frei befördert. Für die Versendung der Briefe der Postscheckkunden an die deutschen Postscheckämter sind besondere Briefumschläge (§ 10 Ziffer 2 des Postscheck. gesezes für das Deutsche Reich) zu benußen. Werden andere Briefumschläge benut, so unterliegen die Sendungen der gewöhnlichen Briefgebühr.

Artikel 2.

Gebühren.

Für Einzahlungen mit Zahlkarte auf Konten bei den Postscheckämtern im Deutschen Reiche und für Aus. zahlungen, die bei den Postaustalten in dem an Polen ab. getretenen Teile Oberschlesiens durch Zahlungsanweisung zu erledigen sind, werden die Gebühren nach § 5 des Postscheckgesezes für das Deutsche Reich erhoben.

Es vergütet

a) die polnische Postverwaltung an die deut. sche Reichspostverwaltung für jede Einzah, lung eine Gebühr von 80 Pfennig,

b) die deutsche Reichspostverwaltung an die polnische Postverwaltung für jede Auszah lung eine Gebühr von 75 Pfennig. Sollten sich aus dieser Gebührenteilung Unbilligkeiten ergeben, so bleibt eine andere Regelung jederzeit vor behalten.

Die Telegraphen- und sonstigen Nebengebühren ver bleiben der Verwaltung, die sie vereinnahmt hat.

Artikel 3.

Abrechnung.

Über die Schuld und Forderung aus dem Zahlkartenund Zahlungsanweisungsverkehr wird monatlich abge rechnet. Auf die Abrechnungsschuld aus diesem Verkehre sind im Laufe des Monats mindestens fünf Abschlags. zahlungen für Zeiträume von je 6 Tagen zu leisten. Die Frist, nach deren Ablauf die Schuld zu verzinsen ist, sowie die Höhe des Zinsfußes werden von den beiden Verwaltungen vereinbart. Der Zinsfuß darf jährlich 5 vom Hundert nicht übersteigen.

Die Gläubigerverwaltung kann jederzeit die Ve zahlung der ihr zustehenden Beträge verlangen. In einem solchen Falle sezt sie unter Berücksichtigung der Entfernungen den Zeitpunkt fest, bis zu dem die Zahlung erfolgen muß. Zahlt die Schuldnerverwaltung nicht innerhalb der gefeßten Frist, so wird der für die Verzinsung der Schuld vorgesehene Zinsfuß um jähr. lich 2 vom Hundert erhöht, gerechnet vom dritten Tage an, der auf den Ablauf der gesetzten Frist folgt.

wych urzędów czekowych, w sprawach dotyczących czeków pocztowych, uskutecznia się bezpłatnie. Do wysyłki listów pocztowych klijentów czekowych do niemieckich pocztowych urzędów czekowych używa się osobnych kopert (§ 10, 1. 2 Pocztowej Ustawy czekowej dla Rzeszy Niemieckiej). Jeżeli użyta będzie inna koperta, natenczas przesyłka podlega zwykłej opłacie za listy.

Artykuł 2. Opłaty.

Za wpłaty za pomocą kart platniczych na konta w pocztowych urzędach czekowych Rzeszy Niemieckiej, jakoteż za wypłaty załatwiane za pomocą przekazów płatniczych w urzędach pocztowych Górnego Śląska polskiego, pobiera się opłaty według § 5-go Pocztowej Ustawy czekowej dla Rzeszy Niemieckiej.

Z pobranych opłat uiszcza:

a) administracja poczt polskich administracji poczt niemieckich za każdą w płatę - należność wynoszącą 80 fenigów,

b) administracja poczt niemieckich administracji poczt polskich za każdą wypłatę - należność wynoszącą 75 fenigów.

Gdyby ten podział opłat okazał się niesłusznym, zastrzega się w każdej chwili inne uregulowanie tegoż.

Oplaty telegraficzne oraz jakiekolwiek należności uboczne przypadają administracji, która je pobrala. Artykuł 3.

Rozliczenie.

Rozliczenie długów i należności z obrotu kart i przekazów płatniczych następuje co miesiąc. Na poczet dlugu, wynikającego z rozliczenia tego obrotu należy dokonać w ciągu miesiąca przynajmniej 5-ciu splat za każdy sześciodniowy okres czasu. Obie administracje umówią termin, po upływie którego dlug podlega oprocentowaniu, jakoteż wysokość stopy procentowej. Stopa procentowa nie może przekraczać pięciu od sta rocznie.

Administracja, będąca wierzycielem, może każdego czasu zażądać zapłaty kwot jej należnych. W takim wypadku ustala ona, z uwzględnieniem odległości, termin, do którego należy dokonać zapłaty. Jeżeli administracja, będąca dłużnikiem, nie zaplaci w ustalonym czasie, natenczas stopa procentowa, przewidziana dla oprocentowania długu, podwyższa się rocznie o dwa od sta, a to licząc od dnia trzeciego, który następuje po upływie wyznaczonego terminu.

Artykuł 4. Odpowiedzialność.

Jeżeli w myśl ogólnych przepisów prawa cywilnego i według postanowień Ustaw o pocztowym obrocie czekowym należy pocztowym klijentom czekowym płacić odszkodowanie, natenczas obowiązek odszkodowania ich spada na tę administrację, która prowadzi konto. O ile kwota odszkodowania przekracza 10 mk., administracja ta ma prawo regresu do drugiej administracji wedle następujących przepisów:

a) jeżeli szkoda została spowodowana w obrębie jednej tylko administracji, to odpowiada ona wyłącznie,

b) jeżeli szkoda została spowodowana w obrębie obu administracji, natenczas odpowiada każda administracja za szkodę spowodowaną w jej obrębie. Jeżeli takie rozróżnienie w danym wypadku nie jest możliwe, obie administracje pokryją szkodę w równych częściach. Obowiązek odszkodowania, jakoteż postępowanie odszkodowawcze za kwoty, wpłacone za pomocą kart płatniczych, normuje się wedle odnośnych przepisów, obowiązujących dla przekazów pocztowych.

Przed wypłatą odszkodowania należy wysłuchać administracji, przeciw której ma być zgłoszony

regres.

Artykuł 5.

Pocztowy Urząd czekowy pośredniczący. W pocztowym obrocie czekowym z Górnym Śląskiem polskim pośredniczy pocztowy urząd czekowy we Wrocławiu.

Artykuł 6. Waluta.

Uklad ten opiera się na założeniu, że na Górnym Śląsku polskim utrzymana zostanie waluta niemiecka.

Artykuł 7.

Przejściowe zawieszenie ruchu.

Każda z administracji może zawiesić pocztowy obrót czekowy, całkowicie albo częściowo, jeżeli nadzwyczajne okoliczności usprawiedliwiają takie zarządzenie. Administracja ta winna zawiadomić o tem administrację zainteresowaną bezzwłocznie, w razie potrzeby telegraficznie.