Page images
PDF
EPUB

CALTHONN IS CAOLMHAL.

v. 1-20.

GLAN guth na fonna do thréin,
Fhir tha tunaidh leat féin an còs,
E a' tearnadh mar shruth o bheinn
An caol-ghleann na gréine dhomhs'.
Fhir a thàinig o mhoigh nan Gall,
Mosglaidh m'anam an talla nam fleagh;
Mar na lài am bliadhnaibh thall,
Tha mi 'sìneadh mo làmh gu sleagh;
Tha mi sìneadh mo làmh tha lag,
Is an osun fo smachd mo chléibh'.
An cluinn thu, shìl na còs an craig,
Fonn o Oisian mu 'òg-ghnìomh féin?
Tha m'anamsa mu 'n aimsir mhòr;
Thill solus is sòlas do thriath.
Mar so féin a chithear a' ghrian
Is i siubhal san iar an soillse,
An déigh do ceuma gluasad fo nial,
Tullaich uaine nan sìan a' boillsge,
Na srutha gorm an sòlas sa' ghleann;
An sean laoch air lorg, is e triall,

CALTHON ET COLMALA.

v. 1-20.

EST pura vox modulorum strenuis,

O vir qui es habitans tecum ipso in caverna,
Ipsâ descendente instar rivi à monte
In angustâ valle solis mihi.

Vir qui venisti à campo Gallorum,

Expergiscitur meus animus in aulâ conviviorum;
Ut in diebus annorum ultra (hos),

Sum ego tendens meam manum ad hastam ;
Sum ego tendens meam manum quæ est imbecilla,
Suspirio sub coercitione mei pectoris.*

An auscultabis, o semen cavernæ in saxo,

[ipsius?

(Modulum) melos ab Ossiano de juvenilibus factis

Est meus animus circa tempus magnum;

Rediit lux et lætitia principi.

Modo hoc ipso cernitur sol

Pergens in occidente in luce,

Postquam ejus passus se-moverunt sub nubem,

Tumulis viridibus nimborum splendentibus,

Fluentis cæruleis in lætitia in valle;

Sene heroe super baculo et eunte,

i. e. suppresso in meo pectore.

A liath chiabha lasadh m'a cheann.
Am faic fear tunaidh nan còs ciar
Sgiath mhòr Oisein an ard an talla
Fo chomhara scara nan còmhrag?
Thréig an soillse glan a balla,

Tha meirg air a balla, mo dhòghruinn!
An sgiath sin féin air thaobh an tréin,
Fir riaglaidh nan ceud'air Tuaide;

Air thaabh Dhunthalmo nam mòr bheum
Seal mu 'n thuit e fo gheur na cruaidhse.
Cluinn-sa, fhir tunaidh nan còs ciar,
Mòr sgeul air na bliadnaibh tha thall.
Mòr Rathmor nan triath ri Cluai.

Thunaidh lagaich na truaighe fo 'thlàth ;
Cha do dhùnadh riamh dorsa nam buaidh,
Cuirm is fleagh a dol suas a ghnàth.
Thàinig siol coigrich nan Gall

Le faoilte do shàr na féile;

Thog barda na duana 's na dàin;

Bhuaileadh clàrsaiche mall fo theudaibh;

Las sòlas an eudan a' bhròin.

Dunthalmo còrr, an ardain mhòir,

Ghluais e grad an còmhrag Rathmhoir:

Bhuain triath na Cluai a bhuaidh bu chòrr;

Dunthalmo fo fheirg, is e lasadh.

Thàinig fo oiche le 'shluagh;

Thuit Rathmor fo chruaidh nan lann;

Thuit e an talla nan luaidh,

Ejus canis capillis flammescentibus circa ejus caput. An cernit vir habitationis cavernarum fuscarum Clypeum magnum Ossiani in arduo (laqueari) aulæ Sub signis ictuum certaminis?

!

Reliquit ejus splendor purus meum murum,
Est ferrugo super ejus umbonibus, meus angor
Fuit clypeus ille ipse super latere strenui,
Viri-rectoris centuriarum apud Tuedam;
Super latere Dunthalmonis magnarum plagarum,
Antequam cecidit ille sub acie duri-ferri hujus.
Ausculta, vir habitationis cavernarum fuscarum,
Magnam historiam de annis qui sunt ultra (hos).
Fuit magnus Rathmor ex principibus juxta Glottam.
Habitabant imbecilli miseriæ sub ejus tepore;
Haud claudebantur unquam portæ victoriarum,
Epulo et convivio euntibus sursùm de more.
Veniebat semen peregrinorum Gallorum
Cum salutatione ad egregium-virum festi;
Tollebant bardi cantica et carmina;
Pellebantur citharæ lentæ sub chordis;
Flammescebat lætitia in animo luctûs.

Dunthalmo eximius superbiæ magnæ,

Processit ille ocyùs in certamen Rathmoris:

Adeptus est princeps Glottæ victoriam, quæ erat

Dunthalmo sub irâ, et is flammescens,

Venit sub nocte cum suis copiis ;

Cecidit Rathmor sub duro-ferro telorum;

Cecidit ille in aulâ laudum,

[egregia;

Anns na sgaoileadh fleagh luath nach gann,
'Nuair bhiodh coigrich nan Gall m'an cuairt.
Bha Colmar is Calthonn an òige,

Dà mhac còrr triath mhòir nan carbad;
Thàinig iad le sòlas is mòrchuis

Gu talla mòr an athar féin;

Sheall iad air-sa 'na fhuil,

Is theiring an tuil o'n gruaidh.

Leagh anam Dhunthalmo gu 'bhun,
'Nuair chunnaic e sìol gun luaidh.
Gu Alteutha, tùr na sìana,

Mhosgail iad tigh thriath a' chòmhraig;
Lùb iad na boghan na fhianuis,
Is thearnadh iad sìos gu chomhstri.
Chunnas balladh an athar air làr,
An droighionn uaine fàs san talla:
Thuit deura mu ghruaidh nan sàr,
'S an eudan air àm fo smala.

Cha do sheachuinn Dunthalmo am bròn;
Bha 'anam fo mhòrchuis mu 'm bàs;

Chuir esa iad sìos an dà chòs

Aig Teutha nan ro-thoirm tha fàs.
Cha d'thàinig grian le dhearrsa féin,
Cha d'thàinig ré nan speur san oiche:
An duibhre bha còmhnuidh nan treun,
An duibhre gun leus gun soills',
Iadsa coimhead gu dìomhair ri bàs.

Deoir shàmhach air nighinn an triath,

Air Caolmhal nan ciabh's nan rosg mall;

« PreviousContinue »