Invenit arborem Lodinis confestim

Se-flectentem sub flamine graviter;

Tria saxa cum musco glauco,

Rivulum præcipitem currentem ad eorum latus ;
Supra eorum caput erat ignis pæne extinctus,
Et forma Lodinis in nebulâ et vento.

Erat spectrum despiciens altè

Semi-factum ex fumo et nebulâ.

Audiebatur vox interrupta cum luctamine,

Et murmur rivi se-effundentis ex monte.

Ad latus quercûs sine folio in erica

[benignitate,

Audiebatur ejus colloquium cum bellatoribus sine

Cum Suarano et Starnone haud miti,

Improbis hostibus simul advenæ.

Inclinabant se illi super clypeos atro-fuscos

Cum hastis in suo pugno arctè,

Sonitu venti (existente) circa Starnonem navium Et ejus nigro crine se-fundente circa ejus caput. Percussit sonitus ejus passuum eorum aurem ; Surrexerunt illi sursùm in suis armis.

Dejice erronem noctis, Suarane,"

Locutus est Starno in ejus irâ magnâ ;

"Prende clypeum tui patris in tuâ manu,
Qui est durus instar rupis cavernarum."
Jecit Suaranus suam hastam statim;

Stetit et tremuit illa in vetustâ arbore Lodinis.
Se-traxerunt bellatores ad se invicem*

Cum suis gladiis inter plagas certaminis;

Bha cruaidh a' spealtadh air cruaidh,
Lùiriche fuaim agus màile;

Ghearr mac Luinn na h-ialla uallach;

Thuit an sgiath mheallach san làraich ;

Chaisg an righ a làmh

gu h-ard,

Thionndaidh a shùil fhiadhaich 'na cheann,

Agus thilg e a lann air làr;

Tharruing e cheum mall o 'n t-sliabh,

Fonn òrain a' tùchadh na chliabh.

Gun fhios do athair ni 'n robh Suaran; Thionndaidh Starno cheann o'n tom; A mhala dhubh a' cromadh trom Air aghaidh uaibhreach an ardain. Bhuail craobh Lòduinn leis an t-sleagh; Shìn e cheum, is ghabh e chathar. Thill gu Lochlin nan gorm lann Gach fear gu mall, na astar féin, Mar shiùbhladh an cobhar dà àld O dhà ghleann, as sian 'sa bheinn. Gu Turthor thill an righ; Glan dh'éirich dearsa o 'n ear. 'Na làimh an iomall na h-oiche

Shoillsich airm Lochlin nam mòr thonn.

Glan araon o charraig nan còs

Ghluais nighean Thorcuil nan caoin bheus,

Tional a ciabh throm o'n ghaoith,

'S a' togail guth le binneas theud,

Erant dura-tela crepitantia super duris,
Loricæ sonantes et galeæ ;

Secuit filius Lunonis* lora superba;

Cecidit clypeus umboniger in acie ;

Tenuit rex suam manum altè,

Cum cerneret egregium Suaranum sine armis;
Versus est ejus oculus ferus in suo capite,
Et jecit suum gladium in humum;
Traxit suum passum tardum à clivo.
Numeros carminis suffocans in suo pectore.
Sine notitiâ patris non fuit Suaranus ;
Avertit Starno suum caput à colliculo;
Ejus supercilio nigro se-curvante gravem
Super vultum fastosum iræ.

Percussit arborem Lodinis cum hastâ; [sum-campum. Tetendit ille suum passum et capessivit ille uliginoRediit ad Loclinem cæruleorum armorum

Quisque vir lentè in suo itinere ipsius,

Quasi (fluerent) irent in spumâ duo rivuli

E duabus vallibus, nimbo (existente) in monte.

Ad Turorem rediit rex ;

Pura orta est coruscatio ab oriente.

In ejus manu in extremitate noctis

Fulserunt arma Loclinis magnarum undarum.
Pura simul à rupe cavernarum

Processit filia Torculis placidorum morum,
Colligens capillos graves è vento,

Et tollens vocem cum canore chordarum,

* i. e. gladius à Lunone (opifice eximio) fabricatus.

Guth Lulain nan slige fial,

Talla cònuidh nan triath ard.

Chunnaic airm Starno 'na làimh; Las sòlas an anam na h-òigh: Chunnaic sgiath Shuarain r'a thaobh, Is thionndaidh o cheannard an t-slòigh. "An do thuit thu aig do cheud sruth A rùin ainnir nan ceud bròn?"

Uthorno a dh'éireas o uisge,

Air do thaobh tha dealain na h-oiche.
Chi mi ghealach dubhach donn,
Am measg nan tonn, air chùl do choill';
Ri d' mhullach tha Lòduinn 'sna neoil,
Tigh mòr nan seòd a dh'aom o shean.
An ceann an talla chithear thall
Cruth Lòduinn nan gorm lann;

Chithear, mar fhaileas an ceò,

'Dheas làmh an scleò air ni mar sgéith; 'Làmh chli air slige nach faoin,

Slige sòlais nam mòr thriath.

An talla taibhs', bu ghlaise snuadh,

Chit' aisre dealain nan stuadh.

Chruinnich sìol Lòduinn r'a chùlaobh,

Seoid as ùr, as suinn o shean.

Shìn esan an t-slige chùbhraidh

Dhoibhs' a shiubhladh gu còmhrag glan; Eadar e 's geilteara dh'éirich

An sgiath mheallach, bhearnach, dhonn,

Vocem Lulæ concharum hospitalium,

Aulæ habitationis principum arduorum.
Vidit arma Starnonis in ejus manu;
Exarsit lætitia in animâ virginis :
Vidit clypeum Suarani ad ejus latus,
Et se-vertit à duce populi.

"An cecidisti tu ad tuos centenos rivulos ipsius,
O desiderium virginis centenorum dolorum?"
Uthorna, quæ surgis ex aquis,

Super tuo latere sunt fulgura noctis.

Cerno ego lunam nigrescentem subfuscam
In medio undarum ad tergum tuæ sylvæ;

Ad tuum verticem est Lodin in nubibus, [runt olim.
Domo magnâ heroum, qui (abierunt) se-inclinave-
In (vertice) capite aulæ cernitur ex adverso
Forma Lodinis cæruleorum telorum;

Cernitur, ut imago in nebulâ,

[clypeo ;

Dextera ejus manus in obscuritate super re simili

Ejus manus læva super conchâ haud vacuâ,

Concha gaudii magnorum principum.

In aulâ lemurum, quorum erat maximè glauca species, Cernebatur semita fulguris undarum.

Coiit semen Lodinis ad ejus tergum,

Bellatores qui sunt novi, et heroes (prisci) ab antiquo.
Tendebat ille concham fragrantem

Illis, qui perrexerant ad certamen (alacres) puri.
Inter eum et timidos surgebat

Clypeus umboniger multifidus subfuscus,