Errata & obfervationes quadam.

N Præfat. p. 1. l. 14. lege. Ponderatis rebus. Ibid. p. 5. l. 21. in fordibus, l. 24. a propofito.

INN

In Diario. P. 2. l. 27. vigefima feptima. P. 28. l. 21. Theodoricum. P. 56. l. 10. nos demerendi. P. 109. in infcriptione, lege LICTORI. P. 131. l. 17. Jefu. P. 146. l. penult. conje&tabam. P. 148. l. ult. anno Chrifti 10. P. 149. 1. 27. videtur. P. 158. l. 22. is ipfe effe. P. 266. lin. penult. ABASCANTO. P. 268. l. 20. lege SEMONI. P. 277. l. 4. Alexandri VIII. Ibid. l. 27. lege 1295. P. 279. l. 1. quæ. P. 302. l. 3. peffum abeat. P. 323. l. 20. Diaconus, lege Prefbyter. P. 348. l. 30. publicorum. P. 362. l. 22. Christi 1332. P. 463. l. 17. mancus, P. 465. l. 30. & Afiani Bactros.

Diximus codices mff. Demonftrationis Evangelicæ Eusebii perraros effe: quod fane verum. Sed obfervandum eft ex iis qui pauci numero fuperfunt, unum effe Regium membranaceum antiquum, ex quo alii omnes exfcripti, ut inde liquidum eft; quod cum Regius fit initio mutilus, alii omnes perinde mutili ab eadem voce incipiunt.

Ρ. 310. Πινδάρω μου τῷ σοφῷ πρὸς λύραν. Hæc funt Commen. taria Euftathii in Dionyfium Periegetem, quibus præmittebantur nonnulla quæ avulfa funt.

r

DIARIUM

DIARIUM ITALICUM.

CAPUT PRIMU M.

Caufa profectûs in Italiam. Templum Viennæ tegulis auratis. Pyramidale fepulcrum ibidem. Crypta S. Trophimi proxime Arelatem. Campi Elyfi Arelatenfes. Antiquitates Nemaufenfes, Dodecatheum, Domus quadra, Arenæ, &c. Pons Vardi. Cœnobium S. Victoris Maffilienfis. Infula Lerinenfis.

OST peractam S. Athanafii editionem, quia ex usu frequenti animadverteram nonnifi luftratis Italiæ Bibliothecis poftremam poffe Græcis Patribus manum admoveri, accedente Præfectorum Congregationis noftræ conceffu, cum D. Paulo Brioys ftudiorum focio eò deftinamus curfum. Accifis quippe Græcorum rebus, in primifque poft excidium Conftantinopolitanum, plerique omnes litterarum cultores Græci cum ampla codicum fupellectile in Italiam fe proripuerunt. Etsi porro nobis princeps ifthæc fuerit migrationis caufa, ut ope manufcriptorum, SS. Patrum anecdota eruere poffemus, & farcire fi quid peccatum in

prifcis editis eft; religio tamen fuiffet ab aliis abftinere. Enimverò ut cordi erat pro viribus litteratorum infervire commodis; itą quidquid ad litteras promovendas occurrit Græcè, Latinè, ficubi licitum fuit, exfcripfimus.

Neque vero me fefellit fpes bene gerendæ rei ; imo exitu me liore quam fperabam, præterque opinionem multorum, in fatis amplam meffem injecimus falcem ; nam & Græcorum Patrum bene multa anecdota e fitu atque tenebris vindicavimus, quorum magna pars pretiofa, nec parvi ad rem litterariam Ecclefiafticam ufus. Ad hæc autem, alia antiquitatis monumenta magno numero cùm ex Bibliothecis atque Mufæis, tum ex marmoribus eruimus, chronica, hiftorias, diplomata utrâque linguâ, Bibliothecarum notas, mff. fcilicet, infcriptiones, Abraxeas figuras, & alia id genus quæ pariter publico deftinantur ufui.

In hoc autem primo Monumentorum Tomo hoc ritu proce dimus. A tritis & vulgatis, quæ paffim in Itinerariis feruntur, prorfus abstinemus: nec nifi ignota, aut fecus quam exftant obfervata, aut quæ carptim recenfita funt commemoramus. Ex Mufæis atque Bibliothecis ca folùm adferimus, quæ Diarii hujufce ratio capere valeat; alia mittimus in fequentes Tomos. Infcriptiones fi quæ obviæ & confpicua peregrinantibus occurrunt, aut ad feriem narrationis fpectant, illas dumtaxat in Diario exaramus, quando fcilicet aut anecdota,aut cum mendis infignibus cufæ funt: reliquas fuo loco. Hæc monitum Lectorem volui.

AN

Nno igitur 1698. 18. Maii cum D. Paulo Brioys, Congregationis noftræ Monacho, itineris ac ftudiorum focio, Lugdunum proficifcimur; hinc vigefima ejufdem menfis Viennam petimus, sistimufque nonnihil fpectandis Urbis monumentis; in queis duo libet commemorare, quia eximiæ fingularitatis funt. Vifitur lapis infculptus hifce.

DD. FLAMINICA VIENNAE

TEGULAS AENEAS AURATAS
CUM CARPUSCULIS ET

VESTITURIS BASIUM ET SIGNA
CASTORIS ET POLLUCIS CUM EQUIS
ET SIGNA HERCULIS ET MERCURI.
D. S. D. de fuo dedit.

160.

Primæ litteræ DD. vel nomen matronæ tantum munus offe- Vide Reinef. rentis indicant, vel, Domui divine. Flaminica, id eft, Flaminis. num. 85. & uxor, cui non licebat facere divortium: de qua Pompeius Feftus: Flameo veftimento Flaminica utebatur, id eft, dialis uxor, cui telum fulminis eodem erat colore. Notatu digna illa tegulæ æneæ auratæ, quæ Flaminicæ munificentiam commendant. Carpusculis, forte fignificantur capitellorum ornamenta, infculpta nonnumquam fructibus, Græcè, napπòs, fructus, unde fortaffe Carpufculum. Indicatur ergo tam capitella, quam bafos laminis æneis auratis fuiffe veftitas.

Haud procul fluminis ora, mausoleum eft qua forma nufquam aliàs vidi. Quatuor pilis quibus hærent columnæ Hetrufco or dine, media folum parte prominentes, decuffatus fornix fuftentatur, altitudine pedum plus minus octodecim, faftigiatus pyramide pedum plus triginta. In fornicis medio exftat lapis oblongus ad humani corporis ftaturam, cui fortaffe impofiti cineres funt.

Ab ima parte latera fingula duodecim circiter pedes obtinent. Maufoleum totum quinquaginta plus minus pedibus altum le&tori exhibemus.

i

Vigefima-tertiâ ejufdem menfis Avenionem devenimus. Hinc ad Monafterium S. Andreæ, ubi à D. Jacobo la Gorree Priore excipimur urbane. Eft ibidem ad alteram fcilicet fluminis oram Cartufianorum Coenobium excitatum & pinguiffimis fundis ditatum ab Innocentio V I. fummo Pont. Hujus cafula vifitur in thefauro, formâ ad circinum rotunda, in cujus centro foramen eft inferendo capiti, in anteriore parte crux acu depicta. Ibidem in facello quodam ejufdem Pontificis offa quiefcunt, Sepulcrum confpicitur opere rudi.

Primâ Junii Arelatem venitur, atque à D. Ludovico Ferrerio qui cœnobio præerat, veteris amicitiæ nomine, nullis non beneficiis ornamur. Illo comite ad infigne Monafterium Montis Majoris pergimus fecunda Junii. In declivi montis vifuntur cryptæ fubterraneæ, eftque opinio iftic latuiffe S. Trophimum Apoftolorum difcipulum: monftrantur latebræ & altare, in quo facrum feciffe, itemque locus ubi accedenti populo quafi e fuggeftu verbum Dei prædicafle fertur. Proximè Monafterium eft antiquiffima Capella S. Crucis in qua ifthæc infcriptio legitur.

Noverint univerfi quod cùm Serenifsimus Princeps Carolus Magnus Francorum Rex civitatem Arelatem, quæ ab infidelibus detinebatur, obfediffet; & ipfam vi armorum cepiffet, & Saraceni in eadem exiftentes pro majori parte aufugiffent in montana Montis-majoris, & ibidem fe retraxiffent, & in eadem fe muniffent, & idem Rex cum exercitu fuo veniffet pro ipfis debellandis, triumphum de ipfis obtinuiffet, & de ipfo gratias Deo agendo, in fignum hujufmodi victoria prafentem ecclefiam in honorem Sancte Crucis dedicari fecit: & prafens Monafterium in honorem Sancti Petri Apostolorum principis dedicatum, quod ab ipfis infidelibus penitus deftructum fuerat, & inhabitabile redactur idem Rex ipfum reparavit & readificavit, & Monachos ibidem pro ferviendo Deo venire fecit, & ipfum dotavit, & plura dona eidem contulit: in quo quidem Monaf terio plures de Francia ibidem debellantes fepulti funt. Ideo fratres orate pro eis.

Quæ quidem infcriptio fi cujufpiam auctoritatis effet, infignem nobis Caroli magni victoriam aperiret; at fi quid hac in re ufûs ineft nobis, decimo tertio tantum fæculo defcripta, ut ex chara&teris genere liquet, nullius pretii eft, cum maximè veræ geftarum rerum hiftoriæ repugnet.

Campos ut vocant Elyfios ad conventum Minimorum adiimus, ibi fepulcra antiqua bene multa, & in Conventu infcriptiones fpar