TOM. II.

FINGAL.

CARMEN SEXTU M.

Carminis VI. Argumentum.

Nox supervenit. Celebrandas exercitui epulas instruit Fingal, quibus Suaranus interest. Pacis carmen vates Ullin regis bardus, rege imperante, cantat, prout finito bello mos erat. Quæ gesta erant in Scandinavia a Trenmore Fingalis proavo, nuptiasque ejus cum Inibacâ regis Lochlinis filiâ, Suarani proavi, narrat. Quam ob necessitudinem, et quia frater erat Agandeccæ quam ipse juvenis amaverat Fingal, solvit è vinculis Suaranum rex, reditumque cum fractis copiis, datâ fide se nunquam hostiliter in Hiberniam descensurum esse, in Lochlinem præstat. Partìm ergo in Suarani reditu instruendo, partìm in cantibus, et in colloquio, in quo de Grumale fabulam narrat Fingal, nox teritur. Mane discedit Suaranus. Venatum exit Fingal; adhuc latentem in antro Turâ Cucullinem solatur, et postridie Scotiam repetit. Sic Poema concluditur.

FIONNGHAL.

DUAN VI.

v. 1-18.

THUIT neòil na h-oidhch' air a' chuan,
Thionail an duirch' air cruaich Chromla;
Dh'éirich reulta boillsg' o thuath,

A dealradh air stuadh na h-Eirinn:
Dh'fheuch iad an ciuin-theine thall

Ro' cheò ghluais mall thar na speuraibh.
Bha gaoth a' beucail anns a' choill,
'S dorcha sàmhach raon a' bhàis.

Air sliabh neo-fhuaimear Léna
Dh'éirich na mo chluais guth Charuill;
Bha 'fhonn air cairdibh ar n-òige,
Na lài mòr a dh'aom o shean,

'Nuair thachair sinn air Légo nan triath,
'S a chaidh an t-slige fhial mu 'n cuairt:
Fhreagair Cromla fuaim nan dàn,

Bha tanais na dh'fhalbh a 'snàmh air gaoith, Dh'aom iad le h-aoibhneas gu mall,

Ri fonn molaidh dh'aom na laoich.