Page images
PDF
EPUB

V. Salvum fac fervum tuum, (vel ancillam tuam,). Dómine,

R. Deus meus, fperantem in te.

y. Nihil proficiat inimícus in eo, ( vel in eâ,) R. Et filius iniquitátis non appónat nócere ei. V. Efto ei, Dómine, turris fortitúdinis,

R. A fácie inimíci.

V. Dómine, exaudi oratiónem meam;

R. Et clamor meus ad te véniat.

V. Dóminus vobifcum,

R. Et cum fpíritu tuo.

DEus

Orémus.

Eus cui proprium eft miferéri femper & párcere, fúfcipe deprecatiónem noftram, ut hunc fámulum tuum quem ( vel hanc fámulam tuam quam) Excommunicatiónis Senténtia constringit miferátio tuæ pietatis clementer abfolvat; Per Chriftum Dóminum noftrum. R. Amen.

[ocr errors]

Le Prêtre s'étant affis & couvert, lui impofera une Pénitence; puis "étendant la main droite fur lui, il dira:

Dominus nofter Jefus Chriftus per fuam piíffimam

mifericórdiam te abfolvat; & ego autoritáte ipsius, à Sanctiffimo Dómino noftro Papâ (ou à Reverendiffimo Dómino Archiepifcopo Lugdunenfi, ou à N. Superióre, exprimant la qualité du Supérieur qui lui a donné la Commiffion) mihi commiffà, abfolvo te à vínculo Excommunicatiónis, R. de Lyon, II. P.

N

quam, propter (On Spécifie ici la caufe de l'Excommunication) & canonicárum admonitiónum contemptum, incurrifti ; & reftituo te communióni & unitáti fidélium, & fanctis Sacramentis Eccléfiæ; In nómine Patris, & Filii, & Spiritûs Sancti.

Amen.

En difant, In nómine Patris, il fera le figne de la Croix fur le Pénitent.

S'il s'agiffoit feulement de la Sufpenfe ou de l'Interdit, le Prêtre, au lieu des mots, Excommunicatiónis quam, dira Sufpenfiónis quam, ou Interdicti quod.

Manière d'abfoudre une perfonne morte dans l'Excommunication ou l'Interdit.

[ocr errors]

ORSQU'UNE perfonne eft morte dans l'Excommunication ou l'Interdit, avec des marques d'un véritable repentir, fans avoir pu recevoir l'Abfolution de cette Cenfure, on pourra la lui donner dans la forme marquée ci-après : mais on ne procédera jamais à cette Cérémonie, qu'avec notre permiffion.

Si le corps n'eft pas enterré, on lui donnera 'd'abord l'Abfolution à l'endroit où il fera, enfuite la Sépulture dans un Lieu Saint, avec les Prières & Cérémonies ordinaires.

Si, contre les règles, il fe trouve déjà inhumé en terre fainte, on ne l'exhumera pas, mais on lui donnera l'Abfolution au Lieu de la Sépulture. Si c'eft au contraire dans un lieu profane, on l'exhumera, pourvu néanmoins qu'il n'y ait point d'inconvénient; & après l'Abfolution, il fera porté & inhumé en terre fainte, avec les Prières & Cérémonies accoutumées. Lorfqu'on ne pourra pas commodément l'exhumer, on fera toute la Cérémonie au Lieu de la Sépulture. Ordre de l'Absolution.

Le Prêtre, revêtu d'un Surplis & d'une Etole noire, fe rendra avec fon Clergé à l'endroit où eft le corps, & s'étant découvert, il dira:

Antienne: Secundùm multitúdinem miferatiónum tuárum dele iniquitátem meam.

Enfuite il récitera à deux chœurs, avec les Clercs ou Afiftans, le Pfeaume 50 Miferére meî, Deus, &c. comme ci-deffus, pag. 95. Après quoi, fans ajouter à la fin, Glória Patri, ni Réquiem, il répétera l'Antienne: Secundùm multitúdinem, &c.

Puis s'étant couvert, & étendant la main vers le mort, il dira:

A t

Utoritáte mihi conceffâ, ego te abfolvo à vínculo Excommunicatiónis, quam, propter (on exprime ici la caufe de l'Excommunication,) & canonicárum admonitiónum contemptum, incurrifti,

A

& reftituo te communióni fidélium; In nómine Patris, & Filii, & Spíritûs Sancti. Amen.

dira:

[ S'il s'agiffoit feulement de l'Interdit, le Prêtre, au lieu des mots, Excommunicatiónis quam, Interdicti quod. ]

En difant, In nómine Patris, il fera le figne de la Croix vers le mort.

Puis commençant à prier pour lui, il se découvrira & récitera à deux chœurs, avec les Clercs ou Affiftans, le Pfeaume fuivant :

[blocks in formation]

E profundis clamávi ad te, Dómine; * Dómine, exaudi vocem meam.

Fiant aures tuæ intendentes in vocem deprecatiónis meæ.

Si iniquitátes obfervaveris, Dómine; * Dómine, quis fuftinébit?

Quia apud te propitiátio eft; * & tuam fuftinui te, Dómine.

propter legem

Suftinuit ánima mea in verbo ejus; * fperávit ánima mea in Dómino.

A cuftódia matutína ufque ad noctem, * fperet Ifraël in Dómino.

[blocks in formation]

Le Pfeaume fini, il ajoutera :

V. Réquiem æternam dona ei, Dómine,
R. Et lux perpétua lúceat ei.

Kyrie, eléifon. Christe, eléison. Kyrie, eléifon. Pater nofter, &c. tout bas jufqu'à,

V. Et ne nos indúcas in tentatiónem,

R. Sed libera nos à malo.

V. A porta inféri,

R. Erue, Dómine, ánimam ejus.

V. Requiefcat in

pace. R. Amen.

. Dómine, exaudi oratiónem meam,

R. Et clamor meus ad te véniat.

. Dóminus vobifcum,

R. Et cum fpíritu tuo.

DA, quæfumus, D

Orémus.

A, quæfumus, Dómine, ánimæ fámuli tui, quem ( vel fámulæ tuæ, quam ) Excommunicatiónis Senténtia conftrinxerat, refrigérii fedem, quiétis beatitúdinem, & fuperni lúminis claritátem; Per Chriftum Dóminum noftrum. R. Amen.

Il jettera enfuite de l'eau bénite en forme de Croix fur le corps, ou fur l'endroit de la Sépulture, en difant:

V. Réquiem æternam dona ei, Dómine,

R. Et lux perpétua lúceat ei.

. Requiefcat in pace. R. Amen.

« PreviousContinue »