liceat petere juramentum à pejeraturo. 150. An excusentur à mortali rustic
pejerantes. Et quomodo admonendi.

DUBIUM IV.

-

An in juramento liceat uti æquivocatione. . . . Pag. 32
151. An liceat jurare cum amphibologia. 152. An vero cum Restrictione
mentali. 153. Resolvuntur casus, de Confessario affirmante, se nescire pec-
catum confessum. 154. De Reo, vel teste non legitime interrogato. 155. Quid
si legitime rogetur, et æquivoce juret. 156. Et an Reus capitis teneatur
crimen confiteri. ( Vide etiam l. 4. n. 274. ) 157. De Poenitente interrogato
de peccato confesso. 158. De paupere indigente re aliena. 159. De debitore,
qui alias non tenetur. 160. De rogato à Judice, an sit locutus cum Reo, et
similibus. 161. De creditore asserente, nihil sibi solutum. 162. De adultera
negante crimen. 163. De requisito ad mutuandum. 164. De mercatore, etc.
165. De famulo asserente, Dominum non esse domi. 166. De assumendis ad
Doctoratum. 167. De asserente acceptionem pecuniæ, quam non recepit.
168. De asserente falsum, addendo submisse aliquid verum. 169. An liceat
alicui non rogato æquivoce jurare. 170. Vide alios casus apud Busembaum.
171. An liceat jurare sine animo jurandi. (Sed de hoc vide fusius n. 172.
Dub. 5.) Quær. an simulatio sit aliquando licita.

172. Quotuplex veritas affirmanda sit in juramento promissorio. Quale
autem peccatum sit juramentum promissorium fictum, et quomodo obli-
get. 173. An peccet graviter non implens promissum in re parva. 174. An
obliget juramentum metu extortum 175. Quid, si sit errore, vel dolo ex-
tortum. 176. An obliget juramentum de re mala, aut vana. 177. Quid de
juramento in favorem tertii. 178. An juramentum non ludendi excludat
ludum moderatum. 179. An obliget juramentum factum contra primum.
180. An juramentum sequi debeat conditionem promissionis, ( Vide etiam
n. 727.) 181. Quomodo obliget juramentum servandi statuta alicujus Colle-
gii. 182. De juramento Medicorum non visitandi, etc. ( Vide etiam lib. 6.
n. 664.) 183. De juramento servandi secretum, dicendi veritatem, et sol-
vendi debitum. 184. An obliget juramentum factum concubinæ non cogno-
scendi aliam. 185. An promissio prodiga cum juramento obliget. (Vide
etiam n. 735. et lib. 6. de Matrim. n. 851, v. Cum autem.) 186. An
obliget juramentum redeundi ad carcerem. De juramento Parentum ac Do-
minorum puniendi filios, ac famulos.

DUBIUM VI. - - Quibus casibus excusetur ab impletione, qui in promissorio
juramento obligationem contraxit.

... 51

187. An excuset mutatio circumstantiarum. ( Vide dicenda de Voto
n. 226. et n. 720. v. Notandum. ) 188. An excuset cessatio cause finalis.
DUBIUM VII. Quomodo obligatio juramenti tollatur per irritationem, dis-
pensationem, commutationem, et remissionem..

53

189. Quis possit irritare juramenta. Et quis dispensare. 190. An dispen-
sans in votis possit et in juramentis. 191. De Commutatione, et relaxatione
juramenti. 192. Quid si juramentum sit factum in favorem tertii. ( Vide de
Voto n. 255. Et quid de Juramento Perseverantiæ in aliqua Congregatione.
n. 255. v. Notandum.) 193. An possit remitti ab ipso tertio. APPENDIX
DE ADJURATIONE, et præcipue de Adjuratione dæmonum.

194. Quid est votum. 195. Quotuplex est votum.

-

DUBIUM II. Quæ requiratur Voti deliberatio, et intentio.

Pag. 58
Ibid.

59

196. De deliberatione requisita ad votum. 197. De Voto emisso ex metu.
198. De Voto emisso ex errore. 199. An obliget simplex propositum.
200. An ad votum sufficiat promissio implicita. 201. Quale propositum vo-
luntatis requiratur ad votum. Hinc plura quæruntur, et I. an teneatur ad
votum, qui positive noluit promittere, et se obligare. (Vide etiam de Juram.
n. 172. v. Quæritur; et lib. 6. ex n. 833.) II. Qui non habuit animum
implendi. III. Qui negative noluit se obligare, sciens obligationem voti.
Quæritur I. Quid si nesciens. Quæritur II. Quid si quis voluit promittere,
et positive noluit se obligare. Quæritur III. Quid, si quis dubitat, an
voluerit obligare. Vel an noverit obligationem voti. Quid, si dubitet, an
fecerit propositum, aut votum.

Quæ requiratur materia Voti.

se

64

202. An teneat votum de re impossibili, 203. An votum vitandi omnia
venialia. Quid, si quis voveat vitare omnia mortalia, et venialia collective.
204. An valeat votum de re vana. 205. An sit mortale vovere malum veniale.
206. An valeat votum factum ex malo fine. 207. An votum impeditivum
majoris boni. 208. An valeat votum non petendi dispensationem. 209. An
votum nubendi. 210. An votum non vovendi.

DUBIUM IV. ·Que, et quanta obligatio Voti.

69

211. An votum de re levi aliquando graviter obliget. 212. Quid, si negli-
gas votum de re levi per annum. 213. Vide alia apud Busemb. 214. An
Pater possit per vota defuncti. 215. An Pater possit per vota lædere legiti-
mam filiorum. (Vide num. 740.) 206. De votis de facto alieno. 217. An
vota possint impleri per alium. 218. An peccet impediens impleri condi-
tionem appositam suo voto. 219. Notanda circa conditiones in votis. 220. An
transacto die promisso, tenearis ad votum. 221. An votum indeterminatum
semper obliget. Et quæ dilatio sit mortalis. 222. Quid, si quis voveat Reli-
gionem se ingressurum sine certo loco, vel certa Religione. (Vide etiam de
Statu Rel. lib. 4. n. 72. v. Communiter. ) 223. Quid si quis voveat, se non
lusurum sub pœna. 224. Plura notabilia advertenda circa vota; et præser-
tim, an teneat votum, si superveniat circumstantia non prævisa. (Vide
supra n. 187 et infra n. 226. et de Contr. n. 720. v. Notandum.)

Quot modis tollatur obligatio Voti.

225. Tollitur obligatio voti. 1. Per materiæ mutationem. 2. Per auctori-
tatem humanam. Vide resolutiones. 226. An sit obligatio implendi votum,
si superveniat circumstantia non prævisa. (Vide etiam n. 187 et 720. v.
Notandum.)

DUBIUM VI. De voti irritatione.

-

79

ARTICULUS I.- An, et quomodo tollatur obligatio Voti per directam Irri-

tationem.

Ibid.

227. Quis possit vota irritare. 228. An liccat irritare vota sine causa.
229. Quæ vota filiorum possint irritare Pater, Avus, Tutor, etc. 230. Quæ

possit irritare Mater. 231. An vota subditorum valeant donec irritentur.
232. Quid, si quis per errorem æstimabatur Pater, Maritus, etc. 233. Quis
possit irritare vota Religiosorum, et Monialium. An Abbatissa. 234. An vir
possit irritare omnia vota uxoris. 235. An uxor vota viri. 236. Quid si mutuo
consensu voveant castitatem. 237. An Superior possit irritare vota facta ante
subjectionem. Quid, si dubium sit, an sint emissa ante vel post subjec-
tionem. 238. An autem vota facta tempore subjectionis possint post illud
irritari. 239. Quid, si Superior ea ratificaverit. 240. Quæ vota servorum,
aut famulorum possint à Domino irritari.

ARTICULUS II. - Quis vota indirecte possit irritare (usque ad n. 241 et
242.).

Pag. 87
88

243. Quando possint commutari vota. 244. An possit quis commutare
sibi votum in opus æquale. 245. An valeat commutatio in minus sine justa
causa. 246. Vide alia notanda. 247. An habens facultatem possit mutare in
aliquantulum minus. 248. An facta commutatione, possit vovens implere
votum per primam promissionem. 249. An facta impossibili re commutata,
teneatur vovens implere primam. An, qui immemor voti præstat opus pro-
missum, à voto liberetur. (Vide etiam l. 1. n. 163. )

- Quid sit dispensatio, et quis possit dispensare in vo-

92

250. Quæ causa requiratur ad dispensandum. 251. Quid, si dispensatio
sit facta bona fide, sed sine causa. Quid, si dubium sit, an adfuerit causa.
252. Quæ causæ sufficiant ad dispensandum. 253. An sufficiat imperfecta
deliberatio, aut libertas. 254. Vide alia notanda. 255. An dispensari possit
in voto facto in beneficium tertii. Et quid de voto, et juramento Perseve-
rantiæ, quod præstatur in quibusdam Congregationibus. 256. Qui possint
dispensare. An Papa in votis solemnibus? An Episcopi in votis simplicibus.
Qui possint facultatem dispensandi delegare. An habentes facultatem valeant
dispensare cum seipsis. (Vide etiam n. 249. v. Ultimo.) 257. An Prælati
Regulares possint dispensare in omnibus votis Religiosorum. An Novitiorum.
An Sæcularium. 258. De Votis reservatis plura notabilia. 259. An juramen-
tum Castitatis, aut Religionis sit reservatum sicut votum. 260. An, com-
mutato voto reservato, materia subrogata etiam reservata sit. 261. An etiam
sint reservata vota Castitatis, et Religionis conditionalia, aut pœnalia.
262. An cum peregrinis possit dispensari ab Episcopo loci in votis, et legibus
communibus. (Remissive ad l. 1. n. 258. et lib. 3. n. 332. in fin. v. An
autem.)

CAPUT I.

-

TRACTATUS III.

DE TERTIO ET QUARTO PRÆCEPTO.

Quid tertium Præceptum, Memento, etc. . . . .

103

263. An hoc Præceptum sit naturale, vel cæremoniale. 264. An hoc Præ-
cepto præcipiatur cultus interior. Et an hoc Præceptum sit affirmativum.
265. An observantia Dominicæ sit de jure Divino. 266. An Episcopi possint
Festa indicere. 267. A quo tempore incipiat obligatio Festi. 268. Ad quid
obliget hoc Præceptum. Quibus Festis permittantur opera servilia in Regnis
Siciliæ. 269. An sit obligatio audiendi Concionem. Et qualis sit obligatio

Episcoporum, et Parochorum concionandi. 270. Qui teneantur observare
Festa. (Vide etiam lib. 1. n. 154, et hoc l. 3. n. 332.) 271. An in Festis
liceat injungere servilia Infidelibus.

Qua opera tum hoc præcepto, tum ab Ecclesia prohibean-

Pag. 108

272. Quæ sint opera servilia. 273. An sit duplex peccatum peccare die
festo. 274. Quæ opera non sint servilia. 275. An itinerari. 276. An ducere
currus, vel jumenta onusta. 277. An molere. 278. An docere, scribere, ca-
nere, etc., etiamsi fiant ob lucrum. 279. An transcribere. 280. An pingere.
281. An delineare, retrahere, et an sculpere. 282. An liceat Typographis
componere. Et an distillare. 283. An venari, et piscari. 284. Quæ sint opera
forensia vetita in Festis. 285. An liceant venditiones, et contractus. 286. An
liceant nundinæ, et mercatus. 287. An liceat excommunicare, conficere
testamenta et similia.

-

DUBIUM II. — Quæ causæ excusent ab observatione Festorum, ob
opera prohibita licita sint.

quas

114

288. Qui possint Dispensationem dare ad laborandum. (Pro Parocho
vide etiam n. 1032, v. 3. Parochi.) 289. Quinam laborantes excusentur ex
Consuetudine. 290. An vertentes segetes, etc. An Barbitonsores, et Sutores.
Et quid sufficiat ad notitiam consuetudinis. 291. Quomodo excuset Pietas.
292. An liceat die festo verrere Templum, ornare Altaria, erigere Sepul-
chrum, etc. 293. An liceat laborare ad subveniendum pauperibus, vel locis
piis. 294. Quomodo excuset Charitas erga Proximum. 295. Quomodo Ne-
cessitas. 296. An excusentur famuli à Domino coacti ad laborandum. 297. An
pauperes reficientes vestes, etc. 298. An liceat die Festo coquere cibos,
occidere animalia, conficere pastillos, et colligere fructus. 299. An conficere
panem. 300. An mederi, conflare ferrum, coquere calcem, vitrum, etc.
An et ferrare equos. 301. An liceat laborare ob magnum lucrum. Et an ob
id etiam omittere Sacrum. (Vide etiam n. 332.) 302. An ad vitandum
otium. 303. An excusentur Instauratores viarum, etc., et Sartores perficien-
tes vestes die Festo. 304. Quomodo excuset Utilitas ad Publicam lætitiam.
305. Quomodo excuset Parvitas materiæ. (Vide etiam 1. 7. n. 236.)
306. An peccet graviter mandans sex famulis, ut laborent per horam.
507. Unde sumatur gravitas materiæ in forensibus.

DUBIUM II. Quæ opera diebus festis præcipiantur.

123

308. Quomodo præcipiatur diebus festis auditio Concionis, et Missæ.
309. An satisfaciat recitans sub Missa Officium, etc. An inserviens Missæ.
310. Quænam omissio sit gravis in audiendo Sacro. 31. An liceat audire
successive duas Missas dimidias. 312. E quo loco possit audiri Missa. 313. An
in audienda Missa requiratur attentio interna. (Vide etiam lib. 4. n. 177. )
314. An satisfaciat peccata confitens tempore Missæ. 315. An extasim patiens.
316. An dormitans. 317. An confabulans, se vertens, aut calceans, aut
deambulans, aut colligens eleemosynas, canens, etc. 318. In qua Ecclesia
audienda sit Missa. 319. Quinam satisfaciant audiendo Missam in Oratoriis
privatis. An satisfaciant audientes in littore, aut castris.

DUBIUM IV. - An sit obligatio audiendi Missam in Parochia Dominicis,
et Festis majoribus.

DUBIUM V. Qua excusent ab auditione Sacri.

Pag. 138

141

324. An habens privilegium Oratorii teneatur conducere Sacerdotem.
325. Quomodo excusentur navigantes, vel incarcerati, vel infirmi, aut ex-
communicati. 326. An excusentur custodientes domos, etc., vel timentes ne
incarcerentur aut assistentes infirmis. 327. An uxores, filii, et famuli timentes
offensionem dominorum. (Vide etiam num. 296.) 328. An aliquando viatores.
329. Quæ distantia ab Ecclesia excuset ab audienda Missa. 330. An excusentur
fœminæ ratione luctûs, vel partûs; vel quia non habent vestes convenientes.
Et an puellæ prægnantes, vel tempore quo faciendæ sunt Proclamationes pro
ipsis. 331. An possit omittere Sacrum puella sciens se ab aliquo turpiter con-
cupisci. (Vide etiam lib. 2. n. 51, et lib. 3. num. 302.) 332. An excuset
omissio magni lucri. An aliud bonum spirituale majus. An peregrini ad
breve tempus commorantes teneantur audire Missam in loco, ubi id est de
præcepto. ( Vide etiam lib. 1. num. 156 et 159.)

CAPUT II.

DUBIUM I.

-

· Ad quid teneantur liberi erga parentes.
333. Quæ teneantur filii præstare Parentibus circa amorem.
circa reverentiam. 335. Quæ circa obedientiam. Vide alia ibid.
DUBIUM II. - Ad quid teneantur Parentes erga filios.

336. Quæ teneantur Parentes præstare filiis quoad alimenta, et educa-
tionem. 337. An teneatur Pater dotare filiam nuptam contra ejus consensum.
338. Sanctio Neapolitana circa alimenta filiorum. 339. Ad quid aliud tenean-
tur Parentes. 340. Ad quid teneantur Fratres. 341. An possint aliquando
Parentes filios exheredare. Et quæ sint causæ justæ exheredandi. (Vide etiam
num. 948 et 949. )

DUBIUM III. - Ad quid teneantur tutores, curatores, qui parentum sunt

loco.

DUBIUM IV.

-

155

Quae obligatio dominorum, et famulorum, aliorumque
superiorum, et inferiorum erga se invicem.

.. 156

342. Quid teneantur superiores præstare subditis. An Principes teneantur
eligere digniores ad Officia. 343. Quid teneantur famuli præstare dominis.
344. An famuli non impedientes furta rerum domini, teneantur ad restitu-
tionem. 345. An famulus conductus ad annum, discedendo possit petere
stipendium. 346. An ægrotans teneatur postea famulatum supplere. 347. An,
elapso triennio, possit salarium exigere. 348. Quando famulus inserviens,
nulla statuta mercede, possit exigere stipendium. 349. Quando possit
mercedem sibi compensare. 350. An servi capti in bello possint fugere ad

suos.

DUBIUM V. Ad quid teneantur Conjuges erga se mutuo, vi hujus Præ-
cepti.
160

351. Ad quid teneatur uxor erga virum. 352. An uxor nobilis teneatur
officia vilia præstare. 353. An teneat pactum pro uxore non mutandi domi-