chù, a's liathe colg,

A' glacadh an aiteil san aonach,

'S a' crathadh an cluas gu tric.
Tha gruaidh air a làimh a's àillidh,
Agus gaoth nan carn 'na ciabh,
A gorm-shùil a' sealladh gu farasd
Gu raon, 'san robh gealladh a triath.
C'àite bheil Fionnghal, mo rùn,

'S an oiche dubhra' dlù mu 'n cuairt?

Ad rivum Cronæ moderatum lentum;
Instar præcipitii erat ille in obscuritate;

Ocyus saluit ille deorsum per vallem :

Circa ejus ramosum-cornu erat fulgur noctis;
Quod cernitur lucidum super latere clivorum;
Erant simulacra eorum, qui fuerunt, refulgentia
Semi-visa à Crona nubium.

DERSAGRENA.

Est larva mortis quæ adfuit;

Cecidit rex gladiorum et clypeorum in certamine.

Surge, Comala, super saxeto;

Obtinuit Caracal victoriam in concertatione;

Surge, filia Sarnonis, sub lacrymis;

Cecidit juvenis tui desiderii, vir strenuus;

Cernitur spectrum egregii in monte.

MILULCOMA.

Sedit Comala illic (sola) in solitudine,

Binis gracilibus canibus, quorum est canissimus villas, Captantibus aurum in jugo,

Et quatientibus suas aures sæpius.

Est ejus gena super ejus manu quæ est formosa,

Et ventus saxetorum in ejus capillo,

Ejus cæruleo oculo aspectante leniter

Ad agrum, in quo fuit promissio sui principis.
Ubi est Fingal, meum desiderium,

Nocte tetrica appropinquante in circuitum.

CAOMH-MHALA.

A Charuinn, a Charuinn nan sruth,
C'uim'a chitheam am fuil do bhùrn?
Cha chluinneam fuaim còmhraig no guth
Ag iadhadh do thuil as do chùirn.
Na chaidil righ Mhòrbheinn an treun?
Eirich, a nighean na h-oiche;
Amhairc anuas o neoil nan speur:
Eirich grad, gu'm faiceam an soillse
Caol dhearsa o mhàile 's o chruaidh
Air raon 'san robh a ghealladh o'n ruaig.
No thusa, dhealain uaine bhàis,
Bu sholus do'r sinns're nach beò
Fo dhuibhre's scleò na h-oiche,
Thigs' ann do chaoir o'n Ardbheinn,
'S feuch dhomh mo threun an soillse
'Na luidhe, 's mi deurach, sa' bhlàr.
Co sheasas eadar mi 's bròn?

Co eadar mi's rùn mo nàmhaid?

'S fada sheallas Caomh-mhala fo dheòir,
Mu'm faicear leth' a mòr thriath
A' tilleadh am measg a shluaigh
Soillear mar mhaduinn o nial,
As am braon a' triall o stuaidh.

HIDEALAN.

Luidheadh ceò is gruaim air Cròna;
Luidheadh iad air siubhal an righ;

COMALA.

O Carron, Carron fluentorum,

Quare video in sanguine tuum flumen?
Non audio sonitum certaminis nec vocem
Juxta mæandros tui diluvii et tuum saxetum.

An dormivit rex Morvenis strenuus?

Surge, o filia noctis;

Despice deorsùm è nubibus cælorum.

Surge ocyus, ut videam in luce

[turâ

Tenuem coruscationem ab ejus loricâ et à durâ-arma

In agro in quo fuit ejus promissio à fugando.

Vel tu, fulgur viridis mortis,

Quod eras lux nostris proavis haud vivis

Sub umbra et obscuritate noctis,

Veni tu in tuis rutilis scintillis ab Ardvene,
Et monstra mihi meum strenuum in luce

Jacentem, me lacrymosâ, in acie.

Quis stabit inter me et mororem ?

Quis inter me et amorem mei hostis?

Diu adspectabit Comala sub lacrymis,

Priusquam cernetur ab illâ magnus princeps

Rediens in medio sui populi

Lucidus ut aurora è nube,

Imbre proficiscente à fluctibus.

HIDALLAN.

Jaceant nebula et obscuritas super Cronâ ;

Jaceant illæ super itinere regis;

Ceilibh anis o m' shùil a cheuma

Gun chuimhn' air treun-fhear a chaoidh.

Tha triath' nan sgiath gun cheann air rèidh.
Cha chluinnear an ceuma mu chruaidh.

A Charuinn, a Charuinn nan sruth,
Iadhsa ann am fuil do bhùrn;

Tha ceannard an t-sluaigh fo scled.

CAOMH-MHALA.

Co thuit aig Carunn nam bruach,
A mhic duibhre na fuar oiche?

An robh e geal mar shneachd nan cruach?
Mar bhogha braoin air stuadh a' soillse'?
An robh a chiabh mar an ceò 'sa bheinn
Ag iadhadh caoin fo ghréin air tòrr?
An robh e mar thorrunn nan speur?
Cho luath ri féidh nam fàs ghleann mòr?

HIDEALAN.

C'ar son nach fhaiceam a rùn féin
'S i 'g aomadh o'n bheinn le h-àille,
A dearg-shùil fo dheoir mu 'n treun,
A ciabh gun bheud mu gruaidh fharasd?
Eirich, éirich, a chaoin ghaoth,

Togsa gu caomh a leadan trom;
Faiceam a làmh gheal a's caoine,
'S a gruaidh, a tha gaolach am bròn.

« PreviousContinue »