Page images
PDF
EPUB

général de la navigation et celle de ses propres employés. L'institution des Sous-Inspecteurs appartiendra à l'autorité territoriale sur les sections occupées par une Puissance, et à la Commission Internationale sur les autres sections du fleuve.

La Puissance Riveraine notifiera à la Commission Internationale la nomination des Sous-Inspecteurs qu'elle aura institués, et cette Puissance se chargera de leur traitement.

Dans l'exercice de ses attributions, telles qu'elles sont définies et limitées ci-dessus, la Commission Internationale ne dépendra pas de l'autorité territoriale".

Art. 20 somt verder de bevoegdheden en de plichten van de Internationale Commissie op.

De tweede alinea is van het grootste gewicht; zij handelt over de werken tot onderhoud en verbetering van het vaarwater. Eenheid van plan en van uitvoering is hier een groot vereischte; slechts ten deele echter wordt zij verzekerd.

De aanwijzing der werken tot het bevaarbaar maken en houden van den Congo gaat uit van de Commissie; de oeverstaten mogen deze dus niet uit eigen beweging en zonder nadere goedkeuring tot stand brengen. Tot zoover is de paragraaf goed; zij waarborgt de noodige eenheid van plan en waakt tegen eene schending van het algemeen belang door den oeverstaat, welke werken zou willen ondernemen, schadelijk voor de hooger of lager gelegene gedeelten der rivier.

De centralisatie, aanvaard bij de aanwijzing der werken, heeft men echter laten varen bij de uitvoering. Ten opzichte van deze heeft men eene splitsing ingevoerd. Waar geen oeverstaat is, voert de Commissie zelve de werken uit dit geval doet zich feitelijk niet voor, evenals in het vorige Artikel bij de handhaving der scheepvaart-reglementen en waar wel een oeverstaat is, zal de Commissie zich met dezen omtrent de uitvoering verstaan.

[ocr errors]

Deze transactie is te betreuren. Wat moet er geschieden, zoo de overeenstemming niet tot stand komt? Zal de opdracht aan twee machten te gelijk geene aanleiding geven tot tal van geschillen, waaronder de werken zelve het meest zullen lijden. Men had òf en dit ware het beste geweest niet alleen de aanwijzing maar ook de uitvoering geheel moeten toevertrouwen aan de Internationale Commissie, of desnoods de uitvoering geheel aan de oeverstaten overlaten, maar in allen geval niet aan twee machten te zamen, uit den aard der zaak naijverig op elkander.

Ook ware het nuttig geweest eene bepaling in het Artikel op te nemen, krachtens welke in het algemeen verboden werd, zonder voorafgaande goedkeuring van de Internationale Commissie werken te ondernemen, die, hoewel niet in verband staande met de bevaarbaarmaking der rivier, desalniettemin het vaarwater konden wijzigen of de scheepvaart belemmeren, zooals afvoerkanalen, bruggen enz. Deze werken toch zijn niet te beschouwen als „propres à assurer la navigabilité du Congo;" derhalve kunnen zij thans door de oeverstaten worden aangelegd zonder verlof der Internationale Commissie en wellicht de scheepvaart groot nadeel berokkenen.

Paragraaf 2 draagt aan de oeverstaten de vaststelling op der haven-, kade- en magazijngelden, zonder eenige inmenging van de Internationale Commissie, op voorwaarde dat die tarieven slechts het karakter hebben van vergoedingen, overeenkomstig de voorschriften van Art. 14. De Commissie stelt op hare beurt de tarieven vast der loodsen en der algemeene scheepvaartrechten, behoudens nadere goedkeuring der mogendheden volgens Art. 19. De Europeesche Donau-Commissie stelt onmiddellijk alle tarieven vast zonder uitzondering; het Duitsche Ontwerp huldigde hetzelfde stelsel voor den Congo, maar de Conferentie heeft de bevoegdheid der Commissie ook in dit opzicht ingekrompen.

De derde paragraaf spreekt over het beheer der in

komsten, terwijl de daarop volgende een nieuw bewijs levert van het streven naar beperking van den internationalen invloed ten gunste der oeverstaten. Het Duitsche Ontwerp sprak van eene „contrôle," door de Commissie uit te oefenen op het quarantaine-établissement aan den mond van den Congo; in plaats van ,contrôle" leest men thans surveillance," welke veel minder diep ingrijpt. Verder regelt het Artikel de benoeming der agenten, afhankelijk van de Internationale Commissie en die der beambten, verantwoordelijk aan de oevermogendheid.

De slot-alinea eindelijk geeft het eerste gedeelte weer van het oorspronkelijk Art. 18, maar met eene hoogst belangrijke wijziging. Dat ontwerp wenschte een volmaakt onafhankelijke internationale macht, welke de Congorivier onder haar beheer zou krijgen. Art. 20 spreekt alleen van eene macht, onafhankelijk „dans l'exercice de ses attributions, telles qu'elles sont définies et limitées" in de Art. 19 en 20. De bijvoeging is nu geheel onnoodig; het spreekt toch van zelf, dat waar die beide Artikelen ten opzichte van eenig onderwerp, dit opdragen aan de Internationale Commissie en dat aan de oeverstaten, die Commissie het haar opgedragen gedeelte zelfstandig verricht; anders beteekende de gemaakte splitsing niets.

Mijns erachtens heeft de Conferentie te veel aan de eischen der oeverstaten toegegeven, om van de regeling goede vruchten te mogen verwachten. Alleen daar waar geene oevermogendheden zijn, heeft de Internationale Commissie volgens het tractaat eene groote macht; feitelijk beteekent die bevoegdheid tot machtsontwikkeling in eenzame en woeste streken - en daar alleen kan men zich het niet-bestaan van oeverstaten denken natuurlijk niets. Op de gedeelten der rivier voor den handel van gewicht zijn oeverstaten gevestigd en daar heeft zij juist weinig of niets te zeggen. De scheepvaart-reglementen door haar ontworpen hebben de goedkeuring noodig der oevermachten; de handhaving dier reglementen is aan

deze

overgelaten; de uitvoering uitvoering van werken moet door de Commissie en de oeverstaten gezamenlijk geschieden eenige tarieven zijn geheel aan haren invloed onttrokken en de overige vereischen eene nadere bekrachtiging. Bij de toekenning van zulke beperkte rechten stelle men zich van de werkzaamheid der Congo-Commissie dan ook niet dezelfde resultaten voor als van die eener bijkans souvereine macht gelijk de Europeesche Commissie voor den Donau, aan wie de grootst mogelijke vrijheid van handelen wordt gelaten.

„Art. 21. Dans l'accomplissement de sa tâche, la Commission Internationale pourra recourir, au besoin, aux bâtiments de guerre des Puissances Signataires de cet Acte et de celles qui y accéderont à l'avenir, sous toute réserve des instructions qui pourraient être données aux Commandants de ces bâtiments par leurs Gouvernements respectifs."

De Internationale Commissie verkrijgt bij dit Artikel de bevoegdheid, om in geval van nood en ter vervulling van hare taak, de hulp in te roepen van de oorlogschepen der mogendheden, welke het tractaat teekenden. of er later tot toetreden. Het beroep, waarvan hier sprake is, zal echter het karakter dragen van een verzoek en wijken voor de instructiën, welke de gezagvoerders van hun gouvernemet mochten hebben medegekregen.

De noodzakelijkheid om de kooplieden, de factorijen en de schepen te beschermen tegen de aanvallen der zeeroovers en bij geschillen met negerstammen heeft de Conferentie dit Artikel in de pen gegeven.

„Art. 22. Les bâtiments de guerre des Puissances Signataires du présent Acte qui pénètrent dans le Congo sont exempts du paiement des droits de navigation prévus au paragraphe 3 de l'Article 14; mais ils acquitteront les droits éventuels de pilotage ainsi que les droits de port, à moins que leur intervention n'ait été réclamée par la Commission Internationale ou ses agents aux termes de l'Article précédent."

Art. 52 van het Berlijnsche tractaat van 1878, volgens hetwelk geene oorlogschepen op den Donau worden toegelaten, heeft men op den Congo niet toegepast; deze hebben op die rivier zelve en op alle wateren, welke met haar zijn gelijkgesteld, vrijen toegang behoudens inachtneming der regelen voortvloeiende uit de onzijdigheid in tijd van oorlog. Overigens handelt het Artikel over de voldoening of de vrijstelling van rechten wat betreft oorlogsbodems.

Art. 21 en 22 sluiten niet volkomen met elkander: volgens het eerste wordt de bevoegdheid om de hulp van oorlogschepen in te roepen toegekend alleen aan de Internationale Commissie zelve en wegens het exceptioneele karakter van het recht mag men die bevoegdheid niet uitbreiden tot de "agents" der Internationale Commissie; volgens het tweede echter kan niet slechts zij zelve maar kunnen óók hare "agents" zich wenden tot de aanwezige marine der mogendheden.

"Art. 23. Dans le but de subvenir aux dépenses techniques et administratives qui lui incombent, la Commission Internationale instituée par l'Article 17 pourra négocier en son nom propre des emprunts exclusivement gagés sur les revenus attribuées à la dite Commission.

Les décisions de la Commission tendant à la conclusion d'un emprunt devront être prises à la majorité de deux tiers des voix. Il est entendu que les Gouvernements représentés à la Commission ne pourront, en aucun cas, être considérés comme assumant aucune garantie, ni contractant aucun engagement ni solidarité à l'égard des dits emprunts, à moins de Conventions spéciales conclues par eux à cet effet.

Le produit des droits spécifiés au 3 paragraphe de l'Article 14 sera affecté par priorité au service des interêts et à l'amortissement des dits emprunts, suivant les conventions passées avec les prêteurs".

Art. 23 is tot stand gekomen niet dan na eene zeer langdurige beraadslaging, welke wij in het rap

[ocr errors]
« PreviousContinue »