Argumentum. Fingal Ossianum et Toscarem, Conlochi filium, patremque Malivinæ, mittit, ad erigendum saxum in ripas Cronz fluminis, in sempiternum monumentum victoriæ eò loci ab ipso reportatæ. Carul, princeps finitimus, eos, in hoc opere versatos, ad convivium invitavit. Ventum est, et Toscar ardenti Golnandoni Carulis filiæ captus erat. Golnandone pari amore Toscarem adamabat. Res fortuita inter venationem amorem eorum ad felicem exitum perducit. GAOL-NAN-DAOINE. v. 1-20. Chao L-ABHAINN nan sruth ciar o charn, Dorcha dall do shiubhal shuas; Tha mo shùil measg iomairt do chrann, Talla Charuill nan lann 's nam fuaim ! An sin a bha tuineadh na h-àille, Gaol-nan-daoine, sår fhuil an righ: A sùile mar sholus nan reul, A ruighe gasda gun bheud; bha 'làmh Geal mar chobhar air uisge nan leum; Dh'éireadh ciocha nam beus gu mall Fo ghuth caismeachd righ nam buadh, GOLNANDONE. v. 1-20. COLAmon fluentorum fuscorum à saxeto, Est obscurum cæcum tuum iter suprà; Est meus oculus inter conflictionem tuarum arborum, Ad aulam Carrulis telorum et sonituum ! In illo (loco) fuit habitatio pulchritudinis, Golnandones, egregii sanguinis regis : Ejus oculis instar lucis stellarum, Ejus lacertis eximiis sine defectu; erat ejus manus Candida sicut spuma aquarum (salentium) saltuum; Surgebant papillæ venustatum lente Sicut fluctus summis-dorsis-albis oceani magni; Ejus animo instar rivi lucis Sub pectore præcipiti-lubrico, cujus erat formosissima Quænam illa inter virgines ardui sinûs, Quæ erat par eleganti desiderio populi? Sub voce (invitante) invitamenti regis victoriarum, Ad Cronam fluentorum rubrorum, quæ sunt ex adverso, Processit Toscar à Lutha sine tetricitate, [num, Et Ossianus, vir recitationis (compositionis) carmiTribus bardis ad nostrum latus cum cantu, [species. Tri sgéith nach robh lom, 'n ar cdir, O chladach Chròna thagh mi clach, |