TEMORA. CARMEN I. v. 1-17. CERULEIS fluctibus Iernes in luce; [vento, Arboribus (cum) fuscis verticibus se-inclinantibus sub Canis torrentibus se-effundentibus ab asperis saxetis; Duobus tumulis viridibus sub quercibus [nitiem, Circumeuntibus et trahentibus-se circa angustam plaEt leni cursu aquæ (eunte) per valles ; In ripâ amnis (stabat) Carbar ipse, Ejus hasta sub potestate strenui (viri) ad ejus latus, Et ejus vulnus, (ipso) sine vi, in ejus latere. Ejus sanguine arboreo-rutilo fluente ex ejus pectore. Ternis vicibus prehensit barbam sua manu. Restitit ille sæpius ab arduis passibus ; Chrath e ruighe nam beud gu h-ard. Mar nial am fàsach am mòr thriath, Ghabh an righ a mhòr anam dha féin; Tric a' coimhead sìos o'n t-sàil. Dh'aithnich Cairbre mu chòrr righ nan gnìomh. Ghairm e dorcha na triath' gu 'làimh. An glas lanna lom anns gach làimh. A shleagh fhada mar ghiubhas nam mòr shliabh, A thachras ri còrr ghaoith nanspeur, A sgiath làn do chomhara còmhraig, A dhearg shùil an còmhnuidh gun fhiamh. Concussit ille lacertos [vulnificos] damnorum altè. Et invicem sub metu imbrium. Recepit rex suum magnum animum sibi ipsi; Prehendit ille hastam strenuorum in manum. Reversus est ejus oculus ad tergum Molenæ, Speculatoribus damnorum (venientibus) à mari cærulo. Venerunt illi cum passibus sub timore Sæpe despicientes deorsum à suis calcibus. [facinorum. Stabat Foldathus similis rupi in flumine Celanti sub spumâ suam atram formam, Ejus hasta longâ instar abietis magnorum clivorum, Quæ occurrit ingenti vento cœlorum, Ejus clypeo pleno signorum certaminis, Et ejus rubro oculo constanter sine formidine. His et principibus aliis sine calculo A' dlùth-teannadh mu righ Eirinn, 'Nuair thàinig fear-coimhead a' chuain A bhile cam a' crith, 's iad liath. "An seas triatha na h-Eirinn air chùl Balbh mar bhadan na ciuin oidhche, Mar gharbh choille balbh fo mhùig, Is Fionnghal m' an tràigh a' boillsge, Ard righ nan treun o shruthaibh Mhòrbheinn ?” "Am faca tu 'n gaisgeach nach fann,” Thuirt Cairbre, o spairn a chléibh, "An sìth cha d'thàinig e, righ Eirinn. Chunna mi roi' 'n treun a shleagh shuas Mar mhall theine bàis ag éirigh, Fuil mhìltean a' leumadh m'a cruaidh. Làn, fèitheach, garbh chalpan an righ, Accedentibus confertis circa regem Iernes, Morannal ad præcipitium Molenæ, Erant ejus oculi erumpentes obliquè e capite, "In pace haud venit ille, rex Iernes. Vidi ego præ strenuo ejus hastam suprà Sicut lentum ignem mortis surgentem, Sanguine millium saliente circa duram (cuspidem). Fuit ille primus qui [attigit] percussit terram Validus sub ejus capillis canis. Sunt plenæ, nervosæ, ingentes suræ regis, Passibus ejus sine nisu progredientibus super clivum. In latere strenui est gladius obliquus, Secundum ictum qui non unquam quærit; Est clypeus latus terribilis in ejus manu, Sicut circulus sanguineus lunæ, quando est plena, |