inter Serenissimum ac Potentissimum Principem et Dominum, Dominum Ferdinandum Tertium, Electum Romanorum Imperatorem Semper Augustum, Germaniae, Hungariae, Bohemiae, Dalmatiae, Croatiae, Sclavoniae etc. Regem, Archiducem Austriae, Ducem Burgundiae, Brabantiae, Styriae, Carinthiae, Carniolae, Marchionem Moraviae, Ducem Luxemburgiae, Superioris ac Inferioris Silesiae, Wurtembergae et Teckae, Principem Sueviae, Comitem Habspurgi, Tyrolis, Kyburgi et Goritiae, Landgravium Alsatiae, Marchionem Sacri Romani Imperii, Burgoviae ac Superioris et Inferioris Lusatiae, Dominum Marchiae Sclavonicae, Portus Naonis et Salinarum etc. cum suis foederatis et adhaerentibus ex una: et Serenissimam ac Potentissimam Principem ac Dominam, Dominam Christinam, Suecorum, Gothorum, Vandalorumque Reginam, Magnam Principem Finlandiae, Ducem Esthoniae et Careliae, Ingriaeque Dominam, Regnumque Sueciae, et ejus foederatos et adhaerentes ex altera parte: unde multa Christiani sanguinis effusio, cum plurimarum provinciarum desolatione secuta est: Tandem Divina bonitate factum esse, ut utrimque de pace universali suscepta sit cogitatio, in eumque finem ex mutua partium conventione Hamburgi die vigesima Stylo novo, vel die decima quinta Stylo veteri Decembris Anno Domini Millesimo Sexcentesimo quadragesimo primo inita, constituta sit dies undecima Stylo novo, vel prima Stylo veteri, Mensis Julii, Anno Domini Millesimo Sexcentesimo quadragesimo tertio, Congressui Plenipotentiariorum Osnabrugis et Monasterii Westphalorum instituendo. Comparentes igitur statuto tempore et loco utrimque legitime constituti Legati Plenipotentiarii, a parte quidem Imperatoris, Illustrissimi et Excellentissimi Domini: Dominus Maximilianus Comes a Trautmansdorff et Weinsberg, Baro in Gleichenberg, Neostadii ad Cocrum, Negau, Burgau et Tozenbak, Dominus in Teinitz, Eques Aurei Velleris, Consiliarius Secretus, et Camerarius Sacrae Caesareae Majestatis, Ejusque aulae Supremus Praefectus, nec non Dominus Joannes Maximilianus Comes a Lamberg, Liber Baro in Ortteneck et Ottenstain, Dominus in Stockharn et Ammerang, Burggravius in Steyr etc. Sacrae Caesareae Majestatis Camerarius, et Dominus Joannes a Crane, Juris Utriusque Licentiatus, Comes Palatinus, Consiliarii Imperiales Aulici ; A parte vero Reginae Sueciae, Illustrissimi et Excellentissimi Domini: Dominus Joannes Oxenstierna Axelii, Comes Moreae Australis, Liber Baro in Kymitho et Nynääs, Dominus in Fiholm, Alhult, Hörningsholm, Söderbo et Lidöö, Regni Sueciae Senator, et Consiliarius Cancellariae; et Dominus Joannes Adler Salvius, Dominus in Adlersberg, Harsefeld, Wildenbruch et Tullinge, Regni Sueciae Senator, Regiae majestatis Consiliarius Secretus et Aulae Cancellarius, post invocatum Divini Numinis auxilium, mutuasque Plenipotentiarum tabulas (quarum apographa sub finem hujus instrumenti de verbo ad verbum inserta sunt) rite commutatas, praesentibus, suffragantibus et consentientibus Sacri Romani Imperii Electoribus, Principibus ac Statibus ad Divini Numinis gloriam et Christianae Reipublicae salutem in mutuas pacis et amicitiae leges consenserunt et convenerunt, tenore sequenti: Articulus I, Pax sit Christiana, universalis, perpetua, b) veraque et sincera amicitia inter Sacram Caesaream Majestatem, Domum Austriacam omnesque ejus foederatos et adhaerentes, et singulorum haeredes et successores, inprimis Regem Catholicum, Electores, Principes ac Status Imperii ex una: et Sacram Regiam Majestatem Regnumque Sueciae, omnesque ejus fo ederatos et adhaerentes, et singulorum haeredes ac successores, inprimis Regem Christianissimum, ac respective Electores, Principes, Statusque Imperii ex altera parte, eaque ita sincere serioque servetur et colatur, ut utraque pars alterius utilitatem, honorem ac commodum promoveat, omnique ex parte et universi Romani Imperii cum Regno Sueciae, et vicissim Regni Sueciae cum Romano Imperio, fida vicinitas, et secura studiorum pacis ac amicitiae cultura revirescant et reflorescant. Articulus II. Sit utrimque perpetua oblivio et amnestia omnium eorum, quae ab initio horum motuum, quocunque loco modove, ab una vel altera parte ultro citroque hostiliter facta sunt, ita ut nec eorum, nec ullius alterius rei causa vel praetextu alter alteri posthac quicquam hostilitatis, aut inimicitiae, molestiae vel impedimenti, quo ad personas, statum, bona vel securitatem per se vel per alios, clam aut palam, directe vel indirecte, specie juris aut via facti in Imperio, aut uspiam extra illud (non obstantibus ullis prioribus pactis in contrarium facientibus) inferat vel inferri faciat aut patiatur, sed omnes et singulae hinc inde tam ante bellum, quam in bello, verbis, scriptis aut factis illatae injuriae, violentiae, hostilitates, damna, expensae absque omni personarum rerumve respectu ita penitus abolitae sint, ut quicquid eo nomine alter adversus alterum praetendere posset, perpetua sit oblivione sepultum. Articulus III. §. 1. Juxta hoc universalis et illimitatae amnestiae fundamentum universi et singuli Sacri Romani Imperii Electores, Prin cipes, Status (comprehensa immediata Imperii Nobilitate) eorumque Vasalli, subditi, cives et incolae, quibus occasione Bohemiae Germaniaeve motuum vel foederum, hinc inde contractorum, ab una vel altera parte aliquid praejudicii aut damni quocunque modo vel praetextu illatum est, tam quo ad ditiones et bona feu dalia, subfeudalia et allodialia, quam quo ad dignitates, immunitates, jura et privilegia restituti sunto plenarie in eum utrimque statum in sacris et profanis, quo ante destitutionem gavisi sunt, aut jure gaudere potuerunt, non obstantibus sed annullatis quibuscunque interim in contrarium factis mutationibus. §. 2. Quemadmodum vero tales restitutiones omnes et singulae intelligendae sunt, salvis juribus quibuscunque tam directi, quam utilis dominii, in vel circa bona restituenda, sive secularia sive ecclesiastica, sive restituenti, sive restituendo, sive cuivis tertio competentibus, salvis item litispendentiis desuper in Aula Caesarea, sive in Camera Imperiali, vel aliis Imperii immediatis aut mediatis dicasteriis vertentibus: ita haec clausula salvatoria generalis, vel aliae subsequentes speciales ipsam restitutionem nullatenus impediant, sed compe tentia jura, actiones, exceptiones et litispendentiae post factam demum restitutionem coram competenti judice examinentur, discutiantur et expediantur, multo minus haec reservatio ipsi amnestiae universali et illimitatae quicquam praejudicii afferat, aut etiam ad proscriptiones, confiscationes et ejus generis alienationes extendatur, vel articulis aliter conventis interque hos compositioni gravaminum aliquid deroget. Nam quantum juris in bonis ecclesiasticis hucusque controversis ejusmodi restituti vel restituendi sint habituri, patebit infra articulo de gravaminum ecclesiasticorum compositione. Articulus IV. §. 1. Et quamvis ex hac praecedenti regula generali facile dijudicari possit, qui et quatenus restituendi sint, tamen ad instantiam aliquorum de quibusdam gravioris momenti causis, pro ut sequitur, specialiter mentionem fieri placuit, ita tamen, ut qui expresse non nominati vel expuncti sunt, propterea pro omissis vel exclusis non habeantur.) §. 2. Ante omnia vero causam Palatinam Conventus Osnabrugensis et Monasteriensis eo deduxit, ut ea de re jam diu mota lis diremta sit modo sequenti. §. 3. Et primo quidem quod attinet domum Bavaricam, dignitas Electoralis, quam Electores Palatini ante hac habuerunt, cum omnibus Regaliis, Officiis, praecedentiis, insigniis et juribus quibuscunque ad hanc dignitatem spectantibus, nullo prorsus excepto, ut et Palatinatus Superior totus, una cum Comitatu Cham, cum omnibus eorum appertinentiis, Regaliis ac juribus, sicut hactenus, ita et imposterummaneant penes Dominum Maximilianum Comitem Palatinum Rheni, Bavariae Ducem, Ejusque liberos, totamque lineam Guilhelmianam, quam diu masculi ex ea superstites fuerint. §. 4. Vicissim Dominus Elector Bavariae pro se, haeredibus ac successoribus suis totaliter renunciet debito tredecim millionum omnique praetensioni in Austriam Superiorem, et statim a publicata pace omnia instrumenta, desuper obtenta, Caesareae Majestati ad cassandum et annullandum extra dat. §. 5. Quod ad domum Palatinam attinet, Imperator cum Imperio publicae tranquillitatis causa consentit, ut vigore praesentis conventionis institutus sit Electoratus octavus, quo Dominus Carolus Ludovicus Comes Palatinus Rheni, ejusque haeredes et Agnati totius lineae Rudolphinae, juxta ordinem sùccedendi in Aurea Bulla expressum, deinceps fruantur. Nihil tamen juris, praeter simultaneam Investituram ipsi Domino Carolo Ludovico, aut ejus successoribus, ad ea, quae cum dignitate Electorali Domino Electori Bavariae, totique lineae Guilielmianae attributa sunt, competat. §. 6. Deinde ut Inferior Palatinatus totus cum omnibus et singulis ecclesiasticis et secularibus bonis juribusque et appertinentiis, quibus ante motus Bohemicos Electores Principesque Palatini gavisi sunt, omnibusque documentis, regestis, rationariis et caeteris actis huc spectantibus eidem plenarie restituantur, cassatis iis, quae in contrarium acta sunt, idque autoritate Caesarea effectum iri, ut neque Rex Catholicus neque ullus alius, qui exinde aliquid tenet, se huic restitutioni ullo modo opponat. §. 7. Cum autem certae quaedam Praefecturae Stradae Montanae antiquitus ad Electorem Moguntinensem pertinentes, anno demum millesimo quadringentesimo sexagesimo tertio, pro certa pecuniae summa Palatinis cum pacto perpetuae reluitionis impignoratae fuerint, ideo conventum est, ut hae Praefecturae penes modernum Dominum Electorem Moguntinensem, ejusque in Archiepiscopatu Moguntinensi successores permaneant, dummodo pretium pignorationis sponte oblatum infra terminum executioni conclusae Pacis praefixum parata pecunia exsolvat, caeterisque, ad quae juxta tenorem literarum oppignorationis tenetur, satisfaciat. §. 8. Electori quoque Trevirensi, tamquam Episcopo Spirensi, Episcopo item Wormatiensi jura, quae praetendunt in bona quaedam Ecclesiastica, intra Palatinatus Inferioris Territorium sita, coram competenti judice prosequi liberum esto, nisi de his inter utrumque Principem amice conveniatur. §. 9. Quodsi vero contigerit Lineam Guilielmianam masculinam prorsus deficere, superstite Palatina, non modo Palatinatus superior, sed etiam dignitas Electoralis, quae penes |