Page images
PDF
EPUB

DECRETUM ET BULLA Novæ circumscriptionis Dioecesium.

Nos Joannes Baptista, Tituli Sancti Honuphrii, Sanctæ Romanæ Ecclesiæ Presbyter Cardinalis CAPRARA, Archiepiscopus, Episcopus AEsinus, Sanctissimi Domini Nostri Pii Papæ VII, et Sanctæ Sedis Apostolicæ ad Primum Galliarum Reipublicæ Consulem, a Latere Legatus,

UNIVERSIS GALLIARUM POPULIS, SALUTEM IN DOMINO.

Cum Sanctissimus Dominus Noster

UM

Pius Divinâ Providentia PP. VII ad restituendum in Galliis publicum Catholicæ Religionis cultum et Ecclesiæ unitatem servandam, Conventionem a Plenipotentiariis Sanctitatis Suæ et Gubernii Gallicanæ Reipublicæ Parisiis initam per Apostolicas sub PlumboLitteras incipientes Ecclesia Christi, sub Datum Romæ apud S. Mariam Majorem anno Incarnationis Dominicæ 1801, 18° calendas septembris, anno Pontificatûs ejus secundo, solemniter confirmaverit, in iisque Apostolicis Litteris inter cætera illud quoque Decretum sit, novam esse faciendam circumscriptionem Gallicanarum Dioecesium, hinc Sancti

[ocr errors]
[ocr errors]
[ocr errors]

DÉCRET ET BULLE

Pour la nouvelle circonscription des

Diocèses.

Nous, Jean-Baptiste CAPRARA, Cardinal-Prêtre de la sainte Eglise Romaine, du titre de Saint- Onuphre, Archevéqué, Evêque d'Iési, Légat a latere de notre très saint Père le Pape Pie VII, et du Saint-Siege Apostolique, auprès du premier Consul de la République française

[ocr errors]

A TOUS LES FRANÇAIS, SALUT EN

NOTRE-SEIGneur.

PIE VII, par la divine Providence, souverain Pontife, voulant concourir au rétablissement du culte public de la Religion catholique, et conserver l'unité de l'Eglise en France, : a solennellement confirmé par ses Lettres aposstoliques scellées en plomb, commençant par ces mots: Ecclesia Christi, et données à Rome, à Sainte-Marie-Majeure, le 18 des calendes de septembre, l'an de l'Incarnation 1801, le second de son pontificat, la Convention conclue entre les plénipotentiaires de Sa Sainteté et ceux du Gouvernement français; et comme dans ces mêmes lettres, Sa Sainteté a ordonné qu'il seroit fait une nouvelle circonscription

tas Sua ad eamdem circumscriptionem peragendam devenit per Apostolicas sub Plumbo Litteras tenoris sequentis videlicet:

PIUS EPISCOPUS, SERVUS SERVORUM DEI,

AD PERPETUAM REI MEMORIAM.

Qui Christi Domini vices in terris gerere, atque Ecclesiam Dei regere consitutus est, omnes occasiones arripere, omnique opportunitate, quæ ei offeratur, uti debet, quâ possit et fideles ad Ecclesia sinum adducere, et omnia quæcumque timentur pericula evitare, ne, occasione amissâ, spes amittatur etiam ea bona ampliùs assequendi, quibus catholica religio juvari possit. Hæ fuerunt causæ, quæ nos superioribus mensibus ad conventionem inter hanc Apostolicam Sedem, et primum Consulem Reipublicæ Gallicanæ ineundam impulerunt, et eædem cogunt nunc ad cætera illa progredi, quæ si differrentur, et gravissimis damnis catholicam Religionem affectam videre, etdilapsam spem illam omnem, in quam haud temere ingressi sumus, catholicam unitatem in Galliâ retinendi dolere deberemus. In tanto hoc bono Ecclesiæ comparando cum statuissemus, et novam circumscriptionem dioecesium in Galliâ faciendam, et in totis quàm latè

des diocèses français, elle a enfin voulu procé der à cette nouvelle circonscription par les Lettrés apostoliques scellées en plomb, dont la teneur suit :

PIE, ÉVÊQUE, SERVITEUR DES SERVITEURS

de Dieu, pour EN CONSERVER LE PERPÉTUEL SOUVENIR.

Le Pontife qui remplit sur la terre les fonc tions de Représentant de J. C., et qui est établi pour gouverner l'Eglise de Dieu, doit saisir avidement toutes les occasions qui se présentent et tout ce qu'elles offrent d'utile et de favorable pour ramener les fidèles dans le sein de l'Eglise, et prévenir les dangers qui pourroient s'élever, afin que l'occasion perdue ne détruise pas la juste espérance de procurer å la Religion les avantages qui peuvent contribuer à son triomphe.

Tels sont les motifs qui, dans les derniers mois, nous ont engagés à conclure et signer une convention solennelle entre le St.-Siége et le premier Consul de la République Française. Ce sont encore ces mêmes motifs qui nous obligent à prendre maintenant une délibération ultérieure sur ce même objet, qui, si elle étoit plus long-temps différée, entraîneroit après elle de très-grands malheurs pour la Religion catholique, et nous feroit perdre cet espoir Hatteur que nous n'avons pas témérairement conçu, de conserver l'unité ca

eæ patent, regionibus, quas nunc ten porali dominationi Reipublicæ Gallicanæ subjacent, decem Ecclesias Metropolitanas, et quinquaginta Episcopales esse erigendas, quarum singulis possent a primo ejusdem Reipublice Consule tribus mensibus, qui proximi promulgationem litterarum nostrarum consequerentur, idonei viri ecclesiastici nominari ac digni quos consuetis ut anteà, formis, nos canonicè archiepiscopos, sive episcopos earum ecclesiarum institueremus; minimè putabamus futurum, ut nos cogi deberemus derogare assensibus legitimorum pastorum, qui pridem Ecclesias illas ac diceceses obtinebant, quæ nunc omnes juxta novam circumscriptionem immutata, novis pastoribus a nobis donandæ sunt. Quinimò sperabamus, veteres omnes legitimos Antistites, tanto præsertim a nobis studio atque amore ad vetera ipsorum merita magna atque præclara novo hoc sacrificio augenda, excitatos litteris amantisssimis nostris, quod maximè flagitabamus, statim responsuros, et spontè ac liberè. Ecclesias suas in manibus nostris resignaturos. Sed quoniam nunc magnâ cum animi nostri ægritudine in eo sumus, ut ex unâ parte etsi libera dimissiones multorum Episcoporum ad nos venerint,

« PreviousContinue »