CATH LODUINN. DUAN I. v. 1-17. SGEUL ri aithris air am o aois. Chaoin aiteil, gun t'fhaicinn a chaoidh, Lubadh cluaran mu Lora nan sian; Thu air astar an caol-ghleann na gaoith, C'uime thréig thu mo chluasa co dian? Cha chluinnear gairm nan liath shruth ard; No guth clarsaich o charn nan gas. Mhalmhina nan teud thig do d' bhard, Till anam do bhaird air ais; Till m'anam, a lamh-gheal, dhomh féin. Mi coimhead air Lochlin nan sonn, Ciar uisge Uthorno nan tonn; O'n iar-chuan a' tearnadh mo righ; 'S muir bheucach fo ghaoith a’strì; 'S neo-llonor glan oigridh nam beann Tir choigrich a'togail fo’n ceann. Ghairm Starno o Loduinn fear faoin, PRELIUM LODINIS. CARMEN I. v. 1-17. Historia recitanda de tempore (prisco) ex anti Blanda aura, haud conspicienda unquam, [quitate. Flectens carduos circa Loram nimborum; Tu in itinere in angustā valle venti, Quare deseruisti tu meas aures tam citò? Non auditur vocatus canorum rivorum arduorum; Nec vox citharæ a saxeto ramorum. Malvina chordarum veni ad tuum bardum, Redde animum tui bardi retro; Redde meum animum, manus-candida, mihi. Me intuente Lochlinem bellatorum, Fuscam aquam Uthornæ undarum ; Ab occidentali oceano descendentem meum regem; Et mare mugiens sub vento certans; Est haud numerosa pura juventus montium Terram peregrinorum tollens sub ejus caput.* Vocavit Starno è Loda virum vanum, * i. e, appellens ad terram. "Chuireadh Fhionnghail gu cuirm nam fleagh : Chuimhnich an righ an oigh chaoin; Ghluais ardan a làmh ri a shleagh. “Ni 'm faicear leam Gorm-mheall no Starno; Tha bàs a’snàmh, mar fhaileas ciar, Air inntinn an triath a tha borb; Cha tréig m’anam an dearsa o'n ear, Ainnir làmh-gheal a's airde cliu. O m' fhianuis, mhic Lòduinn, gu grad. Dhomh féin ata fhocal mar ghaoith, A thogas 's a thréigeas an dos An dubl-ghleann fo dhubh-nial ciuin.” “ Dhubh-mhic Roinne nam bàs-arm geur; Chromaghlas, fhir cruaidh nan sgiath; Shruthmhor, a thuineadh riamh An truscan ciar na comhraig; Chormar, leis is dionaiche long A’gearradh a h-astar feadh thonn Gun chùram, mar theine nan speur Ro’bhearna beur nan neul; Eiribh grad, a chlann nan sonn, An tir choigrich mu 'n iadh an tonn. Sealladh gach duin’air a sgiath, Mar Threunmhor, fear riaghladh na còmhraig. Thusa chòmhnuis am measg nan clàrsach, A sgiath bhallach druid-sa gu m' làimh; Till an sruth mòr so o m' thaobh, No ri m' thaobh biodh do thuineadh fo làr," Qui invitaret Fingalem ad epulum conviviorum : “Non cernetur à me Gormal nec Starno: Niger fili Ronæ mortiferorum-armorum acuCromaglas, vir duri-ferri clypeorum; Strumor, qui habitâsti semper In amictu fusco certaminis; Cormar, cui est maxime compacta et tuta navis Secans suum iter per undas Sine curâ, instar ignis cælorum Per fissuras aculeatas nubium ; Surgite ocyùs, o proles bellatorum, In terrâ peregrinorum, circa quam obliquatur fluctus. Intueatur quisque vir suum clypeum, Sicut Trenmor, moderator certaminis. Tu, qui habitas in medio cithararum, [manum; Clypee variis-distincte-coloribus propera in meam Averte flumen hoc magnum à meo latere, Aut ad meum latus sit tua habitatio sub humo." Mu 'n righ ghrad dh'éirich triatha borb; ùr nan sliabh. “ Mhic Chumhail, an sgaoil mi mo cheum, Measg oiche? o sgiath nam beum An seall mi mu 'r naimhdibh gu léir |