nifi mutus aut furdus fuerit, aut ignotæ linguæ; tunc enim fufceptores refpondeant. Ipfe recitet Symbolum, Orationem Dominicam & Angelicam Salutationem. Induatur vefte candidâ, & deferat ipfe cereum ardentem.

Cùm autem tria Sacramenta uno eodemque die adultis olim ficut & pueris miniftrarentur, fcilicet ipfe Baptifmus, & Confirmatio atque Euchariftia, ritus ille antiquiffimus, fi fieri poteft, etiam nunc ergà adultos fervetur; ità ut fi ab Epifcopo baptizetur adultus, ftatim ab eo Confirmationis Sacramentum recipiat & Dominicum corpus confequenter intrà Miffam ab Epifcopo, vel alio Sacerdote celebratam accipiat.

Nam manè, nifi fit aliqua rationabilis caufa, baptizari femper debent adulti; fi autem Epifcopus non baptizet, aut præfens non fit, baptizatus adultus Eucharif tiam poft Sacerdotis communionem recipiat; fi manè, Epifcopo quamprimùm offerendus, ut facro Chrifmate obfignetur.

ORDO BAPTISMI ADULTORUM.

DULTUS baptizandus, horâ datâ, unà cum Patrino, Matrina & aliis eum comitantibus, fiftat fe ad fores Ecclefiæ, & Juper ejus limen genua flectat. Sacerdos autem, paratis omnibus ad baptifandum neceffariis, ut fuperiùs notatum eft pro Baptifmo parvu lorum, fuperpelliceo, ftolá, & pluviali violacei coloris indutus, unà cum Clericis fibi miniftrantibus vadit ad altare, eoque, ut moris eft, falutato, genua flectit in ejus fupremo gradu, & poft brevem orationem furgit, & ftans, fignumque Crucis fuper fe producens, cantat in tono Officii, vel, fi cantores non habeat, dicit in directum,

. Deus, in adjutórium meum inténde.

R. Dómine, ad adjuvándum me feftína.

Glória Patri, &c. & in fine alléluia, vel, Laus tibi, Dómine; Rex ætérne glória, habitâ ratione temporis.

Si cantentur Pfalmi fequentes, Sacerdos imponit Antiphonam Effundam ut infrà ; unus autem è Clericis intonat Pfalmum fequentem de 5o.

in a.

Pfalmus 8.

OMINE Dóminus nofter, * quàm admirábile eft nomen tuum in univérfa terra!

Quóniam eleváta eft magnificéntia tua * fuper cœlos.

Ex ore infántium & lacténtium perfecífti laudem propter inimícos tuos ut déftruas inimícum & ultórem.

Quóniam videbo cœlos tuos, ópera digitórum tuórum; * lunam & ftellas, quæ tu fundasti.

33

Quid eft homo, quòd memor es ejus? * aut filius hóminis, quoniam vifitas eum?

Minuifti cum paulò minùs ab Angelis, glóriâ & honóre coronáfti cum : * & conftituifti eum fuper ópera mánuum tuárum.

Omnia fubjecífti fub pedibus ejus, *oves & boves univérfas, ínfuper & pécora campi;

Volucres cæli, & pifces maris, qui perámbulant fémitas maris. Domine Dóminus nofter, * quàm admirábile eft nomen tuum in

univérfa terra!

Pfalmus 28.

FFERTE Dómino, fílii Dei, * afférte Dómino filios aríetum.
Afferte Dómino glóriam nómini ejus : * adoráte Dóminum ia

átrio fancto ejus.

Vox Dómini fuper aquas, Deus majestátis intónuit; * Dóminus fuper aquas multas.

*

Vox Dómini in virtúte : vox Dómini in magnificéntia.

Vox Dómini confringentis cedros; * & confringet Dóminus cedros Líbani.

Et commínuet eas tanquàm vítulum Líbani : * & diléctus quemádmodum filius unicórnium.

Vox Dómini intércidéntis flammam ignis: vox Dómini concutiéntis defértum, * & commovébit Dóminus defértum Cades.

Vox Dómini præparántis cervos, & revelábit condénsa; * & in templo ejus omnes dicent glóriam.

Dóminus diluvium inhabitáre facit; * & fedébit Dóminus Rex in æternum.

Dóminus virtútem pópulo fuo dabit ; * Dóminus benedícet pópulo fuo in pace.

Q

Pfalmus 41.

UEMADMODUM defiderat cervus ad fontes aquárum, * ita defiderat ánima mea ad te, Deus.

Sitívit ánima mea ad Deum fortem vivum: * quandò véniam & apparébo ante fáciem Dei?

Fuérunt mihi lacrymæ meæ panes die ac nocte; * dùm dícitur mihi quotidiè Ubi eft Deus tuus?

Hæc recordátus fum, & effúdi in me ánimam meam, * quóniam tranfibo in locum tabernáculi admirábilis, ufque ad domum Dei, In voce exultatiónis & confeffiónis, * fonus epulántis. Quare triftis es, ánima mea, * & quare contúrbas me?

E

Spera in Deo, quóniam adhuc confitebor illi; * falutáre vultûs mei, & Deus meus.

Ad meipfum ánima mea conturbáta eft:* proptéreà memor cro tuî de terra Jordánis, & Hermóniim à monte módico.

Abyffus abyffum invocat, * in voce catáractárum tuárum.
Omnia excélfa tua, & fluctus tui,
& fluctus tui, * fuper me tranfiérunt.

In die mandávit Dóminus, mifericórdiam fuam, * & nocte cánticum ejus.

Apud me orátio Deo vitæ meæ, * dicam Deo : Sufceptor meus es. Quare oblitus es meî? * & quare contriftátus incédo, dùm afflígit me inimícus?

Dùm confringúntur offa mea, * exprobravérunt mihi qui tríbulant me inimici mei.

Dùm dicunt mihi per fingulos dies: Ubi eft Deus tuus; quare triftis es, ánima mea, & quare contúrbas me?

Spera in Deo quóniam adhuc confitebor illi; * falutáre vultûs mei, & Deus meus.

Abfolutis Pfalmis , cantatur aut recitatur fequens Antiphona, in cujus fine, Tempore Pafchali, additur Alleluia.

Ant. de 5. a.

Ef-fundam fu- per vos

aquam mundam,

& munda-bi-mi-ni ab om-ni-bus inqui-namen-tis veftris.

Temp. Pafch. Al-le-lu-ia.

Finitá Antiphona, Sacerdos cantat, vel, fi Cantores non habeat dicit in directum.

Kyrie, eléifon. Chorus. Chrifte, eléison. Kyrie, eléison. S. Pater nofter, fecretò ufque ad

. Et ne nos indúcas in tentatiónem :

R. Sed libera nos à malo.

. Dómine, exáudi oratiónem meam : R. Et clamor meus ad te véniat..

ỳ. Dóminus vobifcum;

R. Et cum fpíritu tuo.

OREMU s.

MNIPOTENS fémpitérne Deus, qui dedifti fámulis tuis in confeffióne veræ fidei, ætérnæ Trinitátis gloriam agnófcere & in potentia majeftátis adoráre Unitátem : quæfumus, ut ejufdem fídei firmitáte ab ómnibus femper múniámur adverfis.

A

DESTO fupplicatiónibus noftris, omnipotens Deus, & quod humílitátis noftræ geréndum eft miniftério, tuæ virtútis impleátur effectu.

D

A, quæfumus, Dómine

* elécto noftro ( eléctæ noftræ ) ut fanctis * edoctus (edócta) mystériis, & renovétur fonte Baptifmatis, & inter Eccléfiæ tuæ membra numerétur; Per Chriftum Dóminum noftrum. R. B. Amen.

Si plures fuerint baptizandi, hæc ultima oratio dicitur in numero plurali.

Tum Sacerdos, falutato altari, præcedentibus Miniftris, vadit ad fores Ecclefiæ, ubi fedens in faldiftorio & coopertus, ftantem ante fe adultum his verbis interrogabit:

S. Quid petis ab Eccléfia Dei?

Adultus refpondet: Fidem.
S. Fides quid tibi præftat?

Ad. Vitam ætérnam.

S. Que demandez-vous à l'Eglife • de Dieu ?

Ad. La Foi.

S. Quel avantage efpérez-vous retirer de la foi?

Ad. Qu'elle me conduira à la vie éternelle ?

S. Si vis habére vitam æternam, S. Si vous voulez arriver à la vie

Serva mandáta.

éternelle, il faut garder les Commandemens de Dieu.

Vous aimerez le Seigneur votre Dieu de tout votre cœur, de toute votre ame, & de tout votre efprit, & votre prochain comme vous-même. Toute la loi & les Prophêtes font renfermés dans ces deux Commandemens.

Fides autem eft, ut unum Deum | Pour ce qui eft de la foi, elle con

Vis illa Mandáta ferváre, & Voulez-vous garder ces Comman