eigenen Staates, die anderen im Bezirke des anderen Staates belegen sind, so sind die letteren von Amts wegen auf ein neues Blatt des Abgabebandes abzu schreiben.

Befindet sich nur ein Teil eines Grundstücks im Bezirke des anderen Staates, so ist der Teil von Amts wegen auf ein neues Blatt des Abgabebandes abzuschreiben. Die Abschreibung kann erfolgen, auch wenn nur bezüglich des im eigenen Staate belegenen Grundstücksteils ein beglaubigter Auszug aus dem Steuerbuch und eine von dem Fortschreibungsbeamten beglaubigte Karte vorliegt.

In den Fällen der Abs. 1 und 2 ist bei Übertragung der Eintragungen in der zweiten und dritten Abteilung eine Gesamthaft sowohl auf dem alten, als auch auf dem neuen Blatte erkennbar zu machen. Die Ab schreibung ist sämtlichen aus dem Grundbuch ersicht lichen Personen, zu deren Gunsten eine Eintragung erfolgt war, bekanntzumachen. Auf die Bekannt machung kann verzichtet werden. Für das neue Blatt find neue Grundakten anzulegen. Die bisherigen Grundakten haben bei dem Grundbuchamt zu verbleiben. Die Bestimmungen des § 2 Abs. 3 finden entsprechende Anwendung.

Erscheint es zweckmäßiger, das ganze Blatt abzugeben, weil die Eintragungen überwiegend Grundstücke oder Grundstücksteile betreffen, die im Bezirke des anderen Staates belegen sind, so sind die im Bezirke des eigenen Staates belegenen Grundstücke oder Grundstücksteile auf ein neues Blatt eines beim Grundbuchamt verbleibenden Bandes abzuschreiben. Die Bestimmungen des Abs. 2 Sat 2 sowie des Abs. 3 finden entsprechende Anwendung.

własnem, a inne w drugiem państwie, natenczas winno się te ostatnie z urzędu odpisać na nową kartę księgi zdawczej.

Jeżeli tylko część nieruchomości leży w obrębie drugiego państwa, winno się z urzędu tę część odpisać na nową kartę księgi zdawczej. Odpis może nastąpić także wówczas, gdy tylko co do położonej we własnem państwie części nieruchomości znajduje się uwierzytelniony wyciąg z księgi podatkowej i wyciąg uwierzytelniony przez urzędnika katastralnego.

W wypadkach przewidzianych w ustępach 1 i 2 należy przy przenoszeniu wpisów w drugim i trzecim oddziale uwidocznić odpowiedzialność łączną zarówno w nowej jak i starej karcie. O odpisaniu należy powiadomić wszystkie osoby widoczne z księgi wieczystej, na rzecz których wpis nastąpił. Zawiadomienia tego można się zrzec. Dla nowej karty winno się założyć nowe akta gruntowe. Pierwotne akta gruntowe pozostają w urzędzie hipotecznym. Postanowienia ustępu 3 § 2 należy stosować odpowiednio.

Jeżeli okazuje się bardziej celowem przekazać całą kartę, gdyż wpisy dotyczą prezeważnie nieruchomości lub części nieruchomości położonych w obrębie drugiego państwa, natenczas winno się nieruchomości lub części nieruchomości położone we własnem państwie, odpisać na nową kartę księgi wieczystej, pozostającej w urzędzie hipotecznym. Postanowienia zdania 2 ustępu 2, jak i ustępu 3, stosuje się odpowiednio.

Schlußprotokoll.

Kattowiß, den 12. April 1922.

Bei Unterzeichnung des vorstehenden Abkommens betreffend die Überleitung der Rechtspflege im oberschlesischen Abstimmungsgebiet erklären die Bevollmächtigten im Namen ihrer Regierungen, daß zwischen der Deutschen Regierung und der Polnischen Regierung Einverständnis über das Folgende be= steht:

1. Die §§ 13 und 17 des Artikels 1 des Vertrages finden keine Anwendung bei gerichtlichen Entscheidungen, die einen Anspruch auf Schadenersatz wegen. ciner unerlaubten Handlung zum Gegenstande haben, die im oberschlesischen Abstimmungsgebiet in der Zeit vom 1. Mai bis 31. Juli 1921 aus Anlaß

Protokół końcowy.

Katowice, dnia 12. kwietnia 1922 r.

Przy podpisaniu powyższego układu w przedmiocie przejęcia wymiaru sprawiedliwości na górnośląskim obszarze plebiscytowym oświadczają pełnomocnicy w imieniu swych Rządów, że Rządy Niemiecki i Polski uzgodniły swe zapatrywania co do następujących spraw:

1. Postanowień §§ 13 i 17 artykułu 1 układu nie stosuje się do rozstrzygnięć sądowych w spra

wach o roszczenia odszkodowaniowe za niedozwo

lone czynności popełnione z powodu walk narodowych na górnośląskim obszarze plebiscytowym w czasie od 1. maja do 31. lipca 1921. Sprawy sporne

des Nationalitätenkampfes begangen ist. Rechtsstreitigkeiten, einschließlich etwaiger Mahnfachen über Ansprüche der vorerwähnten Art, die unter die Bestimmung des §1 des Artikels 1 des Vertrages fallen, sind, in Abweichung von der Vestimmung in § 3 Abs. 3 dieses Artikels, auf Antrag auch nur einer der Parteien, an das Gericht des anderen Staates, das zuständig wäre, wenn die Klage zur Zeit des Inkrafttretens des Vertrages erhoben wäre, auch dann abzugeben, wenn zur Zeit des Inkraft tretens des Vertrages auch das im § 1 des genannten Artikels bezeichnete Gericht zuständig wäre; das Entsprechende gilt in den Fällen der §§ 6 und 7 des genannten Artikels.

2. Im Falle des § 17 des Artikels 1 des Vertrages wird ein deutscher auf Zahlung einer Geldsumme in deutscher Mark lautender Vollstreckungstitel im Gebiet des Polnischen Staates in gleicher Weise vollstreckt wie ein gleichartiger polnischer auf Zahlung einer Geldsumme in fremder Währung lautender Vollstreckungstitel; in der Vollstreckungsklausel ist zum Ausdruck zu bringen, daß der beizutreibende Betrag in deutscher Mark ausgedrückt ist. Das Entsprechende gilt für polnische auf Zahlung einer Geldsumme in polnischer Mark lautende Vollstreckungstitel, die im Gebiete des Deutschen Reiches vollstreckt werden sollen.

3. Die Bestimmungen des § 17 des Artikels 1 des Vertrages und der Ziffer 1 dieses Schluß-Proto folls finden entsprechende Anwendung auf diejenigen im Deutschen Reiche entstandenen Vollstreckungs titel, die nach dem 31. Dezember 1921 bis zum Übergange der Rechtspflege rechtskräftig oder unanfechtbar geworden sind, mit der Maßgabe jedoch, daß diese Titel nur im Deutschen Reiche und in Polnisch-Oberschlesien vollstreckt werden.

4. Mit der im § 9 Abs. 2 des Artikels 3 des Vertrages vorgesehenen Änderung der Staatsaufsicht über ein Fideikommiß ist auch der Übergang der Befugnis verbunden, hinsichtlich derartiger Fideikommisse materielle Rechtsänderungen vorzu nehmen, vorbehaltlich des Rechtes der vertragschlie henden Regierungen, vor oder bei Abschluß eines Abkommens über die Änderung der Staatsaufsicht wegen der Auseinanderseßung der Vermögen besondere Bestimmungen zu treffen oder zu verein baren.

Ausgefertigt in doppelter Urschrift.

(gez.) Dr. Georg Crufen. (gez.) Dr. Zygmunt Seyda. Siegel.

o wymienione roszczenia, łącznie ewentualnych spraw upominawczych, do których stosują się postanowienia § 1 artykulu 1 układu, należy odmiennie od postanowień ustępu 3 § 3 tegoż artykulu na wniosek chociażby tylko jednej strony przekazać sądowi drugiego państwa, który byłby właściwy, jeżeliby skarga była wniesiona w chwili wejścia w życie układu, a to nawet w tym wypadku, gdyby w chwili wejścia w życie układu był także właściwy sąd określony w § 1 wymienionego artykułu; odpowiednie postanowienia stosować należy w wypadkach przewidzianych w §§ 6 i 7 wspomnianego artykułu.

2. We wypadkach § 17 artykułu 1 układu będą na obszarze Państwa Polskiego niemieckie tytuly wykonawcze, opiewające na zapłatę sumy pieniężnej w markach niemieckich w równej mierze wykonywane jak równorzędne polskie tytuły wyke nawcze opiewające na zaplate sumy pieniężnej w obcej walucie; w klauzuli wykonalności należy zaznaczyć, że kwota mająca być ściągniętą jest wyrażona w markach niemieckich. Odpowiednie postanowienia stosuje się do polskich tytułów wykonawczych, mających być wykonywanymi na obszarze Państwa Niemieckiego a opiewających na zapłatę sumy pieniężnej w markach polskich.

3. Postanowienia § 17 artykułu 1 układu oraz liczby 1 niniejszego protokołu końcowego mają odpowiednie zastosowanie do tych tytułów wykonalnych powstałych w Państwie Niemieckiem, które stały się prawomocnymi albo niezaskarżalnymi po dniu 31. grudnia 1921 r. aż do dnia przejścia wymiaru sprawiedliwości, z tem atoli ograniczeniem, iż tytuły te wykonuje się wyłącznie w Państwie Niemieckiem i w polskiej części Górnego Slaska.

4. Ze zmianą nadzoru państwowego nad fideikomisem przewidzianą w ustępie 2 § 9 artykułu 3 układu, połączone jest także przejście uprawnienia do przeprowadzenia materjalnych zmian prawnych odnośnie do fideikomisów tego rodzaju, z zastrzeżeniem prawa dla Rządów zawierających umowę, aby przed zawarciem lub przy zawieraniu umowy o zmianie nadzoru państwowego wydały osobne przepisy co do podziału majątków albo ugodziły się co do takowych.

Wygotowano w dwóch egzemplarzach.

(gez.) Dr. Georg Crusen. (gez.) Dr. Zygmunt Seyda.

Tag der Ausgabe: Gesetz über das Abkommen zwischen Deutschland und Polen über die Grenzübergangsbahnhöfe mit beiderseitiger Zoll oder Paßabfertigung und über die Nechte und Pflichten der Beamten im privilegierten Durch gangs- und Eisenbahnübergangsverkehre. Vom 11. Juni 1922.

Der Reichstag hat das folgende Gesez beschlossen, das mit Zustimmung des Reichsrats hiermit ver kündet wird:

Artikel 1

Dem am 15. Mai 1922 in Genf abgeschlossenen Abkommen zwischen Deutschland und Polen über die Grenzübergangsbahnhöfe mit beiderseitiger Zolloder Paßabfertigung und über die Rechte und Pflichten der Beamten im privilegierten Durch.

gangs. und Eisenbahnübergangsverkehre wird zu. gestimmt.

Das Abkommen wird nachstehend veröffentlicht. Artikel 2

Dieses Gesez tritt mit dem Tage der Ver kündung in Kraft.

Freudenstadt, den 11. Juni 1922.

Der Reichspräsident

Ebert

Der Reichsminister des Auswärtigen
Dr. Rathenau

Der Reichsverkehrsminister
Groener

Deutsch-polnisches Abkommen

über die Grenzübergangsbahnhöfe mit beiderseitiger Zoll- oder Paßabfertigung und über die Rechte und Pflichten der Beamten im privilegierten Durchgangs

und Eisenbahnübergangsverkehre.

Deutschland und Polen, von dem Wunsche geleitet, im Anschluß an das deutsch-polnische Abkommen über Oberschlesien vom 15. Mai 1922 die Durchführung des Verkehrs über die Grenze tunlichst zu erleichtern, sind über. eingekommen, ein Abkommen über die Grenzübergangs. bahnhöfe mit beiderseitiger Soll- oder Paßabfertigung und über die Rechte und Pflichten der Beamten im privilegierten Durchgangs- und im Eisenbahnübergangs verkehre zu schließen und haben zu diesem Zwecke zu ihren Bevollmächtigten ernannt:

Deutschland: Herrn Eugen Schiffer, Reichs. minister a. D.,

Polen: Herrn Kazimir Olszowski, bevollmäch. tigter Minister.

Die Bevollmächtigten haben sich, nachdem sie ein ander ihre Vollmachten mitgeteilt und diese in guter und gehöriger Form befunden haben, über folgende Bestimmungen geeinigt:

Reichsgefetbl. 1922. II.

Układ między Polską a Niemcami

w przedmiocie granicznych dworców przejściowych z obustronną rewizją celną i paszportową oraz w przedmiocie praw i uprzywilejowanym ruchu tranzytowym i obowiązków urzędników, zatrudnionych przy

przy sąsiedzkim ruchu kolejowym

Polska i Niemcy kierowane pragnieniem poczynienia w związku z Konwencją polsko-niemiecką w sprawie Górnego Slaska z d. 15. maja 1922 r.

najdalej idących ułatwień w dziedzinie ruchu granicznego, postanowiły zawrzeć Układ w przedmiocie granicznych dworców przejściowych z obustronną rewizją celną i paszportową oraz w przedmiocie praw i obowiązków urzędników, zatrudnionych przy uprzywilejowanym ruchu tranzytowym i przy sąsiedzkim ruchu kolejowym, i w tym celu mianowały swymi pełnomocnikami: Polska: pana Kazimierza Olszowskiego, Ministra Pelnomocnego,

1. Exponierte Dienststellen

Artikel 1

Die vertragschließenden Teile sind darüber einig, daß unbeschadet der nachstehenden Bestimmungen die Staatshoheitsrechte auf den Grenzübergangsbahnhöfen mit beiderseitiger Zoll- oder Paßabfertigung (Grenzüber gangsbahnhöfe) einschließlich der Eisenbahnstrecken zwischen ihnen und der Landesgrenze - auch im Bereiche der Dienststellen, die dort von dem anderen vertrag. schließenden Teile errichtet werden (exponierte Dienststellen), dem Staate zustehen, auf dessen Gebiete diese Dienststellen liegen, und daß demgemäß zum Einschreiten wegen strafbarer Handlungen vorbehaltlich abweichender Be stimmungen nur die Beamten des leßtgenannten Staates befugt sind, während die Beamten des anderen Staates zum Einschreiten nur in gleichem Maße wie Privat personen berechtigt sind.

Artikel 2

Die beiderseitigen Behörden haben innerhalb der ihnen. auf dem fremden Staatsgebiete zum Alleingebrauche zugewiesenen Räumlichkeiten und Anlagen allein das Recht, die Ordnung aufrechtzuerhalten und Privat personen, die gegen die Ordnung verstoßen, zu entfernen. Innerhalb anderer Räumlichkeiten und Anlagen steht dies Recht nur den Behörden des Staates zu, auf dessen Gebiete der Grenzübergangsbahnhof liegt.

Artikel 3

Für die Aus- und Einfuhr von Gegenständen und für den Personenverkehr über einen Grenzübergangsbahnhof gelten neben den Zollvorschriften des Staates, in dem der Bahnhof liegt, auch die Zollvorschriften des anderen Staates, und zwar bei der Ausfuhr in den anderen Staat von dem Zeitpunkt ab, in dem die Zoll abfertigung durch die Beamten dieses Staates beginnt, bei der Einfuhr aus dem anderen Staate bis zu dem Zeitpunkt, in dem die Zollabfertigung durch die Be amten dieses Staates beendet ist; indessen werden die Zollvorschriften jeden Staates nur von den Zollbehörden des Staates angewandt, der sie erlassen hat. Dem Zeitpunkt des Beginns der Zollabfertigung bei der Ausfuhr und dem Zeitpunkt der Beendigung der Zoll abfertigung bei der Einfuhr wird der Zeitpunkt gleich. gestellt, in dem die Zollabfertigung nach Lage der Ver. hältnisse als tatsächlich umgangen anzuschen ist.

I. Ekspozytury Urzędów

Artykuł 1.

Ukladające się Strony stanowią, że, z zastrzeżeniem poniższych postanowień, prawa suwerenności nad granicznymi dworcami przejściowymi, na których odbywa się obustronna rewizja celna i paszportowa (graniczne dworce przejściowe) łącznie z linjami kolejowemi między tymi dworcami a granicą Państwa przysługują również w obrębie urzędów, które utworzone tam będą przez druga ukladającą się Stronę (Ekspozytury urzędów), temu Państwu, na którego obszarze znajdują się wspomniane urzędy. Zgodnie z powyższem, upoważnieni są do interwencji z powodu popelnienia czynów karnych, z zastrzeżeniem odmiennych postanowień, tylko urzędnicy tego Państwa, na którego obszarze znajduje się ekspozy tura, podczas gdy urzędnicy drugiego Państwa uprawnieni są do występowania tylko w tej mierze co osoby prywatne.

Artykuł 2.

W obrębie pomieszczeń i miejsc, oddanych na obcem terytorjum do wyłącznego użytku władzom jednej ze Stron, jedynie te władze mają prawo utrzymywać porządek i wydalać osoby prywatne, które porządek ten naruszą. W obrębie innych pomieszczeń i miejsc prawo to przysługuje tylko władzom tego Państwa na którego obszarze znajduje się graniczny dworzec przejściowy.

Artykuł 3.

Dla wywozu i przywozu przedmiotów oraz dla ruchu osobowego przez graniczny dworzec przejściowy obowiązują obok przepisów celnych tego Państwa, na którego obszarze położony jest dworzec również przepisy celne drugiego Panstwa, a mianowicie przy wywozie do drugiego Państwa od chwili, w której rozpoczyna się odprawa celna przez urzędników tego Państwa, przy wwozie zaś z drugiego Państwa aż do chwili, w której odprawa celna przez urzędników tegoż Państwa została ukończona; jednakże przepisy celne danego Państwa stosowane będą tylko przez władze celne tego Państwa, które przepisy te wydalo. Za równoznaczny z terminem, w którym przy wywozie do drugiego Państwa winna była rozpocząć się, a przy wwozie z drugiego Państwa winna byla zakończyć się odprawa celna, uważany będzie termin, w którym uchylenie od poddania się odprawie celnej należy, podług danych okoliczności, uważać za dokonane.

Der vertragschließende Teil, auf dessen Gebiet ein Grenzübergangsbahnhof liegt, darf keine Ein- und Aus. fuhrabgaben von Gegenständen erheben, die aus dem Gebiete des anderen Teiles auf sein Gebiet gelangt sind und zurückgebracht werden, bevor die Geltung der Zollvorschriften des Ausfuhrstaats für sie aufgehört hat.

Artikel 4

Gelten für einen Gegenstand nach Artikel 3 die Foll gefeße beider vertragschließenden Teile und unterliegt der Gegenstand infolgedessen dem Zugriff der Zollbehörden beider Teile, so gebührt der Vorrang der Zollbehörde des Teiles, aus dessen Gebiete der Gegenstand ausge. führt wird. Auf Erfordern haben die Zollbehörden des anderen Staates den Gegenstand freizugeben, solange er sich noch auf dem Gebiete des bevorrechtigten Staates befindet.

Erscheint den Zollbehörden des einen Teiles die Beschau eines Gegenstandes notwendig, der sich unter der Zollaufsicht des anderen Teiles befindet, so ist der Gegenstand zu diesem Zwecke zur Verfügung zu stellen, solange die Zollvorschriften des erstgenannten Teiles für ihn gelten.

Artikel 5

Den Zollbehörden jedes der vertragschließenden Teile steht im Rahmen der Artikel 3 und 4 dieses Abkommens das Recht zu, Zuwiderhandlungen gegen die Zoll. vorschriften ihres Staates, die auf dem Gebiete des anderen Teiles entdeckt werden, zu untersuchen, Gegen stände, die mit diesen Zuwiderhandlungen in Verbindung stehen, zu beschlagnahmen, die Zuwiderhandlungen nach den Strafbestimmungen ihres Staates abzuurteilen und für den Betrag zu erwartender oder erkannter Geld. strafen, sowie zur Deckung von Gebühren aller Art Gegenstände der in Betracht kommenden Personen, mit Ausnahme von Arbeitsgerät, zu beschlagnahmen oder zu pfänden.

Die Zollbehörden des einen vertragschließenden Teiles können Gegenstände, die sie hiernach im Gebiete des anderen Teiles beschlagnahmt oder gepfändet haben, in ihr Land bringen oder durch Vermittlung eines dazu befugten Beamten des anderen Teiles öffentlich ver steigern lassen.

Ukladająca się Strona, na której obszarze polożony jest graniczny dworzec przejściowy, nie może pobierać żadnych opłat wwozowych i wywozowych od przedmiotów, które przewiezione zostały z obszaru drugiej Strony na jej obszar i które zostają z powrotem wywiezione, nie przestając podpadać pod przepisy celne Państwa, z którego nastąpił

wywoz.

Artykuł 4.

Jeżeli w myśl art. 3-go dany przedmiot podpada pod przepisy celne obu ukladających się Stron i wskutek tego podlega tymczasowemu aresztowi przez władze celne obu Stron, natenczas pierwszeństwo przsyługiwać będzie władzy celnej Strony, z której obszaru przedmiot zostaje wywieziony. Władze celne jednego Państwa winny, na żądanie władz drugiego Państwa, zwolnić od zabrania dany przedmiot, o ile znajduje się on jeszcze na obszarze Państwa, któremu przysługuje prawo pierwszeń

stwa.

Jeżeli władze celne jednej Strony. uważają za konieczne poddać oględzinom przedmiot, znajdujący się pod nadzorem celnym drugiej Strony, to przedmiot ten, o ile podlega on jeszcze przepisom celnym Strony pragnącej dokonać oględzin, winien być oddany do dyspozycji tej ostatniej Strony.

Artykuł 5.

Władzom celnym każdej z układających się Stron przysługuje, w granicach artykułów 3 i 4-go niniejszego Układu, prawo przeprowadzania śledztwa co do wykroczeń przeciwko przepisom celnym danej Strony, wykrytych na obszarze drugiej Strony, prawo sekwestrowania przedmiotów, co do których zaszło wykroczenie, prawo wydawania wyroków stosownie do przepisów karnych danego Państwa, oraz prawo zasekwestrowania lub zaaresztowania przedmiotów, należących do osób, które dokonalý przekroczenia, a to do wysokości kar pieniężnych przewidywanych lub ustalonych, jak również dla pokrycia oplat wszelkiego rodzaju; narzędzia do pracy nie podlegają sekwestrowi ani

aresztowi.

Władze celne jednej z układających się Stron mają prawo przewieźć do swego kraju, lub też polecić sprzedać w drodze publicznego przetargu przez uprawnionego do tego urzędnika drugiej Strony przedmioty, które w sposób powyższy zostały przez nie zasekwestrowane lub zaaresztowane na obszarze drugiej Strony.