examen préalable et d'un concours entre les candidats, d'après les régles prescrites par le concile de Trente. par Art. XXXI. La réparation des Eglises Catholiques Romaines se fait librement aux frais des communes, ou des ticuliers qui voudront s'en charger. Dans le cas ou leurs ressources ne seraient pas suffisantes, ils pourront s'adresser au Gouvernement Impérial pour en obtenir les secours nécessaires. On avisera à construire des Eglises nouvelles et à augmenter le nombre des Paroisses toutes les fois que pourront l'exiger soit l'accroissement de la population, soit la trop grande étendue des paroisses existantes et la difficulté des communications. Fait à Rome le 3 Août 1847. (L. S.) signé: A. Card. Lambruschini. (L.S.) signé: D. Comte de Bloudoff. (L. S.) signé: A. Bouténeff. LXXVII. Bulla circumscriptionis Dioecesium Pius Episcopus, Servus Servorum Dei. Universalis Ecclesiae cura Nobis divinitus commissa postulat, atque efflagitat, ut omnem, qua late patet, christianum orbem paterna caritate complexi nullam Apostolicae Nostrae vigilantiae, et sollicitudinis partem unquam omittamus, quo in remotissimis quoque ab hac S. Sede regionibus Sanctissimae Nostrae religionis causae ac spirituali fidelium prosperitati totis viribus consulamus, prout Dei gloria, et animarum saluti magis expedire noverimus. Hinc ubi arcano Divinae Providentiae consilio in hac sublimi Principis Apostolorum Cathedra collocati totius Ecclesiae gubernacula tractanda suscepimus, nulla interposita mora paternum animum, studiumque Nostrum ad amplissimas Russiarum Imperii regiones convertimus, in quibus Divini Verbi praecones, latina quoque mittente Ecclesia, maximos labores, et gravissima quaeque pericula strenue constanterque perpessi, ac vel ipsam triumphalem martyrii lauream adepti salutiferam Christi fidem a vetustissimis usque temporibus primum annunciarunt, propagarunt, nihilque intentatum reliquerunt, quo illos populos de errorum tenebris ad catholicae veritatis lucem traducerent. Itaque illustribus recol. mem. Gregorii XVI. Praedecessoris Nostri vestigiis insistentes cum Serenissimo ac Potentissimo Principe Nicolao I. Russiarum Imperatore, et Polo niae Rege Illustri tractationem suscepimus, omnesque curas, et consilia adhibuimus, ut catholicae religionis statum in meliorem ibi conditionem adducere, ac sempiternae illorum fidelium saluti prospicere possemus. Etsi vero Deo bene juvante multa quidem componere potuimus, in quibus ille Serenissimus Princeps prona et benevola voluntate Nostris desideriis obsecundavit, tamen plurima et gravissimi sane, maximique momenti ad optatum exitum adducenda supersunt, quemadmodum ex Consistoriali Nostra Allocutione hoc ipso die habita, ac typis edita clare aperteque patet. Cum autem praeter Dioeceses sitas in Poloniae Regno ejusdem Principis ditioni subjecto in vastissimo Russiarum Imperio sex latini Ritus existant Dioeceses, quarum fines fel. rec. Pius VI. Decessor Noster pro Apostolica Sua sollicitudine atque illorum fidelium bono constituendos curavit, suis Apostolicis Litteris XV. Kalendas Decembris Anno 1798 sub plumbo datis, quae incipiunt „Maximis undique pressi" tum Nos praesentem earumdem Dioecesium Russiaci Imperii conditionem, et varia rerum, locorum, ac temporum adjuncta prae oculis habentes, in id curas Nostras intendimus, ut dilectae illae oves utiliore regimine, ac maioribus spiritualibus subsidiis perfrui possent. Quapropter inter cetera, quae statuta fuere, cautum est, ut commemoratae sex Dioeceses latini ritus in Russiaco Imperio jam existentes novis circumscribantur finibus, novusque Episcopatus latini item ritus cum duobus Suffraganeis in urbe Chersoneso erigatur, quo in vastissimis illis regionibus Episcopi in proprii gregis salutem procurandam facilius, et commodius incumbere valeant. Itaque rebus omnibus mature diligenterque perpensis, ac selecta Venerabilium Fratrum Nostrorum S. R. E. Cardinalium Congregatione in consilium adhibita, in eam porro spem erecti fore, ut hujusmodi nova Dioecesium circumscriptio, novique Episcopatus institutio ad catholicae religionis bonum, et utiliorem rerum sacrarum procurationem conducat, quorumcumque interesse habentium consensui, quoties opus fuerit, plenarie supplentes, aliisque omnibus etiam speciali et individua mentione dignis minime obstantibus ex certa scientia, ac matura deliberatione Nostra, deque Apostolicae potestatis plenitudine hisce Litteris constituimus, ut ex septem latini ritus commemoratis Dioecesibus in amplissimo Russiarum Imperio, una nempe Mohiloviensis Ecclesia Metropoliticum jus, et dignitatem, quibus jamdiu est insignita, retineat, aliae vero jam institutae scilicet Ecclesiae Vilnensis, Samogitiensis, Minscensis, Luceoriensis cum Zytomericensi conjuncta, Camenecensis, itemque Chersonensis Ecclesia nunc primum ut infra erigenda Episcopalem dignitatem, et jura habeant, ac suffraganea sint ipsius Metropolitanae Ecclesiae Mohiloviensis. Ut autem recta earumdem Dioecesium habeatur circumscriptio, quae in utiliorem rei sacrae procurationem cedat, praevia regionum, ac locorum omnium disjunctione huic novae divisioni necessaria, itemque quorumcumque interesse habentium consensui plene supplentes, aliisque omnibus quavis mentione, ac derogatione dignis in contrarium minime obstantibus, quibus expresse derogamus, hujusmodi novam pro locorum, et regionum statu, ac maiore illorum fidelium utilitate, earumdem in Russiaco Imperio Ecclesiarum distributionem, ipsarumque divisionem per has Litteras de ejusdem Apostolicae potestatis plenitudine decernimus et constituimus juxta modum qui sequitur, videlicet: Metropolitana Mohiloviensis Ecclesia amplectatur una cum magno Finlandiae Ducatu eas omnes Russiaci Imperii partes, quae in aliis sex nominatis Dioecesibus non continentur. Episcopalis Ecclesia Wilnensis eos habeat fines quibus Gubernia Wilnae, et Grodni vulgo Grodno in praesentia circumscribuntur. Episcopalis Ecclesia Samogitiensis iis constabit finibus, quibus Gubernia Curlandiae, et Kovni vulgo Kowno nunc praefiniuntur. Episcopalis Ecclesia Minscensis hodiernis Gubernii Minscensis limitibus definietur. Episcopalis Ecclesia Luceorina cum Zytomeriensi conjuncta constabit limitibus quos Kioviae et Voliniae Gubernia in praesens habent. Episcopalis Ecclesia Camenecensis definietur finibus, quos in praesentia Podolia Gubernium habet. Verumtamen volumus ut commemoratae nuper Ecclesiae, nempe Metropolitana Mohiloviensis, et aliae quinque in Russiaco Imperio jam existentes iisdem Suffraganeatibus omnino polleant, veluti antea potiebantur, firmo remanente illorum numero, denominatione ac residentia, quemadmodum in commemoratis fel. rec. Pii VI. Decessoris Nostri Litteris statutum fuit, iis tantum adhibitis immutationibus, quae ob novam earumdem Dioecesium circumscriptionem locum habere debent, quaeque Nostris hisce Litteris indicantur. Metropolitana Mohiloviensis tres Suffraganeatus retinet. Cum autem unus ex ipsis residen tiam habebat in civitate Kioviensi, quae cum Dioecesi Luceorina, et Zytomeriensi nunc fuit conjuncta, oportet, ut harum Litterarum Exsequutor pro hujusmodi Suffraganeatu in Dioecesi Mohiloviensi residentiam ab hac Apostolica Sede approbandam designet. Et quoniam Vilnensis Dioecesis quatuor pollebat Suffraganeatibus, quorum unus in Curlandia existebat, quae Samogitiensi Dioecesi fuit adjuncta, iccirco Vilnensis Dioecesis tres tantum in posterum habebit Suffraganeatus, quorum unus in ipsa urbe Vilnensi, alter in Trokensi, et tertius in Brestensi civitate residebit. Etsi vero Samogitiensis Dioecesis duos antea Suffraganeatus haberet, tamen cum Dioecesi ipsi Curlandia fuerit addita, tertius Suffraganeatus in ea Dioecesi erit constituendus, qui in Curlandia uti antea resideat. Hisce tantummodo peractis immutationibus, reliquae Dioeceses iisdem prorsus Suffraganeatibus potientur, quibus antea fruebantur. Volumus quoque ut singula earumdem Ecclesiarum Canonicorum Collegia eo pariter modo et forma perstent, qua ex iisdem Apostolicis litteris constabilita fuere, atque omni sane studio inculcamus, ut in omnibus cujusque Cathedralis Templi Canonicorum Collegiis ex sacrorum Canonum praescripto duo Canonici existant quorum alter Canonici Theologi, alter vero Canonici Poenitentiarii munus sedulo, scienter, ac religiose obire studeat, quemadmodum idem Decessor Noster Pius VI. in suis illis Litteris tantopere comendavit. Iam vero cum Chersonensis civitas quae totius Chersonensis Gubernii caput ad Pontum Euxinum sita et loci opportunitate, et agrorum ubertate, et incolarum frequentia, et maritimi portus commoditate, et aedificiorum multitudine ac pulchritudine aliisque sane nominibus inter celebriora ad idem mare oppida merito numeretur, civitatem ipsam Episcopali dignitate decorandam esse existimavimus. Quapropter motu proprio, certa scientia, deque Apostolicae Nostrae potestatis plenitudine, harum Litterarum vi eamdem Chersonensem urbem in episcopalem Civitatem erigimus, et constituimus cum omnibus, et singulis juribus, honoribus, privilegiis, praerogativis, indultis, quibus aliae Episcopales Ecclesiae in Russiarum Imperio canonice existentes uti, frui, ac potiri solent. Ad hujus autem novi Episcopatus Chersonensis Dioecesim constituendam eadem auctoritate Nostra Apostolica hisce Litteris a cujusque seu Episcopatus, seu Vicariatus Apostolici territorio, jurisdictione, administratione, regimine perpetuum in modum sejungimus, distrahi mus, separamus omnes regiones et loca intra Russiaci Imperii fines, non autem extra illos existentia tum Provinciae Georgiensis, tum Provinciae Bessarabiensis, itemque omnia territoria Guberniorum Chersonensis, Ekaterinoslaviensis, Tauridensis, Saratoviensis, Astracanensis, ac regionum, quae una cum praedicta Georgiensi Provincia in generali Caucasi Gubernio Russiaco continentur, cum iis limitibus, quibus in praesentia commemoratae regiones et loca comprehenduntur, atque omnia ipsa loca et regiones eidem Chersonensi Episcopatui attribuimus, subjicimus, ita ut illius in tempore Episcopus in eadem loca omnem episcopalem iurisdictionem, et pastoralis ministerii munera libere ac licite exerceat, omnesque earumdem regionum, et locorum incolae eidem Chersonensi Antistiti in iis omnibus quae ad religionem pertinent parere debeant. Cum autem in praesentia brevioribus limitibus novus hic Episcopatus circumscribi minime potuerit, qui ceteroquin per vastissimas illas regiones longe lateque extenditur, ut meliori quo fieri potest modo spiritualibus consulamus indigentiis eorum fidelium, qui ab Episcopali Sede longissime distant, atque ipsi Episcopo Chersonensi in amplissima Dioecesi regenda ac moderanda opportunum auxilium praebeamus, duos interea temporis Suffraganeatus ejusdem Chersonensis Episcopatus instituendos esse duximus. Quocirca eadem auctoritate Nostra Apostolica duos Suffraganeatus in novo Episcopatu Chersonensi hisce litteris erigimus, statuimus, atque decernimus, quorum unus in civitate Saratovia residere debeat, alter vero nullam stabilem ac determinatam residentiam habens Chersonensis Episcopi lateri adhaerere debebit; ita tamen ut Episcopus ipse pro suo arbitrio ejusdem Suffraganei opera in propriae Dioeceseos procuratione uti, eumque tum ad Georgiensem Provinciam, tum ad alia quoque Chersonensis Episcopatus loca libere mittere possit, quemadmodum majori sui gregis bono et utilitati in Domino conducere existimaverit. Et quoniam in tanta Chersonensis urbis distantia haud facile possit cognosci, quod Templum divino cultui ibi dicatum Cathedralis juribus ac dignitate prae ceteris decorari oporteat, iccirco harum Litterarum Exsequutori quem inferius nominabimus, potestatem facimus, ut auctoritate Nostra Apostolica illud Templum in Chersonensem Cathedralem erigat, quod ipse magis idoneum magisque ornatum cognoverit, ac simul declaret, Templum ipsum omnibus ac singulis honoribus, juribus, privilegiis, indultis perfrui debere, quibus aliae Cathedrales Eccle |