Page images
PDF
EPUB

rechts. Bei der Erwähnung von Rahel und Lea hingegen stimmt die Zahl 29 zum entsprechenden Kapitel der Genesis. Für die übrigen Hinweise jedoch vermag ich keine Quelle anzugeben.

Ego Johannes Ursi de Durlach assumptus sum ad lectionem ordinariam matutinam juris canonici in generali studio Basiliensi anno domini 1475. Et sub me promoti et examinati sunt in baccalarios, licenciatos et doctores hy, qui infra sunt scripti.

Adam Kridewisz [clericus] Basiliensis, doctor promotus [1481], tamen indoctus.1)

Arnoldus Rich de Richenstein, canonicus ecclesie Basiliensis, promotus doctor [1478].2)

Johannes de Gengenbach [de Basilea], doctor promotus lune post dominicam jubilate anno domini 1480.")

Johannes Surgant de Altkilch, promotus doctor martis post trinitatis anno domini 1480.4)

Richardus Morsheim, canonicus ecclesie sancti Petri in Fritzlar diocesis Maguntinensis, promotus doctor jovis post. Jacobi 1480.5)

Bernardus Oeugli de Altkilch, promotus doctor [1481]. Idem recepit licenciam prius [1478].")

Andreas Helmût [ex Minori Basilea], promotus doctor?) Jacobus Eichelberger de Maurimonasterio,) promotus doctor [1484].

1) Schon seit 1460 immatrikuliert, wurde er 1476 Lienciat und 1487 Dekan; s. Jurist. Matrikel.

2) Er war dieses Jahr auch Rektor der Universität.

3) 24. April. Er wurde 1481 Rektor.

*) 30. Mai.

Rektor.

5) 27. Juli.

Er war Pfarrer zu St. Theodor und wurde 1482 und 1487

6) Dieses Jahr war er auch Rektor, nachdem er schon 1481 Magister geworden. Ueber ihn s. Wurstisens Münsterbeschreibung in Basler Beiträgen XII. 447.

7) Die Jurist. Matrikel erwähnt ihn nur als Licenciat, z. J. 1484.

*) Er hiess vorher Hug, von Maursmünster im Unter-Elsass; s. unten S. 60 seine Promotion, die in der Jurist. Matrikel nicht erwähnt ist.

Johannes Institoris de Ettenheim, promodus doctor sabatho post invocavit 1486.') Prius licenciatus [1476].

Thomas Loser, canonicus ecclesie Missenensis) prepositus Clodensis, doctor die antepenultima januarii 1487.

Nicolaus Strauszner de Enkirch,3) canonicus apud sanctum Symeonem in Treveri, promotus doctor in utroque jure die 20. mensis octobris 1487.

Johannes [Sporer] de Ysnina, promotus doctor septima funii 1488. Prius licenciatus.*)

Johannes Schůli, licenciatus in decretis [1476].

Petrus Gessler [de Tegnan],5) licenciatus in decretis [1476]. Jacobus de Layden,") licenciatus in decretis. Petrus de Selgestein,) licenciatus in decretis. Jacobus de Liebenstein, canonicus ecclesie Maguntine, licenciatus in decretis [1482].8)

Johannes Stump, [canonicus sancti Petri, de Wescheburen] Augustensis dicresis,") licenciatus in decretis [1482].10) Sebastianus Brant [de Argentina], licenciatus in decretis [1483.]

Jeronimus de Weiblingen [de Nörlingen], licenciatus in decretis ultima junii anno 1484.11)

Johannes [Sporer] de Isnina, licenciatus 16. julii 1486.12) Heinricus de Rastat, baccalarius in decretis [1478.] Heinricus de Lapide [diocesis Maguntinensis], baccalarius in decretis [1478.]

1) 18. Februar.

2) Meissen. Clodensis ist mir unbekannt. Th. L. war 1487 auch Rektor. 3) Zwischen Trier und Koblenz.

4) Von Joh. Sporer aus Isny im Allgau, der 1479 Rektor war, erwähnt die Jurist. Matrikel blos die Promotion von 1486 zum Licenciaten; s. unten. 5) Ursi nennt ihn Geisler. Mit Tegnan, wie die Jurist. Matrikel hat,

ist vermutlich Tengen gemeint oder Tettnang.

6) Vgl. Universitätsmatrikel z. J. 1486: Jacobus Ledensgi de Bohemia. Die Jurist. Matrikel hingegen erwähnt unter keinem dieser Namen irgendwelche Promotion.

7) Vgl. Jurist. Matrikel z. J. 1478: Petrus de Schneistatt in licenciatum

promotus.

8) S. unten S. 13.

9) Wäschenbeuren in Würtenberg.

10) 1494 wurde er Rektor.

11) Rektor 1485.

12) Vgl. oben.

Heinricus Greneti [presbyter] de Monte Bellicardo,1) baccalarius in decretis [1483.]

Briccius Lieb de Pfeffiken Constanciensis diocesis,2) baccalarius in decretis [1483.]

Mathias Thenner de Kemnitz [Metensis diocesis],3) baccalarius in decretis jovis ante Georii 1485.*)

Johannes Benedicti de Beltitz [Brandeburgensis dioLaurencius Salmove cesis],") promoti baccalarii in decretis 15. januarii 1487.

Caspar Marschalk, filius domini decani ecclesie sancti Petri Senioris Argentinensis, licenciatus in decretis 1485. Desiderius de Lothringia,) baccalarius in decretis 1485. Ludowicus de Oderzheim Argentinensis, promotus licenciatus 1485.7)

Johannes Manberger, curatus in Wicherach Constanciensis diocesis,") baccalarius vigilia invencionis crucis 1487.9) Georius Juntler de Schaffhusen, licenciatus in decretis.10) Petrus Bonitemporis de Arbusio") Burgundus, promotus ad preces regis Romanorum in licenciatum in decretis, sabatho post ascensionis domini 1490.12) Est indoctissimus. Postea vero, anno domini 1494 in mense julii, assumptus fui ad consilium domini regis Romanorum.

1) Montbéliard.

2) Vgl. Univ. Matrikel z. J. 1481: de Turego also Pfäffikon im Kanton Zürich.

3) Vermutlich verschrieben statt: Missenensis.

4) 21. April.

3) Mir unbekannt.

6) Entweder D. Perini oder D. Dolieni; denn laut Univ.-Matrikel z. J. 1471 waren beide: de Mercuria Tullensis diocesis (Mont- Mercure, Dép. Haute Marne.)

1486 Rektor.

9) Wichtrach, zw. Bern und Thun.

9) 2. Mai.

10) Vgl. Jurist. Matrikel z. J. 1488: Georgius Büntel de Schaffhusen, promotus in licenciatum die mercurii 11. junii.

11) Vgl. ebend. z. J. 1490: de opido Arbosio prope Salinis (Arbois, nahe bei Salins, im Dép. Jura.)

12) 22. Mai.

Oracio pro domino Jacobo de Liebenstein canonico Maguntino pro licencia doctorali1) anno domini 1482.

Generosa domus de Liebenstein, quanto se altius extulit, tanto suos generis, animi et corporis virtutibus dotavit. Hec domus et belli pacisque temporibus rem publicam consolatur. Bellorum tempore veteranus miles adest, usitatus, prudens.2) Adest tiro juvenis omni ex genere delectus. Adest exercitus ingens vincere asuetus, vinci vero nunquam, nulla bellandi intermissione fatigatus. Cuius acies nunquam loco cessit. Nemo pedem audet referre; et qui frigoris, estus et inedie pacientissimus, non fractus in adversis rebus, nec elatus in secundis. Qui incredibiles sepe hostium exercitus fudit, nedum in suffragium illustrissimi principis Palatini, sed et singule presidium illustris domus Wirtenberg, etiam opidi Montis Belligardi, a cuius defensione nullus armorum terror, nulla aliene rei cupido eos retraxit.3) Patria, liberis uxoribusque relictis, longas hyemes laboribus et periculis plenas elegerunt.

Hec domus pacis tempore quieti peculiaris rusticitatis patrocinatur. Suburbanos non patitur affligi. Officialium insolencie et procacitati occurrit. Universam plebem ab omni insolentia et temeritate improborum tuetur. Non sinit crimina inpunita coalescere. Removet patrocinia, quibus scelera possent maturare.

Ut igitur nomina rebus conformia sint, ipsi dicti sunt de Liebenstein, quasi de lapide predilecto. Erexerunt lapidem in titulum exemplo Jacob....) De eis apte dicitur: omnis lapis preciosus operimentum tuum.") Non autem silex aut marmor, sed gemma, sardius, topasius, jaspis, onix, crisolitus, berillus, saphirus, carbuncus atque smaragdus,

1) D. h. für den Grad des Licenciaten, nicht des Doktors; s. Jurist Matrikel z. J. 1482.

2) Damit mag des Kandidaten Vater gemeint sein.

3) Diese würtembergische Besitzung war während des Burgunderkrieges 1474-1476 fortwährend bedroht.

4) Hier folgt der erste jener oben S. 5 erwähnten und wegen starker Abkürzung nicht entzifferten Hinweise auf eine mir unbekannte Schrift, in welcher der hier gemeinte Satz mit ,,Altaria" begann.

5) Folgt ähnlicher Hinweis auf den Satz: Principium ec.

quorum virtutes et colores in eis refulgent.') Nec solum lapidem domus ista generosa cepit in titulum, sed adjunxit amorem. Dicitur Liebenstein vel lapis predilectus. Est enim dilectus verbo, lingwa, opere et veritate. (47. distinctio: Sicut ec.)2) Non est lapis cupiditatis aut prede, quia mens potencie avida nec abstinere novit a vetitis, nec gaudere concessis, nec pietati adhibere consensum, ut dicit Leo papa 47. distinctio: Verum ec.3) Est igitur dilectus lapis rei publice, quam tuetur, sacro imperio illustrato ceterisque principibus, quos agmine suorum militum consoluerat.

Hec domus generosa armis decorissimis est insingnita: nigro colore diviso per medium albi, et recte. Sicut enim hy colores exordium fuere aliorum, ita et hec domus nobilitatis et virtutum. Sicut hy colores simplices et sine conmixtione sunt, ita et hec domus sine plebeiorum conmixtione semper stetit. Sicut hy colores diem noctemque representant, ita hec domus prosperitatis et adversitatis tempore infracta a justicie semita non declinavit.

unum

Non indingne mirari possetis, patres prestantissimi, cur domum istam nostris nacionibus exteram tantis laudibus extollerem. Non enim est ex Gallis bracatis vel Burgundis, aut togatis vel Francis, aut comatis vel Flandris.") Verum ex ea domo exortum intueor, dominum nostrum licenciandum, qui summa corporis membrorumve compagine compositus agilitate, robore ceterisque corporis dotibus habundat. Dives patrimonio, preclarus prole, dignitate clara fulget, vita longo tempore probatus, doctrina illuminatus; et quod natura in eo perficere non potuit, diuturno studio et labore quesivit.

Quo autem nomine eum appellemus? Non Ananiam mendosum, qui ob mendacium in conspectu discipulorum periit. Non Burgandum,) qui divino populo nephandas manus intulit.")

1) Nochmaliger Hinweis auf denselben Satz.

2) S. Decretum Gratiani, Distinctio 47: Sicut ec.

3) S. ebend.: Verum ec.

1) Folgt ein Hinweis auf das mit,,In Galliarum" beginnende Kap. 25

einer mir unbekannten Schrift.

5) Sowohl dieser Name als die Anspielung ist mir unbekannt. 6) Hinweis auf Kap. 12 derselben Schrift: De viro sancto ec. Mit diesem Hinweis schliesst der Wortlaut von Ursis Rede, und das weiter

« PreviousContinue »