In fusco latere rupium rivorum. Est radius lætitiæ meo animo ipsius: Videntis strenuos me coram; In famam hanc quæ natat me ponè Quis se-trahit ad certamen in clivum, Ad Alnecmam virorum strenuorum? Est meum tempus ipsius asperum tempus periculi; Illo modo [se gesserunt] fecerunt nostri proavi olim Statim inclinaverunt-se principes ad regem, Unoquoque fusco (homine) eorum certante de prœlio Cum narratione factorum in quibus fuit vis, Unoquoque oculo oblique-tuente Iernen lentè. At longè ante heroas strenuos Stetit filius Mornæ plagarum durarum ; In silentio stetit bellator ipse. Quis non audivit de ejus (meritis) usu à Gallo? Ejus ingenti manu clam circa ejus gladium, Gladium quem tulit ille à Strumone sursum, Quando (amovebatur) celabatur à dura re Morna. Stetit Folan à Selma ex adverso 1 Air sleagh am measg falbhan a chiabh. Tri chuairt thog e shùile mall Air Fionnghal an spairn o chliabh. Cha robh Fillean fo dhubhadh nam blår. Ghrad-shìn e thall a cheum, Is sheas e fo bheud thar sruth, A dheoir a' dlùtha gu tiugh m'a ghruaidh. Liath chluaran nam magh le 'chrann. Cheil e a dheoire fo 'chiabh. An sin chualas o thriath an guth. "A cheud mhic Mhorni nan cruaidh lann, A charradh nan carn fo stoirm, Mu shinns're nan sàr 's mu Chormac. Cha mhaide balachain do shleagh, Nach robh riamh an còmhrag mall; Super hasta in media agitatione suorum capillorum. Ternis vicibus sustulit ille oculos terræ Ad Fingalem in luctamine pectoris ; [hasta Non fuit ille non visus régi, Cum ille aspiceret è latere sui oculi. Vidit filium suum sub conflictu Gaudii quod erigebatur in ejus pectore. [num Vertit-se ille inter (cogitationes) animum suum magIn silentio ad Moram novarum sylvarum; Celavit ille suas lacrymas sub capillis. (Tunc) in illo tempore audita est ex principe ejus vox. Ducito meum (agmen) certamen in aciem Haud baculum pueri est tua hasta, Haud est coruscatio sine vi tuus durus (gladius). Fili Mornæ ingentium equorum in campo [feri. Adspice tuos hostes; [perge rectâ] faciem versùs, et Folan, adspice tu ad principem, Qui fuit nunquam in certamine tardus ; 1 Ach cha las a mhòr anam gu thrian Aig sruth tha 'g a chaitheadh o bheinn. Thar Innis nan cruaidh leac, Innis dubh-chòmhnuidh do cheo 'S an doimhne mhòir an ciar nam bliadhna; Cho fuasach ri sin am fuaim Bha 'g éirigh o shluagh air an raon. Bha Gall le 'cheumaibh ard air ceann, At non ardet ejus magnus animus omnino In ardua concertatione clypeorum ingentium: Esto tu, Ossiane, ad manum tui patris Ad flumen quod consumitur (currendo) à monte. Omittite vos, bardi, cantum; Pergat Selma ad nudam (partem) campi; Est mea ultima acies quæ adest; Immittite splendorem haud angustum in certamen." In ejus asperâ inclinatione per superficiem oceani, [rum ; In profundo magno in [tenebris] fusco (spatio) annoÆque terribilis ac illud (fuit) sonitus Qui oriebatur à populo in campo. Erat Gallus cum suis passibus arduis ad caput, Canis coruscationibus rivulorum sub ejus saltibus; Sustulerunt bardi cantum ad ejus latus; Percussit ille subinde clypeum. In amictu flaminis è clivo Audiebatur imperfecte cantus. |